Relacje ze spotkań

"Potem" -spotkanie 25.03.2014

Szczegóły: Kategoria: Relacje DKK przy BP Gminy Sokolniki; Utworzono: środa, 26, marzec 2014 14:22; Beata Waniek

„Powiedziałeś mi kiedyś, że zmysłem, który w chwili śmierci przestaje działać jako ostatni, jest słuch. Mylisz się. Ostatnia jest miłość”.

25.03 spotkałyśmy się w sokolnickim Dyskusyjnym Klubie Książki, by omówić książkę R. Lupton pt. „Potem”. Pozycja okazała się niezłą dawką emocji, które towarzyszą czytelnikowi przewracając kolejne stronice w poszukiwaniu podpalacza szkoły Sidley House.

„Potem” to historia o trudnych wyborach, ogromnie matczynej miłości i bezsensownej zbrodni. Beztroskie życie rodziny Covey’ów nagle zostaje zniszczone. Pożar, który niespodziewanie wybucha w szkole nieodwracalnie zmienia życie jej członków. Grace i Jenny –matka i córka, doznają ogromnych obrażeń ciała, syn Adam zostaje oskarżony o popełnienie przestępstwa, a Michael –głowa rodziny czuwa przy szpitalnych łóżkach i razem z siostrą walczy o prawdę. Zawieszone pomiędzy życiem i śmiercią poszkodowane kobiety wychodzą ze swoich ciał i jako duchy obserwują, co dzieje się w świecie rzeczywistym. Równolegle z ludźmi odkrywają bezlitosną prawdę.

Zakończenie książki jest wzruszające, z potężną siłą rażenia– łączy rzeczywistość z „nierzeczywistością”, pozwalając na to, aby „potem” mogło jeszcze się coś wydarzyć i wyjaśnić. Niekonwencjonalny narrator, którego zastosowała Lupman w książce zmusza czytelnika do wysiłku podczas czytania, wiele wątków wymaga skupienia. Mimo tego osobiście uważam, że książkę warto przeczytać.

Nie ma "i żyli długo i szczęśliwie", ale jest "potem".

"Siódmy sekret szczęścia" w Sokolnikach

Szczegóły: Kategoria: Relacje DKK przy BP Gminy Sokolniki; Utworzono: piątek, 13, grudzień 2013 12:52; Beata Waniek

Każdy człowiek powinien mieć swoje sekrety szczęścia…

19 XI odbyło się kolejne spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki działającego przy Bibliotece Publicznej Gminy Sokolniki.

Omawiana książka „Siódmy sekret szczęścia” S. Owens okazała się być lekturą przyjemną, niosącą przesłanie dla każdego. Historia Ruby, głównej bohaterki rozpoczyna się w Wigilię Świąt Bożego Narodzenia, kiedy czeka na męża. Niestety dowiaduje się, że jej ukochany ginie w wypadku samochodowym. Kiedy Ruby otrząsa się z żałoby, bierze życie w swoje ręce. Otwiera mały sklepik odzieżowy i sprzedaje tam m.in. nadzwyczajne, własnoręcznie uszyte kopertówki. Jak się okazuje w trakcie lektury każda z torebek to odmieniony los innego człowieka, na podstawie historii którego Ruby układa katalog swoich sekretów szczęścia w życiu.

Te sekrety to: emocjonalna niezależność, dobre zdrowie, życie bez zawiści, przyjaciele, dobre uczynki, dostrzeganie piękna w drobiazgach i zamknięcie przeszłości. Warto się nad nimi zastanowić i przeanalizować. Dla niektórych być może są to małe drobiazgi, lecz jak ważne w naszym życiu.

Książka przyjemna, troszkę przewidywalna i przelukrowana, jednak ciepła i dająca wiarę, że po każdej tragedii można żyć dalej w pełni szczęścia.

Córka łupieżcy na spotkaniu w Sokolnikach

Szczegóły: Kategoria: Relacje DKK przy BP Gminy Sokolniki; Utworzono: piątek, 13, grudzień 2013 12:42; Beata Waniek

24 X 2013 w sokolnickiej bibliotece odbyło się kolejne spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki.

Tematem naszej dyskusji była książka Jacka Dukaja „Córka łupieżcy”.

Ta pozornie cienka książeczka dostarczyła nam wielu wrażeń, gdyż na chwilę przeniosłyśmy się do odległej przyszłości, do świata eldżetu i libarytu. Z okazji osiemnastych urodzin Zuzanna Klajn dostaje od swojego nieżyjącego ojca testament nagrany w przeszłości wraz ze spadkiem. I od tej pory nic już nie jest takie samo. Pojawia się Miasto. Książka budzi wiele różnych emocji. Począwszy od słownictwa, które jest stworzone specjalnie na potrzeby tej powieści, którego znaczenia często trzeba się domyślać; poprzez swoją futurologiczną treść, kończąc na estetyce wydania i oprawy można stwierdzić, że nasza lektura spowodowała lawinę dyskusji. I mimo, że nie do końca była w guście dyskutantek uznałyśmy, że i taki typ literatury czasem warto przeczytać, by mieć odniesienie do innych książek.

