"Ciekawy przypadek Beniamina Buttona" F. Scott Fitzgerald - 3.12.2015 roku

Szczegóły

Kategoria: Relacje DKK przy M-GBP w Białej Rawskiej

Utworzono: środa, 09, grudzień 2015 15:28

Iwona Banasiak

„Życie byłoby nieskończenie szczęśliwsze, gdybyśmy mogli rozpocząć je w wieku lat osiemdziesięciu i stopniowo zbliżać się do osiemnastu."
To zdanie Marka Twaina zainspirowało Francisa Scotta Fitzgeralda do napisania Ciekawego przypadku Beniamina Buttona, ale autor Wielkiego Gatsby'ego przekuł pogodny aforyzm w humorystyczną, a zarazem metaforyczną wizję.

Rzeczywiście w klinice w Baltimore rodzi się - ku oburzeniu personelu i przerażeniu rodziców - siedemdziesięcioletni starzec. Jego życie będzie biegło wstecz. Beniamin Button będzie stawał się coraz młodszy.
Ale czas zawsze jest dla nas bezlitosny. Nieważne czy zaczyna się od właściwego początku. Zawsze prowadzi nieubłaganie do końca. I nic nie może go powstrzymać. Nawet miłość.

To niezwykłe opowiadanie wydane w 1922 roku uznano je za arcydzieło gatunku. Już od końca lat 80. stało się wyzwaniem dla hollywoodzkich reżyserów, m.in. Stevena Spielberga i Rona Howarda. David Fincher, twórca przebojów Siedem, Gra, Podziemny krąg, Azyl, Zodiak, pracował nad filmem ponad dwa lata. Ciekawy przypadek Beniamina Buttona to jedyna ekranizacja prozy jednego z największych pisarzy amerykańskich XX wieku wymieniana jako pewny kandydat do Oscara, choć inne jego dzieła - Wielki Gatsby, Ostatni z wielkich, Czuła jest noc – również przenoszono na ekran.

Powieści i opowiadania Francisa Scotta Fitzgeralda są nieustannie wznawiane na całym świecie, a jego życie prywatne i burzliwe małżeństwo stanowią niewyczerpany temat dla historyków literatury, biografów, pisarzy i scenarzystów filmowych.

Ciekawy przypadek Beniamina Buttona i siedem innych opowiadań zawartych w tym zbiorze, wydanych po raz pierwszy w Polsce od 1981 roku, odzwierciedlają – jak cała twórczość pisarza – towarzyszącą mu nieprzerwanie tęsknotę za sukcesem, świadomość jego ulotności i gorzki smak niepowodzenia. A równocześnie są filozoficzną refleksją nad ludzkim losem i jego paradoksami.

Niesamowite opowiadania każde z nich robi wrażenie mimo to na szczególną uwagę zasługuje tytułowe opowiadanie, niesamowita fabuła naprawdę "ciekawy przypadek". Kto przeczytał to wie,że warto, kto nie niech przeczyta bo naprawdę warto - POLECAMY!

„O czym mówię, kiedy mówię o bieganiu” Huraki Murakami - 26 listopada 2015 roku

Szczegóły

Kategoria: Relacje DKK przy M-GBP w Białej Rawskiej

Utworzono: środa, 09, grudzień 2015 14:38

Iwona Banasiak

Przez wiele lat Murakami prowadził bar i klub jazzowy, który w roku 1982 sprzedał, by poświęcić się pisaniu. Postanowił całkowicie zmienić styl życia, a chcąc zachować dobrą kondycję, zaczął biegać. Po roku treningów był już w stanie pokonać trasę z Aten do Maratonu. Od tamtej pory zaliczył dziesiątki maratonów i kilka triatlonów, a w chwilach wolnych od swych sportowych wyczynów napisał kilkanaście bestsellerów i stał się najbardziej znanym na świecie japońskim pisarzem.

Świat Murakamiego widziany przez pryzmat biegania jest zarazem zabawny i otrzeźwiający, radosny i filozoficznie zadumany, ale nade wszystko odkrywczy - zarówno dla tych, którzy biegają i nie czytają książek, jak i dla tych, którzy czytają i nie biegają.

„Grzechotka” Joanna Jodełka - 29 października 2015 roku

Szczegóły

Kategoria: Relacje DKK przy M-GBP w Białej Rawskiej

Utworzono: środa, 09, grudzień 2015 14:37

Iwona Banasiak

Grzechotka to druga poznańska powieść Joanny Jodełki, ciemna i zaskakująca...

