Dyskusja o książce Kim Edwards "Córka opiekuna wspomnień"

Szczegóły

Kategoria: Relacje DKK przy WBP w Łodzi

Utworzono: czwartek, 14, marzec 2013 11:06

Danuta Kapela

Pod koniec maja spotkaliśmy się w Czytelni Działu Zbiorów Specjalnych, żeby podyskutować o książce Kim Edwards Córka opiekuna wspomnień. Tym razem nie było nas zbyt dużo – prawdopodobnie ze względu na trudne tematy poruszane przez autorkę frekwencja była mniejsza niż zwykle. Książka Kim Edwards dotyka bowiem wielu poważnych problemów. Jednym z nich jest los dzieci z zespołem Downa, ale najważniejsza jest tutaj dramatyczna historia człowieka, który w ułamku sekundy musi podjąć decyzję dotyczącą nie tylko jego samego, ale mającej wpływ na przyszłe losy całej jego rodziny. To opowieść o trudnych życiowych wyborach – wyborach mniejszego zła. Historia, która zmusza do osobistych przemyśleń i postawienia sobie trudnych pytań. Czy doktor David miał prawo okłamać żonę, nawet jeśli chciał oszczędzić jej cierpień? Jak ocenić postępowanie pielęgniarki Caroline, która wprawdzie potępiała decyzję Davida, ale w imię miłości do niego o niczym nie powiedziała Norah? Czy Phoebe powinna pozostać z przybraną matką, czy też przenieść się do nowej dla niej rodziny?

Dyskusja nie była łatwa. Zastanawiałyśmy się nad postępowaniem Davida, rozważając szlachetne pobudki, którymi się kierował, ale ostatecznie musiałyśmy potępić jego postępowanie – jego wybór zniszczył życie całej rodziny. Nie wolno podejmować takich decyzji za innych - jego żona, matka dzieci, powinna mieć szansę poznania prawdy. Oboje powinni zmierzyć się z tym, co zgotował im los, stawić czoła wyzwaniom, jakie postawiło przed nimi życie. Wybór Davida pozbawił Norah takiej szansy, a i tak nie uchronił jej przed cierpieniem, a rodziny przed rozpadem. Sam też poniósł  konsekwencje – nie potrafił zapomnieć o tym, co zrobił, a towarzyszące mu stale poczucie winy nie pozwoliło pomóc żonie w ukojeniu jej smutku. Mniej jednoznacznie oceniłyśmy postępowanie pielęgniarki Caroline: doceniłyśmy to, że nie zostawiła dziewczynki w zakładzie, że walce o nią poświęciła całe swoje życie. Wszystko to jednak nie zwolniło jej od odpowiedzialności za to, że nie powiedziała Norah prawdy, że nie pozwoliła matce zadecydować o losie córki.

Ta trudna powieść (oparta zresztą na prawdziwych wydarzeniach) wzbudziła wiele emocji – zarówno podczas lektury, jak i podczas dyskusji. Zmusiła nas także do zastanowienia się nad tym, jak ważne jest podejmowanie w życiu właściwych wyborów, których konsekwencje ponosimy nie tylko my, ale także i nasi najbliżsi.

29 maja 2012

                                                                                                                      Elżbieta Domagalska