Na następnym spotkaniu 19 listopada (wyjątkowo we wtorek) podyskutujemy o szczęściu, na podstawie książki „Siódmy sekret szczęścia” S. Owens. Wszystkich, którzy chcieliby dołączyć do naszego klubu serdecznie zapraszamy.

2 urodziny DKK Sokolniki z Alice Munro

Szczegóły: Kategoria: Relacje DKK przy BP Gminy Sokolniki; Utworzono: piątek, 13, grudzień 2013 12:08; Beata Waniek

10 XII odbyło się ostatnie już w tym roku spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki z Sokolnik.

Głównym tematem spotkania była książka tegorocznej Noblistki Alice Munro pt. „Za kogo ty się uważasz?”. Tego popołudnia świętowałyśmy również małą rocznicę – 2 urodziny naszego Klubu.

Omawiana książka to cykl opowiadań, które opisują życie Rose, dziewczyny pochodzącej z małego miasteczka z prowincji w Ontario, która stawiana w różnych punktach życia dokonuje wyborów. Rose przez całe życie ciągnie za sobą brzemię rodzinnego domu. Nie potrafi uwolnić się od wspomnień sadystycznego ojca ani zabobonnej macochy. Co chwilę próbuje wchodzić w nowe role. Małżeństwo, macierzyństwo, bycie kochanką, aktorką, kobietą żyjącą na własny rachunek – wszystko okazuje się być porażką. Rose nieustannie oblewa egzaminy z życia, choć nie można uważać jej za przegraną, ponieważ postawione sobie w młodości cele realizuje. Bohaterka poddawana jest stale różnym próbom, udowodniając, jak często pochodzenie, uprzedzenia i kompleksy decydują o naszym losie, wybranej przez nas drodze.

Podczas spotkania nie zabrakło również wspomnień na temat tradycji i zwyczajów związanych ze świętami Bożego Narodzenia. W radosnej atmosferze umówiłyśmy się na spotkanie w przyszłym roku, które będzie 16.01 na temat książki Jacka Dehnela „Saturn”.

Szepty I. Matuszkiewicz

Szczegóły: Kategoria: Relacje DKK przy BP Gminy Sokolniki; Utworzono: wtorek, 24, wrzesień 2013 14:56; Beata Waniek

„Lubić i rozumieć czasem znaczy więcej niż kochać…”

W środę 17.07 odbyło się wakacyjne spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki w Sokolnikach. W słoneczne popołudnie na spotkanie dotarło 7 uczestniczek. Tematem przewodnim była książka Ireny Matuszkiewicz „Szepty”.

W książce przedstawiona jest historia 80-letniej Funi czyli Felicji Lipieckiej, która z powodu choroby zmuszona jest zamieszkać z córką, zięciem i wnuczką. Pomimo dojrzałego wieku główna bohaterka żyje pełnią życia. Uczestniczy w spotkaniach Uniwersytetu Trzeciego Wieku, w piątkowych spotkaniach Alebabek i wielu innych. W wolnych chwilach pisze pamiętnik, chce pomagać w domu, ogrodzie i wydawać przyjęcia jak za czasów młodości. Nieco innego zdania jest jej córka Daniela, która uważa, że mama ma odpoczywać i się nie przemęczać. I tu zaczynają się problemy.

Jak zwykle podczas naszych spotkań opinie o lekturze były podzielone i każda Pani broniła swojego zdania. Niemniej jednak wspólnie stwierdziłyśmy, że książkę warto przeczytać, gdyż „Szepty” mówią o relacjach rodzinnych widzianych z dwóch punktów widzenia: dorosłej córki i matki, która się do niej wprowadziła. Dwie, a jakże różne wersje tych samych wydarzeń spowodowały, że doszłyśmy do wniosku, iż prawdziwe jest twierdzenie „punkt widzenia zależy od punktu siedzenia”. I każdy człowiek tę samą sytuację widzi w sposób dla niego odpowiedni. Dyskutowałyśmy też jakie znaczenie w życiu dorosłego człowieka więzi nawiązane z rodzicami w dzieciństwie, a także jak ważna w rodzinie jest rozmowa.

Co wiedzą zmarli?

