Wyszukiwanie:

Logowanie:

Realizatorzy:

„Opowieść o miłości i mroku”

14 grudnia 2015 r. w Filii nr 2 Miejskiej Biblioteki Publicznej, na ostatnim w tym roku spotkaniu Dyskusyjnego Klubu Książki, omawialiśmy książkę Amosa Oza „Opowieść o miłości i mroku”.

 

Opowieść o miłości i mroku” to historia kilku pokoleń rodziny izraelskiego pisarza Amosa Oza. W tle dramatycznej historii narodu żydowskiego autor snuje wspomnienia z dzieciństwa na przedmieściach Jerozolimy i życiu w kibucu. Amos Oz mówi o samobójczej śmierci matki i jak wpłynęła na niego ta rodzinna tragedia.Opowiada o wzajemnych relacjach rodziców, rodziny, przyjaciół i znajomych. Fobiach w rodzinie - mani czystości i rytuałach w przygotowaniu rozmowy telefonicznej. Barwnie opisuje dziadków Mussman, dziadka Aleksandra i babcie Szlomit Klausner przybyłych do Jerozolimy w latach trzydziestych. Niezwykłą osobowością, która zauroczyła klubowiczów jest stryj Józef Godoliasz Klausner, żydowski historyk, profesor literatury hebrajskiej i kandydat na pierwszego prezydenta Izraela. Bardzo plastycznie autor przedstawił obraz emigrantów przybyłych z Polski, Rosji, Austrii i Niemiec. Uciekając od pogromów i dyskryminacji, wracali do Palestyny. Byli z różnych krajów, mówili innym językiem i trudno było im się porozumieć. Drobni kupcy, introligatorzy, nauczyciele, wszyscy namiętnie czytający książki spierali się o Freuda, Dostojewskiego, Tołstoja i o kształt przyszłego państwa żydowskiego.

Jest to również historia powstającego państwa Izrael. Uczestnikom spotkania podobała się książka Oza i wywołała ciekawą dyskusję. Przybliża temat osadnictwa w Palestynie i zawiłe losy Żydów pragnących własnego kraju i poczucia bezpieczeństwa. Klubowiczom brakowało przemyśleń autora, a według niektórych, było za dużo opisów. Oz nie ujął w książce swojego udziału w obu wojnach arabsko-izraelskich, na półwyspie Synaj, w wojnie Jom Kipur i w walkach na Wzgórzach Golan - czytelnicy zastanawiali się dlaczego?

 W spotkaniu wzięło udział osiem osób. Na kolejnym 18 stycznia 2016r., omawiać będziemy książkę Ignacego Karpowicza „Sońka”.

 Ewa Pawlak

relacja powstała na podstawie wypowiedzi uczestników DKK F2 MBP

w Pabianicach

 

 

"Córki rozbójniczki"

23 listopada 2015 r. w Filii nar 2 Miejskiej Biblioteki Publicznej, na spotkaniu Dyskusyjnego Klubu Książki, omawialiśmy książkę Grażyny Plebanek "Córki rozbójniczki".              

Omawiana książka Grażyny Plebanek jest zbiorem esejów krytycznoliterackich dotyczących kobiet. Kobiet niezależnych, świadomych swej podmiotowości, o silnej osobowości.Z różnych epok, różnej kultury i regionów świata. Królowe, damy, kochające matki, wojowniczki i wilczyce, niepokorne i ekscentryczne emancypantki. Plebanek opowiada ich historie, zwraca uwagę na okres w historii, w którym kobiety są nieobecne. W podręcznikach szkolnych nie przeczytamy o kobietach władcach, naukowcach, a przecież były i warto o nich mówić. Eseje głęboko przemyślane i skłaniające do refleksji.

Książka wywołała dużo emocji i burzliwą dyskusję. Niektórzy czytali ją wyrywkowo, tylko o postaciach, które już znają. Zgodnie stwierdzono, że feminizm zrobił bardzo dużo dobrych rzeczy. Kobiety mogą uczyć się, rozwijać swoje pasje i pracować. Mają wolność wyboru, mogą robić karierę, wybrać dom i wychowywanie dzieci lub starać się połączyć jedno z drugim, choć nie zawsze da się to pogodzić. Zdaniem jednego z klubowiczów, udziwnieniem było wplatanie związków zwierzęcych np."Szara wilczyca". Niemniej, książka Plebanek zachęciła do odnalezienie i sięgnięcia po inne wartościowe pozycje biograficzne.

