„Marzenia przyszłości”
Nasze ostatnie (październik 2013 r.) DKK odbyło się jak zwykle o godz. 16.00, jednak tym razem naszym tematem rozmów była (moim zdaniem) niecodzienna książka „Przedział dla pań”. Opowiada ona o kobiecie w dojrzałym wieku, która mieszka w kraju arabskim , jednakże po przeżyciach z byłym partnerem chce stać się niezależną kobietą. Ponieważ powieść nie za bardzo przypadła nam do gustu poruszyłyśmy temat życia w Indiach. Każda z nas wypowiadała się jak widziałaby siebie za kilkanaście lat. Nasze zdania były podzielone, jedne stawiały na karierę, inne na rodzinę, były także dziewczęta , które widzą siebie za stoma kotami i w dużym domu J. Uważam, że to spotkanie było jednym z ciekawszych w tym roku, bo dowiedziałyśmy się o sobie dużo więcej i mogłyśmy w pewnym stopniu odkryć kulturę arabską.
Na następne spotkanie zapraszamy 27 listopada, tradycyjnie o 16.00 J
relacja Marcelina Dudek
„Burzliwe dojrzewanie”
18 września 2013 r. odbyło się pierwsze po wakacyjnej przerwie spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki. Tym razem rozmawialiśmy o dość kontrowersyjnej powieści Ian'a McEwan'a pod tytułem "Betonowy Ogród". Poruszaliśmy temat specyficznej rodziny jaką przedstawił pisarz, dzieci zdanych wyłącznie na siebie, oraz aktów do jakich doszło między rodzeństwem, aż w końcu tajemniczego końca, który wydawał się nam być nieco dwuznaczny. Było to jedno ze spotkań podczas, których głębszy sens książki wszystkie odkrywałyśmy na nowo dyskutując, dzięki temu odnajdywałyśmy w niej niezauważone wcześniej szczegóły i fakty. Byłyśmy tak pochłonięte refleksjami, że nawet nie zdążyłyśmy zauważyć nim minął czas spotkania. Teraz pozostaje nam wyczekiwać kolejnego DKK, by następnym razem omówić opowiadania z książki pt.: "Przedział dla pań".
relacja Agnieszka Kwaczyńska
„Kim jesteś i gdzie jesteś mamo?!”
Niedługo wakacje, czas wypoczynku, słońca, zabawy, wspaniałych przygód. W letnim nastroju nasz młodzieżowy DKK spotkał się 19 czerwca 2013 r., by porozmawiać o książce Grażyny Bąkiewicz „Syn złodziejki”. Wprawdzie na wakacyjne wojaże wybieramy się w góry, nad morze lub jeziora, jednak za sprawą Hieronima Wróbelka pozostaniemy jeszcze przez chwilkę w Łodzi. Bohater powieści, wspomniany już Hieronim to 15-letni chłopak, którego życie koncentruje się wokół sierocińca, wielu rodzin zastępczych, w których czuje się obco, pozbawiony poczucia bezpieczeństwa, miłości. Jest samotny i opuszczony, od czasu do czasu widuje się z matką, w której życiu nie ma miejsca dla syna. Co kryje się za tajemniczą profesją matki?.. O tym Hirek chce się przekonać uciekając od kolejnej rodziny zastępczej i przyjeżdżając z Anglii do Łodzi, by zamieszkać w krzakach na Widzewie…
Autorka doskonale połączyła kryminalną fabułę z psychologicznym portretem nastoletniego chłopca, który próbuje poukładać swój świat, odpowiedzieć sobie na wiele pytań, a przede w wszystkim uzyskać odpowiedzi od tych, którzy są jego prawdziwą rodziną. W sposób niezwykle ciekawy Pani Grażyna maluje obraz dorosłych ze świata przestępczego, wprowadza czytelnika w tajemnice z minionych lat, w których rozwiązanie wplątuje się młody Hieronim.