Ponury jesienny dzień. Edyta Skomorowska nic nie pamięta, jej wielkie oczy pełne są przerażenia. Wie tylko, że ktoś zabrał jej dziecko. Ze środka jej ciała. 

To wygląda na dzieciobójstwo, tak podejrzewa policja. Podobnie myśli Weronika Król, gdy swoim fioletowym garbusem jedzie na komendę przez zamglony Poznań. Jako psycholog musi orzec o stanie poczytalności młodej kobiety. Na własną rękę śledztwo prowadzi też pewna dziennikarka, wietrząca w temacie dzieciobójczyni przepustkę do sławy...

Joanna Jodełka kunsztownie operuje konwencją kryminału. Nie brak w Grzechotce śmiertelnego niebezpieczeństwa i przemocy, udręki i strachu, zbiegów okoliczności i erotyki. Powieść - pełna ironii i gier językowych - zadziwia i niepokoi, a jej świat ma niepowtarzalny urok.

„Jak ryba w wodzie” Mario Vargas Llosa - 24 września 2015 roku

Szczegóły

Kategoria: Relacje DKK przy M-GBP w Białej Rawskiej

Utworzono: środa, 09, grudzień 2015 14:35

Iwona Banasiak

Mario Vargas Llosa nigdy nie był grzecznym chłopcem.

W swojej autobiografi i bez cenzury pisze o wybrykach młodości, szalonych miłościach i początkach pisarstwa. Trudna relacja z ojcem, który zostawił matkę w ciąży,i pisanie jako rodzaj buntu przeciwko niemu. Lata spędzone w szkole wojskowej Leoncio Prado, które stały się kanwą jego głośnego debiutu Miasto i psy. Skandaliczny ślub z "ciotką Julią", miłość do kuzynki Patrycji, która stanie się jego drugą żoną, czy burdel zwany Zielonym Domem. To tylko niektóre z wielu sensacji, jakie odkrywa przed nami niezwykły pisarz. Kto czytał powieści Vargasa Llosy, odnajdzie tu wiele znanych już wątków, a kto nie czytał, nabierze wielkiej ochoty...

Książka dobra, ciekawie opisane wspomnienia z czasów dzieciństwa. Trochę mniej ciekawe były fragmenty dotyczące kampanii prezydenckiej, w której to autor ubiegał się o fotel prezydenta Peru w 1990 roku, mimo to polecam tą książkę i z pewnością sięgnę po następne pozycje Mario.

„Gra” Dorothy Parker - 28 maja 2015 roku

Szczegóły

Kategoria: Relacje DKK przy M-GBP w Białej Rawskiej

Utworzono: środa, 09, grudzień 2015 14:23

Iwona Banasiak

Wybór najlepszych opowiadań nowojorskiej pisarki. Z bezlitosną przenikliwością Parker portretuje portretuje w nich kobiety - inteligentne i głupie, niezależne emancypantki i oplatające się na mężach "bluszcze", zawistnice i obiekty zawiści. W celnych scenach rodzajowych rozgrywających się w artystycznych kręgach Nowego Jorku pokazuje bez pardonu, jak ludzkie relacje opierają się na zasadach gry. Wygrywa ten, kto najskuteczniej ukryje przed innymi zżerającą go rozpacz, pustkę, samotność i lęk. Z drinkiem w wypielęgnowanej dłoni i śmiechem  na uszminkowanych ustach.

Historie przedstawione z humorem ale bardzo dobitnie.

Mechanizmy relacji międzyludzkich przedstawia w postaci gry i mimo, iż każdy z nas w niej uczestniczy to jednak mało kto jest tego świadomy.

Fajne, krótkie opowiadania, tematyka inteligentna i dowcipna.

„Potęga kobiety” Barbara Taylor Bradford - 30 kwietnia 2015 roku

Szczegóły

Kategoria: Relacje DKK przy M-GBP w Białej Rawskiej

Utworzono: poniedziałek, 11, maj 2015 12:11

Iwona Banasiak

Historia, do której scenariusz napisało samo życie. Piękna Stephanie Jardine od lat z powodzeniem kieruje amerykańską filią wielkiej spółki jubilerskiej. Z optymizmem patrzy w przyszłość, pokładając nadzieje w dorastającej córce. Kiedy jej rodzinę dotyka tragedia, Stephanie staje w obliczu najcięższej próby: musi dowieść nie tylko bezgranicznej miłości do córki, ale też wykazać się zdolnością wybaczenia dawnych krzywd.

