Recenzje czytelników klubów DKK

Śmierć czeskiego psa

Szczegóły

Kategoria: Recenzje

Utworzono: wtorek, 20, styczeń 2015 14:50

Monika Wajman

Janusz Rudnicki, pisarz nietuzinkowy, który jak sam twierdzi, nie umie pisać zamknięty. Przyznaje, że najlepiej pisze mu się w pociągu, w Warsie, kiedy kelner go popycha i wylewa na niego kawę. Nie cierpi oazy do tworzenia. I takie są właśnie jego opowiadania z tomu „Śmierć czeskiego psa”. Chciałoby się porównać, że jak mówi, tak pisze. Czytając jego teksty ma się przed oczami postać autora, jego sposób mówienia pobudzony, dosadny, dowcipny. Jego zdaniem pisarz to „showman, który inteligentnie bawi publiczność”. I choć zastrzega, że żenują go tak zwane głębokie tematy, to jego twórczość na pewno nie jest banalna i infantylna. Opisuje rzeczywistość w sposób niezwykły. Jego bohater z pozoru prostacki i niezbyt wyrafinowany, obnaża obyczajowe i estetyczne konwencje. Groteskowo i prowokacyjnie opowiada o rzeczach przyziemnych, ale w sposób niesamowity. Zbiór podzielony jest na „Teksty pierwsze” i „Teksty drugie”. W moim odczuciu pierwsze są lepsze. Atakują absurdem, szyderstwem. Napisane w ascetycznym stylu, krótkimi, informacyjnymi zdaniami. Autor bawi się językiem, który choć wulgarny nie razi, giętki i mięsisty, dosadnie przekazuje treść. W „Tekstach drugich” skupia się bardziej na postaciach znanych z historii, jak m.in. Andersen czy Joyce i nie są to obrazy pochlebne. Ale wszystko razem czyta się znakomicie.