Wyszukiwanie:

Logowanie:

Realizatorzy:

Ciekawy przypadek ... w Pabianicach

 

„Życie byłoby nieskończenie szczęśliwsze, gdybyśmy mogli rozpocząć je w wieku lat osiemdziesięciu i stopniowo zbliżać się do osiemnastu."
- Mark Twain

 

 

Zainspirowany tym stwierdzeniem F.S. Fitzgerald stworzył niezwykłe opowiadanie o człowieku rodzącym się jako schorowany starzec, który z każdym dniem staje się coraz zdrowszy i silniejszy. Utwór jest świetną pobudką do rozważań na temat przemijania i relacji międzyludzkich. Z jednej strony wspaniale jest żyć z pewnością lepszego, zdrowszego jutra. Z drugiej zaś bycie "innym" stanowi dla bohatera uciążliwe piętno, powoduje ciągły brak akceptacji i nieumiejętność stworzenia związku.

Ciekawy przypadek Beniamina Buttona i inne opowiadania to zbiór ośmiu opowiadań doskonale oddających rozterki autora, jego życiowe i małżeńskie problemy. Fitzgerald bardzo ciekawie buduje postaci kobiece, które bywają przewrotne, pazerne, zepsute i rozpieszczone (Śpiąca królewna, Przybrzeżny pirat, O,Ruda Czarodziejko!)lub są odbiciem oczekiwań autora tkwiącego w toksycznym małżeństwie z chorą kobietą (Zasadzki szczęścia).

Każde z opowiadań niesie ze sobą ważkie treści pozwalające na chwilę refleksji nad własnym postępowaniem. Teksty pokazują też ciekawą obyczajowość Stanów Zjednoczonych lat dwudziestych XX w. z ich przepychem, prohibicją i nieuchronnie zbliżającym się kryzysem. Niebanalne pointy i spora dawka poczucia humoru (Tył wielbłąda) mogą zaskoczyć czytelnika. Z pewnością są to opowiadania, z którymi warto się zapoznać.

Spotkanie odbyło się 8.1.2014, wzięły w nim udział 4 osoby.

 

Tuż po dyskusji

 

 

"Kobieta pułkownika" Daniela Katza

Grudniowe spotkanie, na którym omawialiśmy powieść "Kobieta pułkownika" Daniela Katza przeniosło nas do Finlandii oraz na zdruzgotane wojną Bałkany. Zestawienie tych dwóch, tak różnych od siebie krain zasługuje na szczególną uwagę. W atmosferę książki wprowadziła nas też panująca za oknami szaro-jesienna aura.

Niedopowiedzenia, powojenne blizny na duszy i ciele, płomienne uczucia na tle zimnej fińskiej natury i lekko diaboliczne postaci tworzą strukturę archaizującej prozy współczesnej, która z powodzeniem może wpisać się w nurt zamglonego, dziewiętnastowiecznego realizmu. Fabuła nie wybucha tu przed oczyma czytelnika barwnymi obrazami, sączy się wolną, gęstą strużką.

Nie do końca wiadomo jakie siły rządzą życiem głównych postaci. Być może jest to fatum. Może wszystkie wydarzenia są elementami misternie zaplanowanej układanki? Każda z czytelniczek DKK miała na ten temat nieco inne zdanie. Książka spotkała się z dużym zainteresowaniem członkiń klubu i wywołała ciekawą dyskusję.

W spotaniu (11.12.2013 r.) wzięło udział 5 osób.

"Zaskoczony radością" C.S. Lewisa

Książka Zaskoczony radością jest autobiograficzną opowieścią przedstawiającą życie C.S. Lewisa. Na pierwszy plan wysuwają się tu przede wszystkim jego dzieciństwo oraz młodość spędzone w różnego rodzaju szkołach i internatach. Pisarz z dużą łatwością wraca
do beztroskich lat wczesnej młodości, kiedy wspólnie z bratem odkrywał otaczającą go rzeczywistość. Do świata wyobraźni, który ożywał jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki, gdzie wszystko było możliwe. Jednak w dalszej części biografii opisuje niełatwy dla siebie okres. Śmierć matki oraz rozłąka z ojcem i bratem niszczą więzi rodzinne.

