Fannie Flagg - "Babska stacja" - Filia 2 Pabianice
W poniedziałek 19 września odbyło się pierwsze po wakacyjnej przerwie spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki. Wzięły w nim udział 4 osoby. Omawiana była książka Fannie Flagg „Babska staja”. Jest to historia o Sookie, gospodyni domowej która w wieku 60 lat dowiedziała się, że została adoptowana i ma polskie korzenie. W książce poruszony jest również wątek biologicznej matki i ciotki Sookie, które były pilotkami w amerykańskim korpusie. Ogólnie książka podobała się, jako lekka przyjemna i dobra na wakacje. Jednak uczestniczki klubu stwierdziły, że raczej jest słaba jako przedmiot dyskusji. Porusza problem adopcji, ale w przypadku głównej bohaterki nie było to traumatycznym doświadczeniem.
Majgull Axelsson - "Ja nie jestem Miriam". Filia nr 2 Pabianice
Czerwcowe spotkanie DKK dla dorosłych odbyło się w pubie „Zielona Górka”. Dyskusja odbywała się przy pysznych lodach i kawie. Na ostatnim,przed wakacyjną przerwą ,spotkaniu omawiano książkę autorstwa Majgull Axelsson - „Ja nie jestem Miriam”. Jest to historia Cyganki Mariki, która przez całe swoje życie ukrywała swoją prawdziwą tożsamość. Jako dziewczynka trafiła do obozu w Ravensbrück . Któregoś dnia zabrała sukienkę, zmarłej Żydówki Miriam i od tego momentu podawała się za nią. Tytułową bohaterkę poznajemy w dniu jej 85 urodzin. Książka to opowieść o jej traumatycznym życiu. Najpierw w obozie, gdzie w wyniku medycznych eksperymentów doktora Mengele, straciła brata. Następnie wyjazd do Szwecji. Gdyby jednak przyznała się to romskich korzeni, natychmiast została by deportowana. Jej wielkiej tajemnicy nie znali nawet najbliżsi.
Książka wstrząsnęła uczestnikami. Szczególnie okrucieństwo wojny, życia obozowego i nietolerancji na tle rasowym. Również wstrząsnęła osobista tragedia Miriam, której całe życie było przepełnione strachem i ukrywaniem tajemnicy. Uczestnicy zgodnie stwierdzili, że książkę warto było przeczytać. Pojawiły się też refleksje, że człowiek czasem nie umie docenić tego co ma. W spotkaniu wzięło udział 8 osób.
Kim Edwards - "Córka opiekuna wspomnień". Filia nr 2 Pabianice
Książka bardzo poruszyła uczestników spotkania. Jednak opinie na temat czynu Davida były podzielone. Część uczestników współczuła mężczyźnie, że taki straszny ciężar musiał dźwigać przez całe życie. Z ukrycia obserwował dorastającą córkę, tęsknił za nią i ukrywał wielką tajemnice. Inni klubowicze zupełnie nie rozumieli decyzji Davida. Uważali, że postąpił egoistycznie. Wcale nie kierował się troską o żonę ale własną wygodą. Po prostu chciał pozbyć się chorego dziecka. Nie był też dobrym ojcem dla syna, ponieważ zmuszał go do podjęcia studiów medycznych. Nie rozumiał, że chłopak chce zostać muzykiem a nie lekarzem.
Uczestnicy spotkania uznali też, że skoro David zdecydował się na oddanie córki, nie powinien żonie mówić, że się w ogóle urodziła. Noah nie była świadoma podczas porodu, że na świat przyszło 2 dzieci. Przez to że nigdy nie zobaczyła córki nie mogła się z nią pożegnać.
A nieprzeżyta żałoba ciążyła potem na całym jej życiu.
Następne spotkanie odbędzie się 3 czerwca, omawiana będzie książka Majgull Axelsson - „Ja nie jestem Miriam”.
Andrzej Kwietniewski - "Blondynka z miasta Łodzi" . Filia nr 2 Pabianice
W kwietniowym spotkaniu DKK dla dorosłych wzięło udział 6 osób. Tym razem omawiano książkę Andrzeja Kwietniewskiego - „Blondynka z miasta Łodzi”. Jest to kryminał, którego akcja rozgrywa się przemiennie w latach obecnych i siedemdziesiątych. Bohaterem jest Rafał Martens, redaktor telewizyjny. Mężczyzna jest alkoholikiem. Zamieszany został w morderstwo pewnej blondynki, podobną do jego kochanki z młodych lat. Uczestników klubu zaintrygował tytuł książki. Ucieszyli się, że po „Ślepym Maksie”wybrano kolejną książkę związaną z Łodzią. Niestety, chyba po raz pierwszy w historii spotkań książka wszystkich rozczarowała. Została bezwzględnie skrytykowana przez każdą z uczestniczek. Nie podobał się styl w jakim została napisana. Męczyły też zawiła intryga, retrospekcje wprowadzające chaos, pijacki ciąg Martensa, przemądrzałe definicje jego partnerki. Autor zapowiedział kontynuację przygód Rafała Martensa. Jednak żadnaz uczestniczek klubu nie jest książką zainteresowana. Podczas dyskusji panowała wyjątkowa zgodność poglądów.