W spotkaniu wzięło udział osiem osób. Na kolejnym 14 grudnia 2015 r., omawiać będziemy książkę Amosa Oza "Opowieść o miłości i mroku".

„Ważka”

 

14 października 2015 r. w Filii nr 2 Miejskiej Biblioteki Publicznej, na spotkaniu Dyskusyjnego Klubu Książki, omawialiśmy książkę Michaela Bussiego Samolot bez niej”.W spotkaniu wzięło udział jedenaście osób.

 

Na Mont Terrible, jednym z niskich szczytów Jury na granicy Szwajcarii i Francji, 23 grudnia 1980 roku rozbija się samolot, airbus relacji Stambuł – Paryż. Ginie stu sześćdziesięciu ośmiu pasażerów. Jedyną ocaloną z katastrofy jest trzymiesięczna dziewczynka. Media nazwały ją „Ważka”. Do pokrewieństwa z maleństwem przyznają się dwie rodziny, okazuje się, że na pokładzie airbusa znajdowały się dwie dziewczynki: Emilie Vitral i Lyse - Rosa de Carville. Zatrudniony detektyw, przez osiemnaście lat szuka odpowiedzi na pytanie - kim jest uratowane niemowlę ?

Powieść wywołała dużo emocji, bardzo ciekawą dyskusję i jak zwykle podzieliła klubowiczów. Większość stwierdziła, że książka wciąga od pierwszej strony, do końca jest ciekawa i ma zaskakujące rozwiązanie. Nielicznych znudziło zagmatwanie, stwierdzili, że tajemnic w książce było zbyt dużo. Niektórym już sam tytuł sugerował, że dziecka nie było na pokładzie, więc rozwiązanie nie było dla nich niespodzianką. Nie podobała się forma. Motywy literackie ściągnięte z innych książek: Malvina nie chce dorosnąć- „Blaszany Bębenek”, krwiożerczy bogacze i szlachetni biedni. Ale warto było przeczytać książkę ze względu na ciekawe wstawki, zwierały dużo faktów historycznych i politycznych o Turcji, zmiany ustrojowe, ropociąg Baku-Tbilisi- Ceyhan. Jednemu z klubowiczów podobały się tylko trzy pierwsze rozdziały, później – stwierdził, książka robi się detektywistyczna. Zgodnie stwierdzono, że największą ofiarą zdarzenia była Malvina, w wieku sześciu lat musiała setki razy zeznawać przed tabunami sędziów, adwokatów i policji. Prowadzona przez dziadka od gabinetu do sali przesłuchań tylko dlatego, że jako jedyna widziała siostrę. Zaważyło to na jej dorosłym życiu.

 Na kolejnym spotkaniu 23 listopada 2015 r., omawiać będziemy książkę Grażyny Plebanek Córki rozbójniczki”.

Ewa Pawlak

relacja powstała na podstawie wypowiedzi uczestników DKK F2 MBP w Pabianicach

 

 

 

 

„Krótka historia Stephena Hawkinga”

16 września 2015 r. w Filii nr 2 Miejskiej Biblioteki Publicznej, na spotkaniu Dyskusyjnego Klubu Książki, omawialiśmy książkę Kitty Ferguson Krótka historia Stephena Hawkinga”.

