Leczenie, które zabija

Szczegóły

Kategoria: Relacje DKK przy MBP w Tomaszowie Mazowieckim

Utworzono: sobota, 15, wrzesień 2018 09:59

Agnieszka Wojciechowska

Pierwsze po wakacyjnej przerwie spotkanie tomaszowskiego DKK było poświęcone książce Marcina Szczygielskiego. W bardzo kameralnej atmosferze Panie dyskutowały o tym, czy strach jest potrzebny w literaturze i dlaczego powieści grozy mają szeroką rzeszę czytelników.

Na wstępie Klubowiczki obejrzały krótki film, który wprowadził w atmosferę Sanato. Mimo, że książka nie spodobała się tomaszowskim czytelniczkom, prowadząca spotkanie moderatorka próbowała odnaleźć jakieś punkty zaczepienia, które zachęciłyby Panie do kontynuowania lektury. Opowiedziała m.in. o niezwykłej genezie powieści związanej z przyjaźnią autora ze Stefanią Grodzieńską, która w latach 30-tych chorowała na gruźlicę i kilka lat spędziła w sanatorium.

Klubowiczki zastanawiały się nad autentycznością historii opowiedzianej przez Szczygielskiego. Taki trop sugeruje posłowie, zawierające biografie postaci, które stały się bohaterami jego książki. Wg niektórych Pań zostały one spreparowane i stanowią jedynie chwyt marketingowy. Jedna z Klubowiczek dotarła nawet do historii autentycznego zakopiańskiego Sanato, jednak fakty przedstawione w powieści nie pokrywają się z rzeczywistością. Dużą zaletą książki Marcina Szczygielskiego, oprócz interesującej historii jest dopracowana kompozycja, narracja prowadzona z punktu widzenia kobiety oraz piękna polszczyzna.

 Nawet jeśli czytelnicy nie lubią horrorów, mogą w tej powieści odnaleźć inne zalety, jak choćby świetną fabułę, która doskonale trzyma w napięciu do samego końca. Nie bez znaczenia są też wątki psychologiczne, świetnie oddające problemy osób chorych, zmuszonych do pogodzenia się ze śmiertelną chorobą, czy obserwacje zachowań ludzi odizolowanych od świata. Poza tym czytelnik może śledzić codzienność sanatoryjną z lat 30-tych, podziwiać toalety pań i uczestniczyć w leniwie płynących rozmowach przy stole. Oczywiście do czasu. Potem fabuła nabiera tempa, pędzi, niczym główna bohaterka Nina Ostrołemska uciekająca przed demonami Sanato. Obecne na spotkaniu Panie doceniły ten fakt, podobnie jak sylwetki owianych tajemnicą innych bohaterów powieści: Iry, Adama, Dreslera czy Dorci.