Kolejne spotkanie odbędzie się 16 maja. Omówiona zostanie książka Kim Edwards - „Córka opiekuna wspomnień ".
Żanna Słoniowska - "Dom z witrażem" Filia nr 2 Pabianice
W poniedziałek 14 marca odbyło się spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki dla osób dorosłych.Uczestniczyło w nim 9 osób. Omawiano książkę autorstwa Żanny Słoniowskiejpt - „Dom z witrażem”. Akcja książki rozgrywa się we Lwowie. Jest to wędrówka po zabytkach i wydarzeniach historycznych Ukrainy. Kamienica z tytułowym witrażem istnieje naprawdę. Bohaterkami są 4 kobiety: prababka, babka, matka i córka. Relacje między nimi są bardzo trudne, wręcz toksyczne. Wszystkie kobiety związane są ze sztuką. Prababka jest niespełnioną śpiewaczką, zgorzkniałą kobietą, pełną żalu do całego świata. Babka Aba, to z kolei niespełniona malarka. Córka Marianna to piękna kobieta i znakomita śpiewaczka. Dodatkowo zaangażowana była w działalność opozycyjną. Podczas demonstracji zginęła przypadkowo trafiona kulą. Wnuczka (córka Marianny) nawiązuje romans z Mikołajem, byłym kochankiem Marianny. Mężczyzna staje się jej przewodnikiem po zabytkach, sztuce i historii Lwowa. Dziewczyna jest też narratorką książki, jej imię pozostaje tajemnicą. Ogólnie książka podobała się uczestnikom klubu. Dla Pani Aliny, która przez 4 lata była przewodnikiem po Lwowie, było to wspomnienie tamtych miejsc. Powieść podobała się także ze względu na tło historyczne. Podobał się również poetycki język powieści. Generalnie książka godna polecenia.
Następne spotkanie odbędzie się 18 kwietnia 2016 roku o godz. 17.00. Omawiana będzie książka Andrzeja Kwietniewskiego pt : „Blondynka z miasta Łodzi".
Remiqiusz Piotrowski - Ślepy Maks. Historia łódzkiego Ala Capone".
W poniedziałek 15 lutego odbyło się spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki dla osób dorosłych.
Uczestniczyło w nim 12 osób. Omawiano książkę autorstwa Remigiusza Piotrowskiego
pt - „Ślepy Maks. Historia łódzkiego Ala Capone”.
Jest to opowieść o Żydzie Menchenie Bornsztajnie, bałuckim gangsterze z okresu międzywojennego. Tytułowy bohater prowadził stowarzyszenie „Bratnia Pomoc”., która miała pomagać ubogiej ludności żydowskiej. Jednak przy stowarzyszeniu Bornsztajn założył dintojrę, sąd mający na celu wyrównywanie porachunków przestępczych. W ramach tej działalności wymuszał zwroty długów, wymierzał kary, rozstrzygał spory między stronami. Ślepy Maks w 1929 roku podczas sprzeczki zastrzelił gangstera Srula Baldenmana. Sąd uniewinnił sprawcę, uznając,
że działał w obronie koniecznej. Proces był wielkim wydarzeniem z tamtego okresu. Relacje
z procesu zamieszczano w lokalnej prasie. Książka Remigiusza Piotrowskiego odzwierciedla również klimat międzywojennej Łodzi.
Postać Ślepego Maksa wzbudziła wiele kontrowersji wśród uczestników spotkania. Dla większości to zwykły bandyta, morderca i złodziej. Typ spod „ciemnej gwiazdy”, który nie zasługuje na miano łódzkiej legendy. Kilkoro dyskutujących broniło Bornsztajna. Ich zdaniem pomagał biednym, działał honorowo, odzyskiwał skradzione rzeczy poszkodowanym. Chociaż
nie potrafił czytać ani pisać, był inteligentnym człowiekiem.
Również sama forma książki podzieliła opinie uczestników spotkania. Niektórym nie pasowało odsyłanie do źródeł. W ich opinii ciekawsza byłaby jako powieść niż próba dokumentu. Pozostali uczestnicy byli książką zachwyceni. Podziw wzbudził również autor Remigiusz Piotrowski jako młody człowiek o ciekawych zainteresowaniach. Dyskutujących zdziwił fakt, że zachowała się tylko jedna fotografia Ślepego Maksa” oraz niewiele faktów z jego życia. Był przecież osobą popularną a relacje z procesów musiały być rejestrowane. Na zakończenie spotkania rozmawiano również o sztuce wystawianej w teatrze Nowym pt: „Kokolabolo, czyli opowieść o przypadkach Ślepego Maksa i Szai Magnata”.