Dzieło Kitty Ferguson niewątpliwie można uważać za kontrowersyjne. Jest to doskonałe przedstawienie postaci niezwykłego naukowca- Stephena Hawkinga. Człowieka, który mimo choroby, powodującej niemal całkowite kalectwo osiągnął tak wiele i jest przykładem, nawet bohaterem dla wielu ludzi. Autorka umiejętnie otwiera nam drzwi do świata nauki i jest bardzo przystępnym przewodnikiem w fizyczno-matematycznych zawiłościach dotyczących genezy powstania Wszechświata. Książka budzi zainteresowanie zarówno wśród naukowców, jak i osób niezwiązanych z nauką, dla których meandry ściśle naukowego żargonu mogą wydawać się nieprzystępne. Postać Stephena Hawkinga budzi podziw. Jego wytrwałość w dążeniu do zamierzonych celów, niezłomność w walce z chorobą oraz geniusz. Nie poddał się, mimo wielu przeciwności; co więcej podchodził do życia z sarkazmem, był zadziorny w dyskusjach
i chętnie podejmował naukowe wyzwania. Jego brawurowa jazda samochodem, później wózkiem, świadczy o tym, że tak jak każdy człowiek żądny jest przygód i skoków adrenaliny. Uwielbia podróże, pomimo tego, że wymaga to od niego ogromnego zaangażowania
i nakładu środków. Dodatkowo, medialna sława i sukcesy naukowe nie obudziły egoizmu. Angażował się w wiele inicjatyw związanych z poprawą warunków dla osób niepełnosprawnych. Pomagając sobie, pomagał też innym: „(…) Oprócz niekłamanego entuzjazmu, z jakim wykonywał pracę, Hawking niósł milionom ważne przypomnienie, że istnieje taki rodzaj głęboko zrodzonego zdrowia, który pokonuje ograniczenia wszelkich chorób.(…)”. Ciekawą kwestią jest jego postawa wobec religii. W jego wypowiedziach i raportach naukowych rzadko możemy odnaleźć odwołanie do Boga. Sam uważał się za osobę niewierzącą, jednak nigdy nie sprecyzował swojej wiary: „(…) Trudno jest rozważać początek Wszechświata bez wspominania koncepcji Boga. Moja praca na temat powstania Wszechświata pozostaje na granicy między nauką a religią, lecz staram się pozostawać po jej [naukowej] stronie.(…)”. „(…) Hawking powiedział, że nie jest ateistą, ale woli „używać pojęcia Boga jako uosobienia praw fizyki”.(…)”. Takie podejście do religii było bolesne dla jego żony, wierzącej i zdeterminowanej katoliczki, ale zaakceptowała je, tak jak wiele innych dziwactw swojego męża. Hawking stał się osobą znaną dzięki wydaniu książki, udziale w programach telewizyjnych i naukowej karierze, jednak nie pozwolił, aby media przedarły się do jego prywatnego życia. Potrafił uparcie ignorować wszelkie próby uzyskania komentarzy na temat jego rodziny. Tak naprawdę drzwi do jego prywatnego życia otworzyła książka jego pierwszej żony Jane Hawking, pt.: Music to Move the Stars, w której opisuje ona swoje życie ze Stephenem. Książka Kitty Ferguson to niezwykła opowieść o wielkim człowieku, charyzmatycznym naukowcu, który próbuje zrozumieć Wszechświat. Który z determinacją każdego dnia stawia czoło przeszkodom jakie niesie ze sobą choroba. Niezłomny w swych przekonaniach badacz, potrafi wytknąć sobie samemu błąd i przyznać się do mylnych wcześniejszych przekonań. Niewątpliwie można przyznać, że autorka świetnie nakreśliła nam postać naukowca oraz z niezwykłą klarownością objaśniła laikom podstawy fizyki teoretycznej. Lektura książki sprawia, że zaczynamy postrzegać świat z zupełnie innej perspektywy. Skłania do refleksji nad otaczającym nas światem, uzmysławia jak wiele pytań, na które wciąż szukamy odpowiedzi stoi przez ludzkością.

Angelika Becht

 

 

W spotkaniu wzięło udział sześć osób. Na kolejnym spotkaniu, 14 października 2015 r., omawiać będziemy książkę Michaela Bussiego Samolot bez niej”.

 

 

 

„Bez oceniania, oskarżania, po prostu zrozumieć...”

24 czerwca 2015 r. w Filii nr 2 Miejskiej Biblioteki Publicznej, na spotkaniu Dyskusyjnego Klubu Książki, omawialiśmy książkę Moniki JaruzelskiejRodzina”.