Lewis skupia się w powieści na swoim nawróceniu, na długiej drodze do wiary
i poszukiwaniu "radości". Wyjaśnia siebie, wewnętrzne paradoksy i przemiany. Układa swą osobowość z wielu elementów, którą kształtowały głównie przeczytane książki i spotkani ludzie. Bardzo ciekawie ukazuje angielskie szkolnictwo. W szkołach spotyka wielu, lepszych lub gorszych, a nawet tragicznych, nauczycieli, którzy mieli ogromny wpływ na jego rozwój i wiarę.

Pod koniec książki czytelnik poznaje gruntownie wykształconego, niezwykle inteligentnego człowieka, lekko zarozumiałego, ale i zachwycającego. Filozofa i teologa. Pisarza i naukowca.

W spotkaniu, które odbyło się 13.11.2013 r. wzięło udział 5 osób.

"Służące" K. Stockett

Kathryn Stockett prowadzi narrację ustami trzech niezwykłych, silnych kobiet: wkraczającej w dorosłe życie białej Skeeter oraz dwóch czarnych służących. Bohaterki, znajdujące się w różnych sytuacjach życiowych, łączy jedno – odwaga. Odwaga, by powiedzieć prawdę. Służące nie tylko opowiadają Skeeter własne historie, ale namawiają kolejne kobiety, by przedstawiły swój punkt widzenia i w końcu zaczęły mówić o codziennych upokorzeniach, które muszą znosić od lat.

Autorka podjęła w swojej książce, często już omawiany w literaturze amerykańskiej, temat rasizmu. Szczególny jest jednak czas akcji powieści. Historia toczy się bowiem w latach sześćdziesiątych XX w. w Jackson w stanie Missisipi (miejsce pochodzenia autorki). W tym czasie w USA wciąż panuje segregacja rasowa podsycana ludzką hipokryzją, wykluczeniem społecznym i przemocą widoczną zarówno w środowisku czarnych jak i białych obywateli. Jak widać, te ludzkie cechy nie posiadają "koloru". Bez względu na rasę wiele postaci nie potrafi odnaleźć się w nowych sytuacjach i grupach. Celia, pochodząca z "białej hołoty", nie jest akceptowana przez bogate panienki z dobrych domów, Constantin i jej biała córka są źle postrzegane przez obie grupy mieszkańców Jackson. Książka porusza odwieczne problemy ludzkości - podział na lepszych i gorszych, który zawsze panował w ludzkiej mentalności. Dostrzec można go również dzisiaj. Choć akcja książki toczy się w latach sześćdziesiątych ubiegłego wieku na amerykańskim Południu, a temat segregacji rasowej jest tu niezwykle istotny, stanowi ona zarazem ponadczasową i uniwersalną opowieść o ograniczeniach, którym wszyscy podlegamy i które pragniemy znieść. Bo czym innym niż ograniczeniem są konwenanse kształtujące życie białych mieszkanek Jackson. Powieść pełna jest także paradoksów (w czasach segregacji rasowej czarne kobiety wychowują białe dzieci i gotują dla białych).

Czytelniczki DKK dostrzegły podobieństwo powieści do znanych im książek o zbliżonej tematyce, których akcja rozgrywa się również na Południu (Chata wuja Toma, Przeminęło z wiatrem), podkreśliły także szybkość rozwoju technicznego i społecznego w Stanach Zjednoczonych, którą zestawiły z powolnymi przemianami Starego Kontynentu.

W spotkaniu (18.09.2013 r.) uczestniczyły 4 osoby.