Następne spotkanie odbędzie się 14 marca 2016 roku o godz. 17.00. Omawiana będzie książka Żanny Słoniowskiej pt : „Dom z witrażem”.
„Opowieść o miłości i mroku”
14 grudnia 2015 r. w Filii nr 2 Miejskiej Biblioteki Publicznej, na ostatnim w tym roku spotkaniu Dyskusyjnego Klubu Książki, omawialiśmy książkę Amosa Oza „Opowieść o miłości i mroku”.
„Opowieść o miłości i mroku” to historia kilku pokoleń rodziny izraelskiego pisarza Amosa Oza. W tle dramatycznej historii narodu żydowskiego autor snuje wspomnienia z dzieciństwa na przedmieściach Jerozolimy i życiu w kibucu. Amos Oz mówi o samobójczej śmierci matki i jak wpłynęła na niego ta rodzinna tragedia.Opowiada o wzajemnych relacjach rodziców, rodziny, przyjaciół i znajomych. Fobiach w rodzinie - mani czystości i rytuałach w przygotowaniu rozmowy telefonicznej. Barwnie opisuje dziadków Mussman, dziadka Aleksandra i babcie Szlomit Klausner przybyłych do Jerozolimy w latach trzydziestych. Niezwykłą osobowością, która zauroczyła klubowiczów jest stryj Józef Godoliasz Klausner, żydowski historyk, profesor literatury hebrajskiej i kandydat na pierwszego prezydenta Izraela. Bardzo plastycznie autor przedstawił obraz emigrantów przybyłych z Polski, Rosji, Austrii i Niemiec. Uciekając od pogromów i dyskryminacji, wracali do Palestyny. Byli z różnych krajów, mówili innym językiem i trudno było im się porozumieć. Drobni kupcy, introligatorzy, nauczyciele, wszyscy namiętnie czytający książki spierali się o Freuda, Dostojewskiego, Tołstoja i o kształt przyszłego państwa żydowskiego.
Jest to również historia powstającego państwa Izrael. Uczestnikom spotkania podobała się książka Oza i wywołała ciekawą dyskusję. Przybliża temat osadnictwa w Palestynie i zawiłe losy Żydów pragnących własnego kraju i poczucia bezpieczeństwa. Klubowiczom brakowało przemyśleń autora, a według niektórych, było za dużo opisów. Oz nie ujął w książce swojego udziału w obu wojnach arabsko-izraelskich, na półwyspie Synaj, w wojnie Jom Kipur i w walkach na Wzgórzach Golan - czytelnicy zastanawiali się dlaczego?
W spotkaniu wzięło udział osiem osób. Na kolejnym 18 stycznia 2016r., omawiać będziemy książkę Ignacego Karpowicza „Sońka”.
Ewa Pawlak
relacja powstała na podstawie wypowiedzi uczestników DKK F2 MBP
w Pabianicach
"Córki rozbójniczki"
23 listopada 2015 r. w Filii nar 2 Miejskiej Biblioteki Publicznej, na spotkaniu Dyskusyjnego Klubu Książki, omawialiśmy książkę Grażyny Plebanek "Córki rozbójniczki".
Omawiana książka Grażyny Plebanek jest zbiorem esejów krytycznoliterackich dotyczących kobiet. Kobiet niezależnych, świadomych swej podmiotowości, o silnej osobowości.Z różnych epok, różnej kultury i regionów świata. Królowe, damy, kochające matki, wojowniczki i wilczyce, niepokorne i ekscentryczne emancypantki. Plebanek opowiada ich historie, zwraca uwagę na okres w historii, w którym kobiety są nieobecne. W podręcznikach szkolnych nie przeczytamy o kobietach władcach, naukowcach, a przecież były i warto o nich mówić. Eseje głęboko przemyślane i skłaniające do refleksji.
Książka wywołała dużo emocji i burzliwą dyskusję. Niektórzy czytali ją wyrywkowo, tylko o postaciach, które już znają. Zgodnie stwierdzono, że feminizm zrobił bardzo dużo dobrych rzeczy. Kobiety mogą uczyć się, rozwijać swoje pasje i pracować. Mają wolność wyboru, mogą robić karierę, wybrać dom i wychowywanie dzieci lub starać się połączyć jedno z drugim, choć nie zawsze da się to pogodzić. Zdaniem jednego z klubowiczów, udziwnieniem było wplatanie związków zwierzęcych np."Szara wilczyca". Niemniej, książka Plebanek zachęciła do odnalezienie i sięgnięcia po inne wartościowe pozycje biograficzne.
W spotkaniu wzięło udział osiem osób. Na kolejnym 14 grudnia 2015 r., omawiać będziemy książkę Amosa Oza "Opowieść o miłości i mroku".
