„Marzenia się spełniają - tylko uwierz w siebie”

Szczegóły

Kategoria: Relacje DKK przy MBP Łódź-Widzew FB nr 5 Młodzież

Utworzono: niedziela, 17, październik 2010 11:33

Marta Muszyńska

W jeden z pierwszych, prawdziwie wiosennych wieczorów, 24 marca, spotkałyśmy się jak zwykle, by rozmawiać o książce. Dziś „na tapecie” była pięknie wydana przez „Znak” powieść Andrzeja Maleszki „Magiczne drzewo”, a właściwie jej pierwsza część zatytułowana „Czerwone krzesło”. Z wypiekami na twarzy przystąpiłyśmy do opowiadania tej fantastycznej historii. 

Wszystko zaczyna się od burzy, która powala wielkie, stare drzewo nad rzeka Wartą. Drzewo nie jest jednym z wielu pięknych dębów, jest to dąb… magiczny. Z jego drewna ludzie wytwarzają różne przedmioty, a wśród nich – pomalowane na czerwono krzesło. Krzesło, hmm…, na pewno nie można o nim powiedzieć, że lubi stać spokojnie! Mebel trafia do rodziny muzyków, borykających się z poważnymi kłopotami finansowymi. Rodzeństwo: Filip, Tosia i Kuki, odkrywają niesamowite właściwości krzesła. Otóż… spełnia ono życzenia, tego kto na nim siedzi, trzeba więc bardzo uważać, co się mówi, odpoczywając na czerwonym mebelku. Magia sprawia, że  rodzice naszych bohaterów, przestają się o nich martwić i wyjeżdżają do pracy w orkiestrze na statku. Rejs ma trwać, rok, zaś Filipem, Tosią i Kukim ma zająć się wredna i skąpa ciotka – dyrektorka banku. Zrozpaczone dzieci, za wszelką cenę chcą odnaleźć mamę i tatę, i sprawić, by stali się tacy jak kiedyś. Jednak czar krzesła działa tylko w zasięgu wzroku, trzeba więc się dostać do Kopenhagi, gdzie właśnie przebywa statek. Dzieci uciekają – ciotka za nimi, więc za pomocą krzesła zmieniają ją w małą dziewczynkę, by nie mogła udaremnić ich zamiarów. Teraz już czwórka młodych bohaterów udaje się w fantastyczną podróż. Ściga ich Max Rozmus – czarny charakter uzbrojony w buty na sprężynach. Max odkrył właściwości krzesła i zapragnął mieć je dla siebie. Kuki, Filip, Tosia i „mała ciotka” Wiki przeżywają niesamowite przygody. Ciotka w skórze małej dziewczynki czuje się coraz lepiej i przechodzi wewnętrzną przemianę. Zresztą nie tylko ona, ale i podstępny Max. Rodzeństwu udaje się dostać na statek i odczarować rodziców. Pełna fantastycznych zdarzeń historia kończy się, gdy dzieci wraz z rodzicami lecą „gdzieś daleko” w swoim domu, który – dzięki mocy krzesła – wyrwał się  „z korzeniami”. Czeka ich pewnie nowa przygoda…

Po opowiedzeniu sobie całej powieści nasze uczestniczki zastanawiały się, co będzie w następnej części książki. Ponieważ w naszej czytelni też mamy czerwone krzesła, zaczęłyśmy myśleć, o co poprosiłybyśmy je, gdyby były magiczne. Po dłuższej chwili namysłu, każda z nas wypowiedziała trzy życzenia. Umówiłyśmy się, że za dwadzieścia lat spotkamy się i opowiemy sobie, czy któreś z nich się spełniło.

Życzące wszystkim spełnienia życzeń uczestniczki DKK:

Patrycja Bratek

Natalia Kwiecińska                                                                                                       

Marta  Stańczak

 Justyna Olszewska

Aleksandra Wybraniec

Marcelina Dudek

Marta Muszyńska

Małgorzata Kowalska