Książkę czytało się nam szybko, jednak dla większości uczestniczek okazała się ona niezbyt ciekawa. Z doświadczenia wiem, że aby wciągnąć w gorącą dyskusję moje dziewczyny trzeba powieści problemowej, takiej, w której konieczne jest opowiedzenie się po jednej czy po drugiej stronie, odwołanie do własnych doświadczeń lub przeżyć znajomych. No cóż być może, przygody, Hieronima nie znalazły uznania w oczach młodych dam, z uwagi na sytuację, w której się znajdował, jako syn liderki łódzkich złodziei. To chyba zbyt dużo jak na wyobrażenie sobie takich koneksji rodzinnych. Być może uczestniczki, oczami wyobraźni widziały się już na słonecznych plażach, morskich kąpielach czy górskich trasach, stąd nie dostrzegły tajemnicy, przygody, odrobiny adrenaliny i tajemniczego, niewidzialnego przyjaciela naszego bohatera. Niewidzialnego dla innych nie dla Hirka. Ja osobiście zapraszam do przeczytania „Syna złodziejki” i przeżywania wraz z nim przygód, odkrywania uroków naszego miasta, podróżowania łódzkimi uliczkami, podwórkami, gdzie czas się zatrzymał.
Na kolejne spotkanie zapraszamy, po wakacjach. Życzę wszystkim przygody, odrobiny tajemnicy i wielu ciekawych doznań.
„Celebryta – sława czy miłość, pieniądze czy wolność”
20 lutego 2013 r. odbyło się kolejne spotkanie młodzieżowego DKK. Tym razem w nieco mniejszym składzie, gdyż trwają ferie zimowe, rozmawiałyśmy o sławie, a to za sprawą książki Katarzyny Lewcun „Celebrytka”. Przed wszystkim trzeba było postawić sobie pytanie: Kim jest Celebryta?. W odpowiedzi znalazłyśmy krótką definicję Daniela Boorstina: Celebry/Celebrytka to osoba, która jest znana z tego, że jest znana. Ta definicja wydała się nam najbardziej adekwatna do bohaterki omawianej przez nas książki, Marcysi przeciętnej licealistki, która jak sama wspomina: Wszystko zaczęło się od wygłupu (…) - przyznaje Marcysia, dodając:, więc może nie powinnam się dziwić, że dziś jestem tym, kim jestem?. Dzięki swojemu niewybrednemu słownictwu, którym obrzuciła jury, podczas castingu do popularnego programu została idolką nastolatek, stała się sławna, stała się celebrytką. Przed nią otworzył się świat reklamy, show-biznesu, któremu towarzyszyli ludzie znani z telewizji, bankiety, najdroższe ciuchy, kosmetyki, niespodziewane zainteresowanie ze strony przystojnego piłkarza kadry narodowej. To wszystko może zauroczyć młodą niedoświadczoną dziewczynę, sprawić, że z przeciętnej małolaty stanie się kobietą pożądaną, medialną. W takich chwilach rozpiera nas duma, że w końcu spełniły się nasze marzenia, jesteśmy doceniani, mamy pieniądze, wszyscy nas lubią i podziwiają. Tymczasem, o czym szybko i boleśnie przekonała się, Marcysia - wszystko jest złudne i fałszywe. Miłość przystojnego Marcina Skórki była na pokaz, zainteresowanie mediów, które każde wyjście, każdy gest, każde spojrzenie potrafią opisać na plotkarskich portalach, mocno naciągane i krzywdzące. Złota klatka, w której bohaterka znalazła się, pozbawia ją prawdziwych przyjaciół, oddala od kochającej rodziny, powoduje zawalenie szkoły oraz utratę prawdziwej miłości… Czy bycie sławnym, bycie celebrytą może zrekompensować utratę tego, co w życiu najcenniejsze - miłości, przyjaźni, wolności?. Pytanie to było przedmiotem naszej gorącej dyskusji, z której dziewczyny wyciągnęły wniosek: „Sława nie jest czymś zupełnie złym, ale decydując się na życie w świecie jupiterów trzeba pamiętać o tym, co można stracić. Trzeba, choć jest to trudne znaleźć złoty środek, który zrównoważy to, co niesie ze sobą bycie osobą publiczną, a zachowaniem prywatności”. Młodość ma to do tego, że nie dostrzega się niebezpieczeństw płynących z faktu bycia popularnym, często młodzi ludzie nie wytrzymują presji i sięgają po używki, które w konsekwencji prowadzą do dramatów. Książka Katarzyny Lewcun jest rodzajem przestrogi, przed pochopnym pchaniem się do świata jupiterów, gdzie w dużej mierze króluje samotności. Jak potoczyły się dalsze losy Marcysi, czy dane jej było odzyskać to, co straciła, zapraszam do lektury.
