"Jutro przypłynie królowa" na wrześniowym spotkaniu DKK w Piotrkowie Tryb.

Szczegóły

Kategoria: Relacje DKK przy MBP w Piotrkowie Tryb.

Utworzono: piątek, 03, październik 2014 08:23

Katarzyna Choja

Reportaż Macieja Wasilewskiego pt.” Jutro przypłynie królowa” był tematem  dyskusji na wrześniowy spotkaniu DKK w Piotrkowie Trybunalskim.

Książka opowiada o tym, jak wygląda życie na wyspie Pitcairn  znajdującej się na Oceanie Spokojnym. Zamieszkujący ją ludzie to potomkowie buntowników z brytyjskiego okrętu „Bounty”,  wysłanego w 1787r. na Tahiti po sadzonki chlebowca.

Na pierwszy rzut oka ta wyspa to raj na ziemi,  obecnie zamieszkiwany przez kilkadziesiąt osób.

Kilka razy do roku w okolice wyspy przypływają statki, jest to w zasadzie jedyny kontakt mieszkańców ze światem zewnętrznym. Ponieważ wyspa ma tylko cztery kilometry kwadratowe to wybudowanie lotniska nie wchodzi w grę.

Mieszkańcy niechętnie patrzą na obcych i są wobec nich bardzo nieufni. Żyją w zamkniętej komunie rządzącej się swoimi prawami.

Prawdziwy obraz wyspy pojawia się w miarę czytania książki, każda kolejna strona odkrywa coraz to większe potworności z życia wyspiarzy. Porządku na wyspie „pilnują” młodzi, zdrowi, silni  Chłopcy, którzy dbają o to by od lat skrywane, mroczne tajemnice nie wydostały się poza terytorium Pitcairn. Jedną z nich jest to, że gwałcą bezkarnie nieletnie kobiety, właściwie to jeszcze kilkunastoletnie dziewczynki.

Taki stan rzeczy trwa od pokoleń. Szokuje nieme przyzwolenie na tego typu zachowania wśród zamieszkującej wyspę społeczności (w tym innych kobiet). Pitcaireńczycy mają swoją moralność i zasady etyczne, które z rzeczy okrutnych pozwalają czynić normę.

Klubowicze próbowali znaleźć odpowiedź na pytanie : co mogło być powodem tak wielkiej degeneracji tej mikrospołeczności. Najbardziej prawdopodobną przyczyną może być to, że przodkami wyspiarzy byli buntownicy ,wszelkiego kalibru przestępcy, mordercy i gwałciciele. Nagromadzenie złych genów spowodowało, że ludzie zamieszkujący tę rajską wyspę stworzyli sobie istne piekło na ziemi. Zatarła się wyraźna granica pomiędzy dobrem a złem. Czytając ten reportaż mamy wrażenie, że Pitcaireńczycy żyją  w stanie permanentnego lęku. Każdy szuka czegoś na innych by w odpowiednim czasie, móc tę informacje wykorzystać. Jedna z pań zwróciła uwagę na mnóstwo nieścisłości i niedopowiedzeń  w tym reportażu. Co na przykład dzieje się z urodzonymi kalekimi dziećmi, słabymi i nieprzydatnymi dla społeczności. Na terytorium wyspy nie ma przecież szpitala ani nawet lekarza.

M. Wasilewski przedstawia wstrząsający portret społeczności, która pozostawiona sama sobie powoli doprowadza się do samounicestwienia. Książka zdecydowanie godna polecenia. Zmusza do refleksji nad istotą ludzkiej egzystencji.

Na spotkaniu obecnych było 9 osób

                                                                                   Moderator DKK w Piotrkowie Tryb.

                                                                                          Katarzyna Choja