Monika Jaruzelska w swojej książce kreśli obraz swojej rodziny, ludzi którzy ją otaczali, celebrytów, ale przede wszystkim mówi o swojej miłość do syna, któremu stara się zapewnić rodzinne ciepło i bliskość jakiej ona jako dziecko nie zaznała. Pokazuje złożoność niełatwych relacji między nią a rodzicami, na które obok polityki i stanowiska ojca miało wpływ wiele innych czynników. Monika rozmawia z obojgiem rodziców, przypomina sobie anegdoty, wspólne podróże, mówi o zdarzeniach, których była uczestnikiem, ale nie komentuje ich. Z fragmentów dziennika, obok tych trudnych i bolesnych, poznajemy też zabawne zdarzenia. Z czasem nabyła dystansu i bez emocji patrzy wstecz, bez oceniania, oskarżania, stara się zrozumieć. Trudno jest mówić o matce i ojcu obiektywnie, szczególnie w przypadku dwóch tak niezwykle silnych osobowości. Oboje byli doświadczeni przez wojnę i niezwykle ambitni. Monika Jaruzelska próbuje w książce uciec od polityki, ale w przypadku jej ojca po prostu się nie da. Dla rodaków zawsze pozostanie postacią kontrowersyjną i kojarzył się będzie ze stanem wojennym. Córka widzi w nim człowieka kulturalnego, oczytanego, często nieobecnego, ale zawsze czuwającego i martwiącego się o nią. Jej nie dotyczyły zmiany w kraju, miała wszystko. Książka podobała się większości klubowiczów, napisana łatwym potoczystym stylem, czyta się jak felieton. Uczestnikom spotkania podobały się dowcipy rosyjskie, nie były tylko po to, by się pośmiać, było w nich dużo faktów z życia Rosjan. W książce za dużo tajemnic rodzinnych nie było.

 W spotkaniu wzięło udział osiem osób. Na kolejnym spotkaniu, 16 września 2015 r., omawiać będziemy książkę Kitty Ferguson Krótka historia Stephena Hawkinga”.

 

                                         Ewa Pawlak

relacja powstała na podstawie wypowiedzi uczestników DKK F2 MBP

 

 

 

 

„ wataha”

13 maja 2015r., w Filii nr 2 Miejskiej Biblioteki Publicznej na spotkaniu Dyskusyjnego Klubu Książki, omawialiśmy książkę Jodi Picoult „Pół życia”.

 Luk Warren jest badaczem dzikich zwierząt, szczególne miejsce w jego sercu zajmują wilki. Dla nich porzuca rodzinę i przez dwa lata w niedostępnych kanadyjskich lasach, zaakceptowany przez watahę poznaje zasady jej życia. Studiuje ich zachowania i pisze o nich. Ceną za pasję jest rozpad małżeństwa. W wypadku samochodowym, któremu uległ wraz z córką zostaje ciężko ranny i jego życie podtrzymuje respirator. Choroba jest tłem do opowieści o rodzinie, jej historię poznajemy z perspektywy wielu osób. Pojawia się pytanie, o prawo do decydowania o zakończeniu życia drugiego człowieka. Jaką decyzję my byśmy podjęli ?

Uczestnicy spotkania zwrócili uwagę na wiele kwestii, które autorka poruszyła w powieści, m. in. trudny temat eutanazji, na przykładzie Luka, możemy wiele dowiedzieć się o stanie wegetatywnym pacjenta znajdującego się w śpiączce. Pasji która niszczy, kłamstwa, zdrady, trudnych wyborów i odpowiedzialności za rodzinę. Fascynacji dzikimi zwierzętami z niezwykle ciekawym wątkiem o życiu watahy, gdzie niczym w mafijnej organizacji, każdy ma ściśle określoną rolę. Klubowiczom podobały się świetnie nakreślone postaci, szczególną sympatię wzbudził drugi mąż Georgie, jego zaangażowanie i odpowiedzialność za rodzinę. Stwierdzono zgodnie, że książka wciąga od pierwszej strony i szybko się ją czyta, utwór skłania do refleksji.

  W spotkaniu wzięło udział osiem osób. Na kolejnym spotkaniu, 24 czerwca 2015 r., omawiać będziemy książkę Moniki Jaruzelskiej Rodzina”.

 Ewa Pawlak

relacja powstała na podstawie

wypowiedzi uczestników DKK F2 MBP

 

 

 

 

 

 

Tyle słońca w całym mieście

15 kwietnia w Filii nr 2 Miejskiej Biblioteki Publicznej, na czwartym w tym roku spotkaniu Dyskusyjnego Klubu Książki, omawialiśmy książkę Marioli Pryzwan „Bursztynowa Dziewczyna, Anna Jantar we wspomnieniach”. W spotkaniu wzięło udział siedem osób.