„Genialna przyjaciółka” Elena Ferrante - 26 marca 2015 roku

Szczegóły

Kategoria: Relacje DKK przy M-GBP w Białej Rawskiej

Utworzono: poniedziałek, 11, maj 2015 12:09

Iwona Banasiak

Sześćdziesięcioletnia Elena Greco dowiaduje się, że Lila, jej przyjaciółka z czasów dzieciństwa, zniknęła bez śladu. Elena przypuszcza, że przyjaciółka wprowadziła w życie swoje odwieczne pragnienie zniknięcia ze świata, w którym żyła, usunąwszy przedtem wszelkie ślady swego istnienia. Chcąc znaleźć wytłumaczenie dla tego gestu, Elena postanawia opowiedzieć niezwykłą historię ich przyjaźni. I tu rozpoczyna się podróż w przeszłość, która przeniesie czytelnika w lata pięćdziesiąte ubiegłego wieku, na przedmieścia Neapolu.

„Ławka” Katarzyna-Jaczyńska - 26 lutego 2015 roku

Szczegóły

Kategoria: Relacje DKK przy M-GBP w Białej Rawskiej

Utworzono: poniedziałek, 11, maj 2015 12:08

Iwona Banasiak

Ławkę napisałam czternaście lat temu – oczywiście niecałą – ale już wtedy miała dwie bohaterki i zarys dwóch historii miłości. Zapisane kartki gdzieś upchnęłam. Trzy lata temu opiekunka znalazła teczkę zawiązaną na kokardkę… Właśnie kończyłam Ołówek… Dwa lata później skończyłam Ławkę. Teraz z drżeniem serca oddaję Wam, moi Czytelnicy, gotową książkę – opowieść o miłości, która obraziła Boga. Poprosiłam o opinię trzy osoby, które czytały Ławkę jeszcze przed jej wydaniem. Pierwszą był oczywiście korektor Ławki.

 Nie ulega wątpliwości, że obraz miłości do Boga, jaki wyłania się z Ławki, może budzić kontrowersje. Katarzyna Rosicka-Jaczyńska przełamuje stereotypy i rzuca nowe światło na katolicyzm, który jawi się tu jako bliższy przeciętnemu człowiekowi, niż to się zwykło postrzegać. Powieść wpisuje się w nurt literatury, która próbuje naruszyć dogmatyczne, skostniałe i nużące patrzenie na wiarę. Za samą odwagę podjęcia takiego tematu należą się Autorce wyrazy szacunku.

– Łukasz Mackiewicz, korektor

Drugą osobą była moja pokrewna duszyczka, kobieta o wyjątkowej wrażliwości, subtelności i kobiecej delikatności. Nieśmiało poprosiła o Ławkę, a ja byłam szczęśliwa, że jest pierwszą czytelniczką książki bardzo bliskiej mojemu sercu.

Z twórczością Kasi mam taki problem, że nie umiem się od niej oderwać. Ołówek czytałam kilkakrotnie i wciąż z chęcią do niego wracam. Ławka również mnie zaczarowała, głownie obrazami świata oglądanego oczami kobiety, która widzi, wie i czuje więcej, intensywniej. Takie kobiety nazywam czarownicami, wróżkami… jak kto woli. Ich dar „odczuwania silniej” ma jednak swoją cenę. Nie tylko kochają, ale i cierpią mocniej. Urzeka mnie zdolność Autorki do operowania erotyzmem. Opisy są odważne, ale nie nazbyt dosłowne, wręcz poetyckie. Myślę, że wiele kobiet odnajdzie w tej książce swoje pragnienia, a nawet własne myśli i doświadczenia. Pytanie, jak daleko sięgają granice miłości, niezmiennie pozostanie bez odpowiedzi.

– Monika Kuszyńska, wokalistka

Trzecią osobą jest artystka – malarka, która stworzyła obraz o wymiarach: wys. 180 cm, szer. 90 cm, inspirowany mną i moją twórczością. Jesteśmy ze sobą duchowo związane, chociaż znamy się jedynie wirtualnie.

