"Sztuka latania" Magdaleny Kawki

Szczegóły

Kategoria: Relacje DKK przy MBP w Pabianicach FB 4 - Dorośli

Utworzono: czwartek, 27, luty 2014 11:01

Julita Binkowska

Dnia 27 września br. w Filii nr 4 Miejskiej Biblioteki Publicznej odbyło się, pierwsze po wakacjach, spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki dla dorosłych, na którym gościliśmy 6 osób. Rozmawialiśmy o książce "Sztuka latania" Magdaleny Kawki, która niespecjalnie przypadła do gustu naszym klubowiczom. Zgodnie uznali, że nie jest to literatura wysokich lotów, warta uwagi, skłaniająca do zbyt głębokich przemyśleń i zapadająca w pamięć czytelnika, w związku z czym szkoda klubowego czasu na dyskusję o niej, chyba że podejdzie się do powieści Magdaleny Kawki jak do lekkiej, łatwej, pozwalającej na odpoczynek od poważniejszych lektur. Nasi klubowicze zakwalifikowali ją raczej do lektury romantycznej niż do powieści psychologicznej, stwierdzając przy okazji, że pomysł autorki może był i dobry, ale gotowa książka już niekoniecznie. Mimo, że pisarka starała się uczynić historię związku kobiety sukcesu, ale samotnej i mężczyzny żonatego, ale nieszczęśliwego w małżeństwie (banał, banał, banał!) nieco mniej cukierkową, niż ma to miejsce w harlequinach, wplatając w nią motyw przemijania i starości, a nawet śmierci młodej kobiety, przyjaciółki głównej bohaterki. Dobre i to, niemniej na niewiele, zdaniem naszych klubowiczów, owe zabiegi autorki się zdały. Ogólna ocena książki M. Kawki wypadła raczej na niekorzyść tego tytułu, który też zresztą, wg zgodnej opinii klubowych gości, okazał się dziwny, zbyt górnolotny i właściwie, nawet po zakończeniu lektury, mocno niejasny. Jedna z pań obecnych na wrześniowym DKK stwierdziła, że jej zdaniem tytułowa „Sztuka latania” to inaczej sztuka życia, której główna bohaterka książki w najmniejszym nawet stopniu nie opanowała i jeśli w ogóle którakolwiek z postaci występujących w powieści może poszczycić się taką umiejętnością to jest to Marta, zmarła przyjaciółka Zośki, głównej bohaterki. W sumie za największą zaletę książki nasi klubowicze uznali okładkę, zachęcającą do sięgnięcia po ten tytuł. Szkoda tylko, że po tej okładkowej zachęcie środek raczej rozczarowuje, a przecież to treść jest ważna, nie obrazek. No cóż było, minęło. Teraz czekamy na kolejne spotkanie, które odbędzie się 25 października. Porozmawiamy na nim o książce Michela Fabera „Szkarłatny płatek i biały”, która być może spotka się z cieplejszym przyjęciem klubowiczów.