"Mama Mu czyta"

Szczegóły

Kategoria: Relacje DKK przy MBP w Pabianicach FB 4 - Dzieci

Utworzono: środa, 26, luty 2014 17:41

Piotr Brzeziński

19 września 2013 roku w Filii nr 4 Miejskiej Biblioteki Publicznej odbyło się kolejne spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki dla najmłodszych. Gościliśmy u siebie dwudziestotrzyosobową grupę „Gwiazdeczek” z PM nr 15.

Na spotkaniu przeczytana i omówiona została książka Jujji Wieslander pt. „Mama Mu czyta”. Jeśli zapytamy małe dziecko: Co robi krowa? - to od razu odpowie, że muuuuuu i daje nam mleko. Mama Mu nie jest taką zwyczajną krową. Jest trochę szalona, a przede wszystkim ma własne marzenia, które próbuje zrealizować. Tym razem zapragnęła nauczyć się czytać. Pewnego jesiennego dnia Mama Mu wybrała się do blibluteki (tak czyta nasza bohaterka) i od razu zabrała się do nauki alfabetu. Trzeba powiedzieć, że szło jej całkiem nieźle. I to właśnie wzbudza ciekawość Pana Wrony, drugiego bohatera bajki "Mama Mu czyta". Pan Wrona, choć gderliwy i trochę złośliwy, jest przyjacielem Mamy Mu, a to, że jego przyjaciółka nauczyła się czytać od razu wzbudziło jego ciekawość.

O czym mogą być książki? Czy są o tym, czemu zielona trawa zmienia się w białe mleko? Czy są książki o wszystkim? Takie pytania zadaje Pan Wrona, a Mama Mu już wie, że umiejętność czytania pozwala na zaspokajanie ciekawości. Książki jednak nie tylko zaspokajają ciekawość, potrafią ją też budzić. Pan Wrona, marzący o Nagrodzie Nobla, jest tego świetnym przykładem.

Czego nauczy się z książki "Mama Mu czyta" mały czytelnik? A tego chociażby, że czytanie książek to miły sposób spędzania czasu. W końcu tyle ciekawych rzeczy można się z nich dowiedzieć.

Dwie postacie, Krowa Mu i Pan Wrona, prowadzą ze sobą spór, reprezentują różne stanowiska. Mają odmienne charaktery, pozostają w opozycji wobec siebie i zmuszają się nawzajem do uzasadniania własnych poglądów. Pokazują też, że można się przyjaźnić, zachowując swoją odrębność.

Po wysłuchaniu opowiadania mali klubowicze bardzo aktywnie uczestniczyli w dyskusji. Opowieść rozbudziła wyobraźnię dzieci i zachęciła do czytania książek i odwiedzania biblioteki. Historia napisana z dużą dawką humoru i zabawne ilustracje sprawiły, że omawianie tej książki było dla wszystkich ogromną frajdą. W pamięci na pewno pozostaną na dłużej pełne uroku i ciepła duże ilustracje.

„Krowom NIE WOLNO czytać! Krowy mają siedzieć u siebie w oborze! Kra!”. Jednak pobudziło to trochę ciekawość Pana Wrony, który zaczyna się zastanawiać, czy w książkach zostało już wszystko napisane? I tak Pan Wrona postanawia napisać książkę pod tytułem „Dlaczego mleko jest białe? Ekspertyza na temat mleka”.

Jeśli jeszcze kogoś zainteresowałam i chcecie się dowiedzieć, czy Pan Wrona doprowadzi do końca swoje marzenie i czy Mama Mu nadal będzie na sianie czytała książki, to zapraszam wszystkich do lektury.