 

"Agrafka" Izabeli Sowy w pabianickiej MBP

Czy problemy nastolatki mogą być interesujące dla dorosłych kobiet? Zdecydowanie tak. Zawsze warto spojrzeć na nie z perspektywy czasu i zdrowego rozsądku. Poza tym można też skonfrontować własne młodzieńcze przemyślenia z dylematami współczesnych nastolatków. Dowodem na to jest powieść "Agrafka" Izabeli Sowy. Co prawda jest to książka kierowana głównie do młodzieży, ale i nieco starszy czytelnik może po nią sięgnąć. Poza wzruszeniami podlotka książka przedstawia dość smutny szkic współczesnej rodziny, a właściwie kilku rodzin. Nikt tu tak naprawdę nikogo nie słucha i do końca nie zna. Wszyscy zwracają uwagę jedynie na pozory, nikt nie zagłębia się w istotę problemów, które są zamiatane pod śliczne dywany w zadbanych domach.

Książka momentami jest trochę sztuczna, wyczuwa się, że pisała ją osoba dorosła stylizująca swój język na młodzieżową gwarę. Zastanawiająca jest też reakcja bohaterki na znalezionego przypadkiem psa wegetującego miesiącami w podmiejskim parku. Praktycznie wszyscy bohaterowie pozostają niewzruszeni sprawą i nic z nią nie robią. Efektem braku jakichkolwiek działań jest zniknięcie zwierzęcia, które również pozostaje bez echa w przestrzeni fabularnej powieści.

 

W spotkaniu, które odbyło się 12.06.2013 r, wzięły udział 3 osoby.

"Sztuka latania" Magdaleny Kawki

Każdy z nas czasem czuje, że ma podcięte skrzydła. Paradoksalnie bywa, że możemy i postanawiamy rozwinąć je dopiero w obliczu tragedii, cudzej lub własnej. Tak jest też w wypadku Zośki – bohaterki powieści "Sztuka latania" Magdaleny Kawki. Zośka, trzydziestoparoletnia singielka, ambitna pracownica typowej korporacji chce zmienić coś w swoim życiu. Niby czuje, że wszystko jest dobrze, że praca jest pewnym źródłem całkiem dobrych zarobków, jednak to jej nie wystarcza do szczęścia. Bohaterka wraz ze swą najlepszą przyjaciółką postanawia wyjechać na długie wakacje, odstresować się i zmienić punkt widzenia świata. Kobieta na pozór niesympatyczna i zadziorna okazuje się być całkiem miłą dziewczyną. Fabuła ksiązki spokojnie rozwija się, narasta, intryguje zakazanym romasem, by w końcu absolutnie zaskoczyć czytelnika niespodziewanym zwrotem akcji.

Autorka, z racji wykształcenia (socjolog) przedstawia zjawiska typowe dla grupy współczesnych trzydziestolatków zamieszkujących duże miasta. Tworzy zestaw cech właściwy dla danej grupy społecznej, z czym zresztą polemizują sami bohaterowie książki.

Jest to kolejna już po "Rynku w Smyrnie" omawiana podczas spotkań DKK książka przesycona zapachami i smakami obcych krajów. Pełna urokliwych uliczek i silnych emocji.

Spotkanie odbyło się 8.05.2013 r.. Uczestniczyło w nim 6 osób.

 

Dorota Michel

"Patrząc na Stromboli" Jacka Dehnela

Świat odbierany wszystkimi zmysłami. Piękne widoki, ciekawe smaki i urzekające zapachy. Urokliwa estetyka języka. Wszystkie te oderwane pojęcia stają się jednością w opowiadaniu Jacka Dehnela - "Patrząc na Stromboli".

Tekst otwierający zbiór sześciu opowiadań jest sielankowym obrazem, na którym w pewnym momencie powstaje stopniowo pogłębiająca się rysa, by w końcu doprowadzić do nieodwracalnego pęknięcia . W małym włoskim miasteczku życie płynie swoim stałym, powolnym tokiem, którego sielankowość silnie oddziałuje na zmysły czytelnika. Tego typu plastyczne opisy potrafią bardzo głęboko zakorzenić się w świadomości odbiorcy.