„W poszukiwaniu tajemnicy ciotki Peg”
22 maja 2013 r. odbyło się kolejne spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki. Tym razem tematem naszych rozmów była powieść Maureen Johnson „13 małych błękitnych kopert”. Opowiada ona o siedemnastoletniej dziewczynie – Ginny, która dostaje specjalne zadanie od swojej ukochanej ciotki Peg. Ginny otrzymuje po niej w spadku 13 małych, ponumerowanych kopert. W pierwszej znajduje 1000 dolarów i szczegółowe instrukcje, jak kupić bilet lotniczy do Londynu oraz prośbę, aby udała się tam niezwłocznie i otworzyła kolejny list dopiero na miejscu. Dziewczyna zgodnie z poleceniami ciotki wyrusza w tą niezwykłą podróż po całej Europie podążając śladami ciotki, jej niezwykłych losów i tajemnic. Tłem tej opowieści jest wiele niezwykłych państw min.: Skandynawia, Francja, Anglia i wiele innych pięknych miejsc. Jeżeli zaciekawił Was ten wstęp do tej niezwykle ciekawej książki to przeczytajcie ją. Naprawdę jest warta polecenia! A na następne spotkanie DKK zapraszamy już 19 czerwca jak zwykle o 16.00. Serdecznie zapraszamy!
Marcelina Dudek
„Plotka”
Dnia 17 kwietnia 2013 r. odbyło się kolejne spotkanie naszego klubu dyskusyjnego. Omawialiśmy na nim książkę Pani Marty Fox pt.: Cafe plotka. Powieść ta opowiadała o prawie 18-letniej Oli, która planowała wyprawić swoje urodziny. Stwierdziła, że urządzi je w teatrze, niestety przed tym wydarzeniem jej chłopak ją zostawił. Postanowiła urządzić casting na jednodniowego chłopaka. Z trzech wybraków wybrała romantycznego Aleksandra, który po pewnym czasie został jej przyjacielem. Przed urodzinami dostawała SMS-y o dziwnych treściach. Zaczęły dochodzić do niej słuchy o kolejnych plotkach rozpowszechnianych na nią. Dziewczyna, której wcześniej nie lubiła i osądzała o to wszystko, okazała się jej sojuszniczą. Ania jej pomagała i starała pocieszyć, Aleksander również był przy niej i starał się doradzić. Z dziewczynami spędziłyśmy sporo czasu na rozważaniu czy postępowanie bohaterki było rozsądne czy też nie. W ostateczności podzieliłyśmy się na grupę, której książka się podobała i grupę, której ta książka nie przypadła do gustu. Sądzę, że czas który był przeznaczony na DKK wykorzystałyśmy bardzo dobrze, na burzliwą dyskusję, żarty i przemyślenia.
Natalia, uczestniczka DKK.
„Grunt to rower, miłość i pewność siebie”
Dnia 27 marca 2013 r. odbyło sie kolejne spotkanie kółka dyskusyjnego biblioteki (DKK) przy ulicy Wilczej. Tym razem tematem naszych dyskusji była książka Idy Pierelotkin "10 minut rowerem". Książka opisuje losy dziewczyny, która swoją miłość poznaje podczas podróży rowerem. Po omówieniu lektury przy ciastkach i herbatce przeszłyśmy do burzliwej dyskusji o tym jaki powinien być wybranek idealny, nasze zdania były podzielone. Zupełnie inaczej wyglądała wymiana zdań o naruszaniu naszej prywatności przez "koleżanki" naszych matek. Zdecydowanie stwierdziłyśmy, że takim sie nie damy. Swoją prywatność szanuje każda z nas. Oczywiście nie zabrakło tematów prywatnych jak i pytań co u ciebie ? Jak na każdym spotkaniu bawiłyśmy się wspaniale i ze zniecierpliwieniem wyczekujemy następnego.
