„Lala” jest książkÄ? o życiu, a właściwie o miĹ?ości w życiu – o miĹ?ości rodziny, o jej poszanowaniu i o tym, że warto rozmawiaÄ? z bliskimi. Egzystencja człowieka krótsza lub dłuższa dobiec musi do nieuniknionego koĹ?ca.

Jeżeli nie zamkniemy się wyĹ?Ä?cznie w swoim Ĺ?wiecie, damy innym wsparcie, okazując miĹ?oĹ?Ä?, ona wróci do nas w chwilach naszej sĹ?aboĹ?ci, choroby i cierpienia. Przyciągniemy ją poprzez pozostawione po sobie ciepĹ?o i dobre wspomnienie. W „Lali” nie ma kłótni i nie ma starcia pokoleĹ?, wnuk pisze o wĹ?asnej babci z czuĹ?oĹ?ciÄ?, choÄ? nie unika precyzyjnego opisu jej choroby. W jego zachowaniach odkrywamy tÄ? samÄ? miĹ?ość i mÄ?droĹ?Ä?, którymi obdarzyĹ?a wnuka niegdyĹ? babcia. Nie istniaĹ?by wnuk bez babci, ani babcia bez wnuka – to całość wypeĹ?niona po brzegi tym, co w ludziach najlepsze.

                            członek DKK przy WiMBP w Łodzi