W sześciu opowiadaniach odnajdziemy parę młodych podróżników, obserwującą swe ofiary Śmierć, sprytnego byłego księdza o ogromnym apetycie na miłość, a nawet biblijne postaci, przemawiające do śmiertelnika z obrazu.

W spotkaniu, które odbyło się 10.04.2013 r. wzięło udział 5 osób.

 

"Samotność liczb pierwszych" Paolo Giordano (13.03.2013)

Przeżyta w dzieciństwie trauma może zmienić człowieka na całe życie. Może sprawić, że do końca swych dni nie będziemy w stanie odnaleźć swojego miejsca wśród ludzi, być samotnym lub z powodu niedomówień zdecydować się na życie w pojedynkę. Te wszystkie przypadki opisał w swojej debiutanckiej powieści młody włoski powieściopisarz - Paolo Giordano. Samotność liczb pierwszych, bo otej książce mowa, odwołując się do pojęć zaczerpniętych z matematyki opisuje pewien rodzaj wyalienowania, obcości poniekąd na własne życzenie. Brak tu hollywoodzkiego zakończenia, brak miłosnych uniesień. Za to pełno stagnacji i zrezygnowania. Główni bohaterowie (Alice i Mattia) momentami zbliżają się do siebie, jednak nigdy do końca, zawsze pozostaje między nimi jakaś obcość. Ich relację trudno nazwać miłością, zwyczajnie są jedynymi osobami, których obecność są w stanie tolerować. Prowadzą oni nie tyle dialog, ile dwa równorzędne monologi osadzone w tym samym czasie i przestrzeni.

Książka Paolo Giordano wywołała wśród czytelniczek pabianickiego DKK bardzo ożywioną dyskusję. W spotkaniu uczestniczyło 5 osób.

"Obiecaj mi" Harlana Cobena

 

Obiecaj mi” to kolejna książka Harlana Cobena, w której czytelnik poznaje losy byłego koszykarza i prywatnego detektywa, Myrona Bolitara. Tym razem bohater pomaga przyjaciołom w odnalezieniu ich nastoletniej córki. Dziewczyna, poniekąd z winy Bolitara, przepada bez wieści po tym jak wysiadła z jego samochodu. Wszystkie podejrzenia padają na niego. Nękany wyrzutami sumienia Myron postanawia dotrzymać obietnicy i odnaleźć zaginioną.

W sosie szybkiej akcji, błyskotliwych dialogów i niedomówień autor przedstawia nam siłę rodzicielskiej miłości, analizując jej różne aspekty. Bez względu na wiek dziecka, status społeczny i materialny rodziny przedstawieni w powieści rodzice potrafią podjąć wszelkie ryzyko i stawić czoła największym niebezpieczeństwom w imię dobra ich dzieci.

Bardzo ważnym aspektem książki jest też przyjaźń głównego bohatera, Myrona Bolitara i Vina. Jest to długotrwała i niezawodna relacja dwóch współpracowników, którzy doskonale się znają i mogą na siebie liczyć w każdych okolicznościach.
Czytelniczki oceniły tę książkę jako ciekawą i zaskakującą, jednak, jak stwierdziły, same nie wybrałyby tego tytułu.

W spotkaniu (13.02.2013) uczestniczyło 6 osób.

 

 

Dorota Michel

 

"Zielona mila" S. Kinga

Każdego z nas czeka śmierć, bez wyjątku, ale Boże...
czasem Zielona Mila wydaje się taka długa.