Szczegóły: Kategoria: Relacje DKK przy BP Gminy Sokolniki; Utworzono: wtorek, 24, wrzesień 2013 14:49; Beata Waniek

W środę 19.06 odbyło się kolejne już spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki w Sokolnikach. Tym razem omawiana była książka Laury Lippman „Co wiedzą zmarli”. Ten kryminał psychologiczny opowiada historię dwóch sióstr, które zniknęły w niewyjaśnionych okolicznościach z centrum handlowego. Trzydzieści lat później zagadkowa kobieta na skutek wypadku samochodowego zostaje przesłuchana przez policję i wyznaje, że jest jedną z zaginionych sióstr Bethany – tą, która uszła z życiem z rąk porywacza. Jej oszczędnie dawkowane zeznania są jednak pełne luk i nieścisłości, a wskazywane przez nią tropy okazują się ślepymi uliczkami.

Czy naprawdę jest tym, za kogo się podaje? Dlaczego tak długo zwlekała z ujawnieniem się? Skąd taki tytuł? Na te i wiele innych pytań odpowiedzi szukałyśmy podczas spotkania.

Książka jest interesująca, jednak ma bardzo zawiłą fabułę, wymaga od czytelnika ogromnego skupienia. Co prawda nie znajdziemy w niej- jak to zwykle w kryminałach bywa- rosnącego napięcia niemniej jednak czytelnik z niecierpliwością czeka, by dowiedzieć się jakie było zakończenie.

Czarownica z Radosnej w Sokolnikach

Szczegóły: Kategoria: Relacje DKK przy BP Gminy Sokolniki; Utworzono: wtorek, 24, wrzesień 2013 14:41; Beata Waniek

„Czarownica z Radosnej” nas nie zaczarowała.

Podczas ostatniego spotkania Dyskusyjnego Klubu Książki w Sokolnikach omawiałyśmy „Czarownicę z Radosnej” Z. Staniszewskiej. Ten debiut literacki według uczestniczek spotkania niestety okazał się niewypałem. Historia Jagody, szkolnej bibliotekarki mieszkającej w małej wsi Radosna jest nudna. A przygody przewijających się przez książkę postaci wydają się mało interesujące i naciągane. Mnogość wątków i osobowości powoduje, że z książki nic nie można wynieść, jest zagmatwana, nie robi ona wrażenia na adresacie, którego zresztą trudno jest określić.

Sporą część dyskusji poświeciłyśmy również gwarze, którą posługują się mieszkańcy Radosnej. I tu także ciężko nam było ją przypasować do konkretnego regionu Polski. Specyficzne w powieści są również baśnie, które opowiada bohaterka. Niestety i one nie poprawiają wizerunku całej książce. Raziło również nadużywanie wizerunku Matki Boskiej, która pojawiając się na starym drzewie wzbudziła sensacje wśród mieszkańców.

Ogólnie całość książki, może była dobrze zaplanowana, lecz w którymś momencie się rozjechała. Książka na dyskutantkach nie wywarła żadnego wrażenia, wręcz trudno zapamiętać o czym konkretnie była ta historia.

Niestety, trafiają się książki lepsze i gorsze. Tym razem przeczytałyśmy książkę raczej z tej drugiej kategorii, co nie zmienia faktu, że warto i takie książki czytać.

Nielegalne związki -Spotkanie DKK Sokolniki 25.04.2013

Szczegóły: Kategoria: Relacje DKK przy BP Gminy Sokolniki; Utworzono: piątek, 26, kwiecień 2013 13:56; Beata Waniek

"Miłość do jednego tylko mężczyzny czy jednej tylko kobiety jest wyrzeczeniem [...]. Idealizm jest śmiercią ciała i wyobraźni" to motto, które rozpoczyna lekturę omawianą podczas czwartkowego spotkania Dyskusyjnego Klubu Książki działającego przy Bibliotece Publicznej Gminy Sokolniki.

„Nielegalne związki” Grażyny Plebanek to zwyczajna historia polskiego małżeństwa, które mieszka w Brukseli. Ona –Megi, kiedyś Magda, pracuje zawodowo w Komisji Europejskiej, ciągle uczy się chcąc zdobywać kolejne szczeble kariery. On –Janusz, obecnie Jonathan, zawodowy pisarz, zajmuje się domem i dziećmi. Wśród codziennych obowiązków pojawia się Andrea, zmysłowa dziennikarka. I od tej pory zaczynają się komplikacje, zmagania z rzeczywistością, wyrzutami sumienia.

Powieść opowiada o miłości i zdradzie uprzedstawionej z punktu widzenia mężczyzny. Śmiało opisane sceny erotyczne nadają jej niekiedy nieco wulgarny obraz. Słownictwo w książce czasem razi. Zgodnie jednak stwierdziłyśmy, że nie wynika to ze złego kunsztu pisarskiego autorki, lecz z braku w polskiej literaturze odpowiednich słów związanych z erotyką, brak słownika wyrazów erotycznych.

