„Samotność w tłumie”

Szczegóły

Kategoria: Relacje DKK przy MBP Łódź-Widzew FB nr 5 Młodzież

Utworzono: niedziela, 24, luty 2013 23:42

Małgorzata Kowalska

Bywa, że jesteśmy samotni, opuszczeni, niezrozumiani przez najbliższych.  Otaczają nas  problemy, z którymi nie potrafimy się uporać, stajemy się łatwym celem dla ludzi  różnego pokroju.  Szczególnie narażeni są młodzi ludzie, którzy szukają w swoim życiu właściwej drogi zawodowej, religijnej, moralnej czy emocjonalnej.  Tak jak bohaterka powieści „Kokosowy Budda” Moniki Lipińskiej - 18 letnia Róża, która przeprowadza się wraz z matką do domu ojczyma, mającego wobec niej z góry określone oczekiwania. Tymczasem, atmosfera panująca w domu, stawiane ultimatum wobec konieczności przejścia na wyznanie, które jest udziałem opiekunów, skłania Różę do buntu oraz szukania zrozumienia poza domem.  Młoda dziewczyna poznaje czarnoskórego chłopaka, w którym to,   w otaczającej go aurze tajemniczości i zapachu kokosa, zakochuje się. Rzecz, by wydawać się mogło zwyczajna, pierwsza miłość, która zaślepia, spotkania ze wspólnymi znajomymi,  którzy tworzą grupę fascynującą się buddyjską filozofią życia.  Róża powoli wnika w tą  małą społeczność, która wciąga ją w swe objęcia znacząc symbolem Ying Yang.  Powieść  kończy się zaskakująco, czujemy, że coś nie zostało wyjaśnione, coś pozostało zagadką, którą być może mamy sami rozwiązać, a może autorka spróbuje rozwikłać ją w kolejnej książce?. 

   Młodzieżowe DKK spotkało się 23 stycznia 2013 r., by wspólnie zastanowić się nad

rozwiązaniem owej zagadki. Losy Róży stały się motywem przewodnim do naprawdę 

fascynującej dyskusji, która pozwoliła nam wyciągnąć wiele wniosków, omówić i poruszyć kilka poważnych spraw. Sporo uwagi poświęciłyśmy rozmowie o sytuacji rodzin mieszanych wyznaniowo, o ich relacjach, zastanawiałyśmy się czy trudno jest pogodzić  wspólne życie, gdy wiara nie łączy a dzieli?.  Uczestniczki podzieliły się swoimi doświadczeniami, ale przede wszystkim historiami zasłyszanymi od rówieśników mających podobne przeżycia, co Róża bohaterka „Kokosowego Buddy”.  Rozmowy dotyczyły powodów, które wpływają na decyzję o wstąpieniu do grup, za, którymi kryją się organizację przestępcze.   To były bardzo aktywne i inspirujące rozmowy, które uzmysłowiły nam jak wiele niebezpieczeństw czeka na młodego człowieka, w dzisiejszym świecie.  Tym  bardziej, młodzież w  trudnym okresie powinna liczyć na pomocy ze strony dorosłych, najbliższych, którzy często pochłonięci problemami nie zwracają uwagi na widoczne „symptomy toczącej się choroby”. 

     Warto nadmienić, że autorka pokazuje  również  na przykładzie matki Róży obraz kobiety, która nie potrafi żyć po śmierci męża, a która chcąc zapewnić sobie i córce dostanie życie decyduje się na związek, który w naszym przekonaniu stoi na pozycji straconej.   Podporządkowana mężowi, wysoko postawionemu, nie potrafi zawalczyć o swoją córkę, a jedynym rozwiązaniem sytuacji, w jakiej znalazła się Róża, upatruje w odesłaniu jej do  rodziny zmarłego ojca.

    Nie wiemy jak potoczyły się dalsze losy Róży. Pozostaje nam nasza wyobraźnia, rozwaga i wiedza o tym, co może się stać.  Mam nadzieję, że te i podobne historię, opowiedziane przez młodych ludzi, staną się wskazówką, która skieruje młodzież na bezpieczne tory.