Dnia 19 grudnia 2018r. gimnazjalistki  z Dyskusyjnego Klubu Książki dyskutowały na temat książki  „Teatr Niewidzialnych Dzieci” autorstwa Marcina Szczygielskiego. Poniżej znajdują się refleksje oraz obiektywna opinia na temat przeczytanej lektury:

To historia dziesięcioletniego Michała z Domu Dziecka. Poznajemy realia bezdusznej instytucji ze wstrętną dyrektorką  i wychowawczynią, którym brak empatii. Na szczęście Michał ma ukochaną ciocię Jolę, która go rozumie oraz przyjaciela Kiwaczka, którym musi się opiekować. Dzięki nim jest w stanie to wszystko wytrzymać. Gdy pewnego dnia traci tych dwoje przechodzi załamanie, po którym trafia do specjalnej placówki dla dzieci po traumatycznych przejściach. Tam los łączy go ze zwariowaną na punkcie teatru czternastoletnią Agnieszką… a raczej Sylwią. Dzięki tej znajomości powstaje teatr – pełen prawdy, szczerości, poświęcenia i miłości do sztuki. Autor jako tło do tych wydarzeń wybrał PRL. To czasy bardzo bliskie rodzicom dzisiejszych nastolatków. Z reguły je pamiętają, wspominają z nostalgią jak przystało na wspomnienia z dzieciństwa. Aktualnie obserwujemy modę na PRL, na ówczesny design, seriale z tamtych lat… ale dzisiejsze dziecko często wyobraża sobie tamte lata w bardzo żywych kolorach, jako coś śmiesznego, ładnego, przez pryzmat komedii Barei, a to przecież nie do końca tak było. Polecamy tę książkę każdemu, gdyż jest bardzo ciekawa, a przede wszystkim wartościowa!