Zdania co do oceny postępowania głównego bohatera oraz co do zakończenia powieści były na spotkaniu DKK nieco podzielone. Spowodowało to, że dyskusja była żywa i poruszyła różne kwestie życia. Ja osobiście uważam, że książkę warto raz przeczytać i przez chwilę zastanowić się jakie wartości w życiu są ważne dla każdego z nas z osobna.

Agnieszka Osiecka i Jeremi Przybora - spotkanie DKK Sokolniki 27.03.2013

Szczegóły: Kategoria: Relacje DKK przy BP Gminy Sokolniki; Utworzono: piątek, 26, kwiecień 2013 13:27; Beata Waniek

„Wciąż jeszcze zima w Portofino,

Wciąż jeszcze chandra, mróz i śnieg…

I wciąż tęsknota za dziewczyną,

Na którą znowu się czeka wiek…”

„Agnieszki Osieckiej i Jeremiego Przybory listy na wyczerpanym papierze” były głównym tematem rozmowy Dyskusyjnego Klubu Książki w Sokolnikach na przedświątecznym spotkaniu 27 marca.

Piękne wydanie listów z okresu od 1 lutego 1964 do czerwca 1966 pisanych przez dwoje artystów, Agnieszkę Osiecką i Jeremiego Przyborę podczas czytania niejednokrotnie budziło zachwyt dyskutantek i szacunek do pióra tych dwojga. Oprócz treści, naszą uwagę zwróciła także szata graficzna omawianej książki. Fantastyczne, przepełnione miłością listy wydane na dobrym papierze, wzbogacone starymi zdjęciami i pocztówkami, uwiarygodniają historię dwojga zakochanych. Do książki dołączony jest także audiobook, który czytają Magda Umer i Piotr Machalica. Z opublikowanych listów możemy dowiedzieć się o miejscach do jakich w tym czasie podróżowali zakochani, występach oraz wierszach, które do siebie pisali. Jest to poniekąd wkraczanie do cudzej prywatności. Dwa zupełnie odmienne charaktery, połączone ze sobą niezwykle silną i emocjonalną więzią zostawiły dla potomnych piękną literaturę.

Książka zachwyci każdego kto zna twórczość Agnieszki Osieckiej i pamięta fenomenalny Kabaret Starszych Panów.

Dobre ciało -DKK w Sokolnikach 28.02.2013

Szczegóły: Kategoria: Relacje DKK przy BP Gminy Sokolniki; Utworzono: piątek, 26, kwiecień 2013 13:14; Beata Waniek

„Powiedz wszystkim lanserom, wydawcom magazynów i chirurgom plastycznym, że nie czujesz strachu. Tym, czego boisz się naprawdę, jest śmierć wyobraźni i oryginalności, metafory i pasji. Odważ się POKOCHAĆ SWOJE CIAŁO. PRZESTAŃ JE POPRAWIAĆ. Nigdy tego nie potrzebowało”

28.02.2013 odbyło się spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki działającego przy Bibliotece Publicznej Gminy Sokolniki. Tematem rozmów przy kawie było „Dobre ciało” E. Ensler. Książka napisana w sposób nowatorski, bardzo bezpośrednia. Skłania do refleksji i podnosi na duchu. A także pozwala na prowadzenie długich i owocnych dyskusji. Przedstawione są w niej historie kobiet, które nienawidzą siebie, swojego wyglądu zewnętrznego oraz kobiet, które akceptują siebie, lecz presja społeczeństwa jest zbyt silna, więc dążą do zmian. W telewizji, kolorowej prasie piękni, młodzi, uśmiechnięci patrzą się do nas z okładki i wytykają niedoskonałości, nakłaniają do spróbowania nowego środka czy innego specyfiku po którym na pewno już będziemy piękniejsi, bardziej idealni… Zewsząd jesteśmy bombardowani informacjami jak poprawić urodę czy pozbyć się nadmiaru ciała. Społeczeństwo nadało nam kobietom bolesną rolę Barbie, która, żeby przetrwać musi wstrzykiwać botoks, odsysać tłuszcz, redukować zmarszczki, robić brzuszki i najlepiej zagłodzić się na śmierć. A przecież to wszystko to tylko zewnętrzna powierzchowność! Przecież w człowieku liczy się to co ma w sobie, piękno wewnętrzne, oryginalność. To, co sobą reprezentuje.

Nie dajmy się zwariować światu! Największe znaczenie ma dusza człowieka i uśmiech, który potrafimy podarować drugiej osobie. Dobre ciało to mit. „Idealne ciało? Nic takiego nie istnieje. Ideał nie daje radości. Radość przynosi dążenie do ideału.” (s.96)