Powieść anachroniczna czy ponadczasowa? - o powieści "Szkarłatny płatek i biały" Fabera

Szczegóły

Kategoria: Relacje DKK przy MBP w Tomaszowie Mazowieckim

Utworzono: czwartek, 27, marzec 2008 01:00

Agnieszka Wojciechowska

Na rozmowę o "Szkarłatnym płatku i białym" Michela Fabera 27 marca 2008 r. do Czytelni Miejskiej Biblioteki Publicznej w Tomaszowie Mazowieckim przybyło 13 osób.

Jak zwykle spotkanie rozpoczęło się od przedstawienia sylwetki pisarza. Prowadząca spotkanie opisała książkę Fabera jako powieść eklektyczną i niejednoznaczną, zawierającą elementy romansu, melodramatu, kryminału, powieści naturalistycznej, pastiszu.

Zauważono, że wprawdzie w sposób niezwykle wierny i prawdziwy autor pokazał XIX- wieczny Londyn, jednak stwierdzono, że forma powieści wiktoriańskiej "przeżyła się". Według klubowiczów, książka Fabera jest anachroniczna. Czytelnicy nie dostrzegli bowiem uzasadnienia dla takiej formy powieściowej.
Mimo pewnych nowatorskich elementów, specyficznego sposobu pokazania "cielesności" i seksualności, "Szkarłatny płatek i biały" nie obronił się.

Dużą zaletą książki jest na pewno wspaniały język i niejednoznacznie zarysowane postaci. Nieliczni klubowicze określali tę powieść jako książkę niezwykle "wciągającą", ale pozostawiającą pewien niedosyt.
Klubowicze zarzucali również Faberowi, że stworzył powieść zbyt obszerną, a historię prostytutki Sugar można by zamknąć w 200 stronach. W związku z tym nie wszyscy dotrwali do końca opowieści.

Niektóre panie obecne na spotkaniu zwróciły również uwagę na dość dosadny i wulgarny język. Inni stwierdzili, że poza historią romansu Rackhama i Sugar, nie ma w tej książce nic, co pozwoliłoby stwierdzić, że jest to dzieło ponadczasowe. W związku z tym niezrozumiałe są zachwyty nad "Szkarłatnym płatkiem i białym" oraz jej niezwykła popularność na całym świecie.