Pryzwan nie daje nam do ręki wyczerpującej biografii artystki, daje nam możliwość spojrzenia na historię jej życia z pozycji osób jej bliskich, przyjaciół i znajomych ze środowiska artystycznego. Z ich wspomnień i listów do najbliższych wyłania się postać niezwykle wrażliwa, wielobarwna i ciekawa, ale niestety, czytelnik odnosi wrażenie wielu niedomówień i sprzeczności.

Lektura tej książki wywołała zróżnicowane opinie klubowiczów. Brakowało im głębszej analizy i tła dla suchych faktów.

            Ewa Pawlak

relacja powstała na podstawie wypowiedzi uczestników DKK F2 MBP

 

 

 

 

Szklana góra

18 marca 2015 roku w Filii nr 2 Miejskiej Biblioteki Publicznej w Pabianicach, na kolejnym spotkaniu Dyskusyjnego Klubu Książki omawialiśmy książkę Jacka Hugo – Badera Długi film o miłości. Powrót na Broad Peak”.

 Jacek Hugo-Bader zabiera nas na wyprawę w pakistańskie góry Karakorum, której celem jest odnalezienie i pochowanie Maćka Berbeki i Tomka Kowalskiego, zdobywców szczytu Broak Peak zimą 2013 roku. O tej wyprawie było głośno, wielki sukces i wielka tragedia, z czwórki himalaistów, dwóm nie dane było wrócić ze zdobytego szczytu.Wśród zdobywców ośmiotysięczników Polacy zawsze byli z tyłu, a chcieli być pierwsi. Zaczęli zdobywać górskie szczyty zimą, ponieważ nikt wcześniej tego nie zrobił. Jak w każdym sporcie tak i alpinizm, himalaizm cechuje rywalizacja, choć na szczyt idą grupą, każdy ze zdobywców musi postawić na nim swoją stopę. Autor odsłania tajemnicę wysokogórskiej wspinaczki, kreśli portrety zdobywców, rozmawia z żyjącymi bohaterami i próbuje ustalić przyczynę tragedii. Czy był to błąd jednego człowieka ? Nie wiemy jak ludzki mózg zachowuje się na wysokości ponad 8000 metrów, w strefie śmierci. Klubowicze książkę przeczytali z wielki zainteresowaniem, doświadczyli piękna i grozy gór, emocji tych, którzy stracili bliskich i tych okrzykniętych winnych tragedii. Wspaniały reportaż. Smutek i niesmak budziły cytowane w książce  komentarze internautów i autor niepotrzebnie je tam umieścił. Jak zgodnie stwierdzono, utwór skłania do refleksji. Życie jest zbyt cennym darem, żeby świadomie ryzykować jego utratę. Jako człowiek, który porusza się tylko po płaskim nie rozumiem, (stwierdza jeden z uczestników spotkania), dlaczego ktoś świadomie ryzykuje życie. Jak zwykle w każdej dyskusji, zdania były podzielone, nie w każdym lektura wzbudziła zbyt dużego entuzjazmu, pozostawiając niedosyt.

 W spotkaniu wzięło udział pięć osób. Na kolejnym spotkaniu, 15 kwietnia 2015 r., omawiać będziemy książkę Marioli Pryzwan Bursztynowa Dziewczyna, Anna Jantar we wspomnieniach”.

 

 

Ewa Pawlak

relacja powstała na podstawie

wypowiedzi uczestników DKK F2 MBP

 

 

 

 

„... robić cmentarze”

 

 18 lutego 2015 roku w Filii nr 2 Miejskiej Biblioteki Publicznej w Pabianicach, na spotkaniu Dyskusyjnego Klubu Książki omawialiśmy powieść Herty MüllerSercątko.

 Herta i trójka jej przyjaciół należą do mniejszości niemieckiej mieszkającej w Rumuni. Jest czas komuny i dyktatury Nicolae Ceauşescu, nie wolno samodzielnie myśleć, nie ma mowy o wolności słowa i głośnym komentowaniu władzy. Müller fabułę książki oparła na własnej historii, opisuje przerażający obraz życia w kraju, w którym urodziła się i wychowała. Była inwigilowana przez rumuńską Securitate i wzywana na upokarzające przesłuchania. Po ukończonych studiach ona i trójka jej przyjaciół przymusowo zostają przydzieleni do pracy, szykany, przesłuchiwania i upokorzenia doprowadzają dwójkę z nich do samobójstwa.