Maria, bohaterka Ławki, kocha za bardzo. Jej miłość, namiętna i bezkompromisowa, sprawia, że wybrany mężczyzna staje się tym, kim nie powinien się stać: jej Bogiem i władcą absolutnym. Każdy, czytając Ławkę, zmierzy się być może z własną otchłanią, z tym, co ukryte i mroczne. Ważne, by nie zostać w tym na zawsze. Ja osobiście wierzę w światło, które uwolni Marię, zawieszoną w marzeniach, w więzieniu własnego ciała. Uważam, że Ławka jest kontrowersyjna. Stawia pytania, nie dając odpowiedzi. Budzi bunt. I może dlatego trudno o niej zapomnieć?

– Katarzyna Zygadlewicz, malarka

„Dziewczyna z pomarańczmi” Jostein Gaarder - 29 stycznia 2015 roku

Szczegóły

Kategoria: Relacje DKK przy M-GBP w Białej Rawskiej

Utworzono: poniedziałek, 11, maj 2015 12:07

Iwona Banasiak

Dziewczyna z Pomarańczami - to przede wszystkim piękna opowieść o poszukiwaniu miłości i odwadze, by z trudnych ścieżek życia wybrać tę właściwą. 15-letni Georg - dotąd zupełnie przeciętny chłopak - zmienia się w dniu, kiedy otrzymuje niezwykły list. Nadawcą jest nieżyjący od lat ojciec Georga... W chwili jego śmierci chłopiec miał zaledwie 4 lata - pamięta go jedynie z przechowywanych w rodzinnych zbiorach starych zdjęć i filmów. Ojciec napisał list tuż przed śmiercią, gdy był pewien, że nie uda się pokonać choroby. Przez wiele lat list leżał w dziecięcym wózku, czekając na chłopca. Znaleziony u progu dojrzałości Georga staje się znakiem przemiany i inicjacji. Ojciec opowiada w nim o swojej miłości do tajemniczej Dziewczyny z Pomarańczami, także o próbach rozwiązania jej zagadki. Zadaje pytania o sens życia, gdy śmierć wydaje się nieuchronna... Inspirowany listem, chłopak usiłuje sprostać pytaniom ojca, przekroczyć granice czasu i śmierci. Posłuży temu pisana wspólnie z nim książka, której patronuje Dziewczyna z Pomarańczami. W znakomitej powieści nie tylko dla młodzieży Jostein Gaarder celuje prosto w serca czytelników i jak zwykle trafia w samo sedno.

Bardzo piękna i wzruszająca opowieść o sensie życia. Uświadamia, że zawsze jest czas na nawiązanie relacji z dzieckiem bardzo dobrze się czyta - nie nudzi, wzbudza dużo emocji.

Książka do której chętnie się wraca. POLECAMY!!!

„W słusznej sprawie” Diane Chamberlain - 29 stycznia 2015 roku

Szczegóły

Kategoria: Relacje DKK przy M-GBP w Białej Rawskiej

Utworzono: poniedziałek, 11, maj 2015 12:05

Iwona Banasiak

Jane jest wykształconą, pełną zapału opiekunką społeczną, która właśnie podjęła swoją pierwszą pracę. Ivy, jej podopieczna, razem z babką i starszą siostrą żyją w skrajnej biedzie. Fatalna sytuacja materialna tej rodziny sprawia, że Jane, zgodnie z obowiązującymi w Karolinie Północnej przepisami, ma doprowadzić do sterylizacji Ivy. Sytuacja się komplikuje, gdy dziewczyna zachodzi w ciążę…

Czy uda jej się zachować przy sobie córeczkę i uchronić ją przed adopcją? Czy komukolwiek wolno ingerować w życie i przyszłość kobiety, nawet niepełnoletniej, jeśli z całego serca pragnie zostać matką? Co dzieje się w sytuacji, gdy problemy finansowe, rasa lub choroba dają „lepszym” prawo do ubezwłasnowolnienia „gorszej” jednostki? Jak dokonać słusznego wyboru między obowiązkiem a własnym sumieniem?

Przepiękna, wzruszająca powieść ukazująca,ile zła może uczynić zły system prawny, w którym jedni,uważają się za lepszych i dają sobie prawo do decydowania o czyimś życiu. Problematyka powieści jest trudna i skomplikowana, mimo to czyta się ją bardzo szybko i przyjemnie - trudno się oderwać. Niektóre wydarzenia zaskakują.

Z czystym sumieniem POLECAMY tę książkę.