 

 

 

Zielona mila Stephena Kinga przenosi czytelników do Stanów Zjednoczonych 1932 roku, kiedy to strażnik więzienny - Paul Edgecombe poznaje skazanego na śmierć czarnoskórego olbrzyma - Johna Coffey'a. Historia przedstawiona jest z punktu widzenia przebywającego w domu starców strażnika wspominającego swą trudną, ale lubianą pracę. Edgecombe i jego współpracownicy nadzorowali tak zwany blok E, czyli oddział, w którym przebywali więźniowie skazani na śmierć. Zaskakujące jest to, że skazańcy oczekujący na egzekucję na krześle elektrycznym to w większości ludzie spokojni, świadomi swojej winy, pogodzeni z losem i chcący jak najlepiej wykorzystać ostatnie dni życia. Jednak pewnego dnia w bloku pojawia się więzień wyjątkowy. Budzącym najwięcej kontrowersji więźniem jest oskarżony o makabryczną zbrodnię morderstwa dwóch dziewczynek – Coffey. Paul Edgecombe wspomina, że już przy pierwszym spotkaniu z tym ogromnym człowiekiem zwrócił uwagę na jego niezwykłe, łagodne i pełne łez oczy. Mimo budzącej grozę postury, olbrzym wydawał się być niesamowicie spokojny i zrównoważony. Po kilkudniowym pobycie na bloku E Coffey ujawnia swoje niezwykłe zdolności, uzdrawiając Edgecombe'a i ożywiając przebywającą na terenie więzienia mysz. Każda następna strona tekstu ukazuje kolejne niezwykłe umiejętności i przymioty tego tajemniczego człowieka.

Tytułowa zielona mila to kawałek wykładziny, prowadzącej do pomieszczenia, w którym wykonywano wyroki. Wokół tego kawałka podłogi rozgrywają się najważniejsze wydarzenia powieści. Ostatnia droga skazańców okazuje się być czasem bardzo długa i nużąca, czasem spokojna i nieco łatwiejsza do pokonania. Każdy przechodzi ją w inny sposób. Swoją "zieloną milę" pokonuje również główny bohater i narrator książki. Stary i zniedołężniały Edgecombe zmaga się ze swą trudną do zniesienia codziennością, poznaje nową miłość i odkrywa, że historia lubi się powtarzać, a bezwzględni oprawcy zawsze znajdą miejsce w społeczeństwie. Powieść wywołuje bardzo wiele emocji i przemyśleń. Autor niespiesznie prowadzi nas przez wydarzenia sprzed 64 lat.

Zielona Mila nosi rysy typowe dla pisarstwa Stephena Kinga. Autor z pietyzmem buduje psychologiczne fundamenty swoich postaci, starając się, by pochodzące od nazw pospolitych nazwiska ilustrowały ich wygląd i osobowość. Pisarz poświęca każdemu z bohaterów sporo miejsca, nie szczędzi czytelnikom także luźnych dygresji. King w mocno zakorzenionym w realiach świecie umiejscawia elementy magiczne i niewytłumaczalne. Obok pełnych okrutnej prozy więziennych wydarzeń przedstawia sytuacje i postaci, których byt jest niewytłumaczalny.

Książka ta spotkała się z dużym zainteresowaniem pań z Dyskusyjnego Klubu Książki przy MBP w Pabianicach. Podczas spotkania w naturalny sposób zawiązała się ciekawa dyskusja na temat życiowych wartości, zagadnienia kary śmierci, kary niezawinionej, godnego życia i istoty człowieczeńśtwa. Panie zwróciły uwagę na starannie wykonaną pracę tłumacza książki, językową stronę utworu, a zwłaszcza na zaskakujące związki frazeologiczne (np. zielone pastwiska/ zielona trawka/ zielona mila).

W spotkaniu, które odbyło się 16.01.2013 r. wzięło udział 5 osób.

 

 

Statystyki działalności

Wykaz zakupionych ksiażek

Jak założyć lub dołączyć?

KONTAKT

Koordynatorkami wojewódzkimi DKK są:
Danuta Wachulak i Dorota Jankowska
(Dział Metodyki, Analiz i Szkoleń WBP w Łodzi).

tel. 42 663 03 53
42 63 768 35

adres e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

Deklaracja dostępności

2011 WiMBP w Łodzi