Sercątko” jest wstrząsającym i głęboko przenikającym czytelnika studium kondycji ludzkiej i bez wątpienia ma wymiar uniwersalny. Przybliża rzeczywistość systemów totalitarnych, ich niszczycielską siłę zabijającą w ludziach wszystko co ludzkie, czyniąc z nich istoty kierujące się tylko instynktem. Utwór Herty Müller okazał się trudną lekturą, tylko nieliczni zdołali przeczytać go do końca, większość klubowiczów tylko przekartkowała. Barierą był, jak określili, dziwny język i konstrukcja książki. Zwrócono uwagę na absurdy mające miejsce w krajach objętych komuną. W „Sercątku” było to wykluczenie z partii i uczelni - Loli, wtedy kiedy ona już nie żyje, ale podobne zdarzenia mogliśmy obserwować kiedyś we własnym kraju. Uczestnikom spotkania, którzy po przeczytaniu kilkudziesięciu stron książki przywykli do trudnego stylu autorki i dobrnęli do jej końca nasunął się na myśl - „Cwał”, tragikomedia Krzysztofa Zanussiego, będąca próbą zrozumienia wszechobecnej obłudy wynikającej ze systemu politycznego w kraju. Książka budzi emocje i skłania do refleksji.

 W spotkaniu wzięło udział siedem osób.Na kolejnym spotkaniu, 18 marca 2015 r., omawiać będziemy książkę Jacka Hugo – Badera Długi film o miłości. Powrót na Broad Peak”.

 

Ewa Pawlak

relacja powstała na podstawie wypowiedzi uczestników DKK F2 MBP

w Pabianicach

 

 

 

 

 

- Umiem skłonić zmarłych do zwierzeń

19 stycznia na pierwszym w 2015 roku spotkaniu Dyskusyjnego Klubu Książki omawialiśmy powieść Simona BeckettaZapisane w kościach.

 Antropolog sądowy, doktor David Hunter przybywa na małą, odizolowaną od świata wyspę Runę, gdzie w stojącej na uboczu opuszczonej chacie, ma zidentyfikować znalezione spalone zwłoki. Już pierwsze badania zwęglonych szczątków dowodzą, że młoda kobieta została zmordowana. Zbrodnia ta pociąga za sobą następne, w płomieniach ginie młody policjant i reporterka miejscowej gazety.

Książka wywarła duże wrażenia na uczestnikach spotkania i wywołała burzliwą dyskusję. Zgodnie stwierdzono, że powieść czyta się szybko i wciąga od pierwszych stron.Według klubowiczów Beckett bardzo realistycznie opisuje serię makabrycznych morderstw i reakcję małej zamkniętej społeczności, narastający w niej strach i podejrzliwość. Pisarz trzyma w napięciu czytelnika do ostatniej strony, jest mistrzem w tworzeniu atmosfery grozy i wpływania na wyobraźnię. Podobały się świetnie nakreślone charakterystyczne postaci. Klubowicze zwrócili uwagę na kwestie małych społeczności,odizolowanych od świata, pobierających się między sobą i często obarczonych jakimś „odchyłem”. Ich różne dziwne zachowania są nieczytelnie dla człowieka przybywającego z zewnątrz i trudno je odpowiednio zinterpretować.Książka podobała się wszystkim uczestnikom spotkania. Zaskoczyło zakończenie książki.

 W spotkaniu wzięło udział siedem osób. Na kolejnym spotkaniu, 18 lutego 2015 r., omawiać będziemy książkę Herty MüllerSercątko.

 

 

Ewa Pawlak

relacja powstała na podstawie

wypowiedzi uczestników DKK F2 MBP

w Pabianicach

 

 

 

Statystyki działalności

Wykaz zakupionych ksiażek

Jak założyć lub dołączyć?

KONTAKT

Koordynatorkami wojewódzkimi DKK są:
Danuta Wachulak i Dorota Jankowska
(Dział Metodyki, Analiz i Szkoleń WBP w Łodzi).

tel. 42 663 03 53
42 63 768 35

adres e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

Deklaracja dostępności

2011 WiMBP w Łodzi