relacja Klaudia Wieczorek
„Samotność w tłumie”
Bywa, że jesteśmy samotni, opuszczeni, niezrozumiani przez najbliższych. Otaczają nas problemy, z którymi nie potrafimy się uporać, stajemy się łatwym celem dla ludzi różnego pokroju. Szczególnie narażeni są młodzi ludzie, którzy szukają w swoim życiu właściwej drogi zawodowej, religijnej, moralnej czy emocjonalnej. Tak jak bohaterka powieści „Kokosowy Budda” Moniki Lipińskiej - 18 letnia Róża, która przeprowadza się wraz z matką do domu ojczyma, mającego wobec niej z góry określone oczekiwania. Tymczasem, atmosfera panująca w domu, stawiane ultimatum wobec konieczności przejścia na wyznanie, które jest udziałem opiekunów, skłania Różę do buntu oraz szukania zrozumienia poza domem. Młoda dziewczyna poznaje czarnoskórego chłopaka, w którym to, w otaczającej go aurze tajemniczości i zapachu kokosa, zakochuje się. Rzecz, by wydawać się mogło zwyczajna, pierwsza miłość, która zaślepia, spotkania ze wspólnymi znajomymi, którzy tworzą grupę fascynującą się buddyjską filozofią życia. Róża powoli wnika w tą małą społeczność, która wciąga ją w swe objęcia znacząc symbolem Ying Yang. Powieść kończy się zaskakująco, czujemy, że coś nie zostało wyjaśnione, coś pozostało zagadką, którą być może mamy sami rozwiązać, a może autorka spróbuje rozwikłać ją w kolejnej książce?.
Młodzieżowe DKK spotkało się 23 stycznia 2013 r., by wspólnie zastanowić się nad
rozwiązaniem owej zagadki. Losy Róży stały się motywem przewodnim do naprawdę
fascynującej dyskusji, która pozwoliła nam wyciągnąć wiele wniosków, omówić i poruszyć kilka poważnych spraw. Sporo uwagi poświęciłyśmy rozmowie o sytuacji rodzin mieszanych wyznaniowo, o ich relacjach, zastanawiałyśmy się czy trudno jest pogodzić wspólne życie, gdy wiara nie łączy a dzieli?. Uczestniczki podzieliły się swoimi doświadczeniami, ale przede wszystkim historiami zasłyszanymi od rówieśników mających podobne przeżycia, co Róża bohaterka „Kokosowego Buddy”. Rozmowy dotyczyły powodów, które wpływają na decyzję o wstąpieniu do grup, za, którymi kryją się organizację przestępcze. To były bardzo aktywne i inspirujące rozmowy, które uzmysłowiły nam jak wiele niebezpieczeństw czeka na młodego człowieka, w dzisiejszym świecie. Tym bardziej, młodzież w trudnym okresie powinna liczyć na pomocy ze strony dorosłych, najbliższych, którzy często pochłonięci problemami nie zwracają uwagi na widoczne „symptomy toczącej się choroby”.
Warto nadmienić, że autorka pokazuje również na przykładzie matki Róży obraz kobiety, która nie potrafi żyć po śmierci męża, a która chcąc zapewnić sobie i córce dostanie życie decyduje się na związek, który w naszym przekonaniu stoi na pozycji straconej. Podporządkowana mężowi, wysoko postawionemu, nie potrafi zawalczyć o swoją córkę, a jedynym rozwiązaniem sytuacji, w jakiej znalazła się Róża, upatruje w odesłaniu jej do rodziny zmarłego ojca.
Nie wiemy jak potoczyły się dalsze losy Róży. Pozostaje nam nasza wyobraźnia, rozwaga i wiedza o tym, co może się stać. Mam nadzieję, że te i podobne historię, opowiedziane przez młodych ludzi, staną się wskazówką, która skieruje młodzież na bezpieczne tory.
