Relacje ze spotkań

W magicznej krainie

Szczegóły: Kategoria: Relacje DKK przy MBP w Pabianicach FB 2 - Niepełn.; Utworzono: wtorek, 04, listopad 2014 09:19; Ewa Pawlak

23.10.2014 r. w Filii nr 2 Miejskiej Biblioteki Publicznej, na kolejnym w tym roku spotkaniu Dyskusyjnego Klubu Książki dla niepełnosprawnych, kontynuowaliśmy omawiać książkę Agnieszki Łaskiej „Magiczna tajemnica”.

Przyjaciółki, Iskra i Aurora marzą by zostać Aniołem Stróżem człowieka, ale nim to nastąpi muszą sprostać ważniejszemu zadaniu. Odnaleźć Kamienne Serce i pokonać siły zła, które zagrażają Ziemii i krainie aniołów. Mogą polegać tylko na sobie, razem walczyć. Oczywiście, jak w każdej bajce, tak i w tej opowieści wszystko się dobrze kończy.

Od pewnego czasu panuje w literaturze trend na istoty paranormalne, takimi postaciami są wykreowane przez Agnieszkę Łaską bohaterki opowiadania. Historia dwóch nadprzyrodzonych nastolatek spodobała się uczestnikom spotkania, uznali ją za ciekawą, choć brakowało w niej pełniejszego opisu magicznej krainy. Autorka więcej uwagi poświęciła samym postaciom, opisom ich wyglądu zewnętrznego i charakterom.

W spotkaniu wzięło udział 11 osób – podopiecznych Środowiskowego Domu Samopomocy PSOUU Koło w Pabianicach wraz z terapeutką.

Na kolejnym spotkaniu 4 listopada 2014 r. omawiać będziemy książkę Leo Buscaglia „Jesień liścia Jasia”.

Ewa Pawlak

Relacja powstała na podstawie wypowiedzi uczestników DKK F2 MBP

w Pabianicach

Podwójne życie Anastazji i Amelii

Szczegóły: Kategoria: Relacje DKK przy MBP w Pabianicach FB 2 - Niepełn.; Utworzono: czwartek, 02, październik 2014 12:08; Ewa Pawlak

23.09.2014 r. w Filii nr 2 Miejskiej Biblioteki Publicznej, na kolejnym w tym roku spotkaniu Dyskusyjnego Klubu Książki dla niepełnosprawnych, czytana i omawiana była książka Agnieszki Łaskiej „Magiczna tajemnica”.

Anastazja i Amelia żyją równocześnie w dwóch równoległych światach, na Ziemi gdzie prowadzą normalne życie nastolatek i w krainie aniołów, gdzie jako Iskra i Aurora marzą by zostać Stróżem człowieka. W ich magicznej krainie trwa jednak walka pomiędzy czarnymi i białymi aniołami, dlatego dostają ważniejsze zadanie. Muszą odnaleźć Kamienne Serce, bo tylko ono pomoże aniołom pokonać zło i ocalić magiczną krainę.

Było to dla nas spotkanie z fantastycznym światem, pierwszy raz słuchaliśmy książki opowiadającej o aniołach. - stwierdzają klubowicze. Podobał się nam pomysł na równoległe światy i ciekawiło podwójne życie zwykłych uczennic.

„Magiczna tajemnica” jest debiutem literackim młodziutkiej autorki. Ze wstępu wynika, że tak jak bohaterki jej książki, uczęszcza jeszcze do szkoły.

Nie udało nam się na spotkaniu przeczytać i omówić całej opowieści, dlatego na kolejnym klubowym spotkaniu 17 października powrócimy do „Magicznej tajemnicy”.

W spotkaniu wzięło udział jedenaście osób – podopiecznych Środowiskowego Domu Samopomocy PSOUU Koło w Pabianicach wraz z terapeutką.

Ewa Pawlak

relacja powstała na podstawie wypowiedzi

uczestników DKK F2 MBP w Pabianicach

Twórczość Agnieszki Frączek

Szczegóły: Kategoria: Relacje DKK przy MBP w Pabianicach FB 2 - Niepełn.; Utworzono: środa, 02, lipiec 2014 13:42; Katarzyna Kuchler

Podróż po kraju językowych pułapek

12 czerwca w ramach Dyskusyjnego Klubu Książki odbyło się spotkanie z podopiecznymi Środowiskowego Domu Samopomocy PSOUU koło w Pabianicach. Z uwagi na zbliżające się spotkanie uczestników z pisarką Agnieszką Frączek, do czytania i omawiania przygotowano jej książki. Jako pierwszą zaprezentowano „Byk jak byk”. Jest ona na temat błędów językowych występujących w naszym ojczystym języku. Przykładowo : „ubrać spodnie”, „cofać się do tyłu”, „strachliwy tchórz”, „miesiąc luty”itp. Drugą z omawianych książkach była „Kocham Cię”. Bohaterką jej jest mała dziewczynka, która ze swojej perspektywy opowiada o miłości do mamy, taty, babci, misia oraz o swoim adoratorze.

Na koniec przygotowano fragmenty książki „Żółw wiercipięta i inne zwierzęta”. Poza tytułowym żółwiem, zawarte są tam jeszcze historyjki 21 zwierzątek m.in. biedronki i słonia.

Uczestnikom bardzo podobała się twórczość Agnieszki Frączek, spotkanie to było doskonałym wstępem

i przygotowaniem przed wizytą autorki.

W spotkaniu wzięło udział trzynaście osób – podopiecznych Środowiskowego Domu Samopomocy

wraz z terapeutką. 18 września 2014 r. na powakacyjnym spotkaniu klubu

omawiać będziemy wcześniej zaplanowaną książkę Agnieszki Łaskiej „Magiczna tajemnica”.

Katarzyna Kuchler

„Mój młodszy brat”

Szczegóły: Kategoria: Relacje DKK przy MBP w Pabianicach FB 2 - Niepełn.; Utworzono: wtorek, 27, maj 2014 13:01; Ewa Pawlak

„...Antoś, jak nikt nie patrzy, wyjada całą nutellę...”

15 maja 2014 r. w Filii nr 2 Miejskiej Biblioteki Publicznej, na kolejnym w tym roku spotkaniu

Dyskusyjnego Klubu Książki dla niepełnosprawnych, czytana i omawiana była książka

Moniki Krajewskiej „Mój młodszy brat”.

„Mój młodszy brat” to niezwykle mądra i wartościowa książka, poruszająca problem nietolerancji wobec osób niepełnosprawnych. Opowiada historię rodziny, w której najmłodszy synek ma zespół Downa. Jego siostra Zuzia uwielbia z nim zabawy, dla niej jest jak inne dzieci, jedyną wadę jaką widzi w Antosiu to to, że potrafi wyjeść całą nutellę. Według Zuzi nikt nie jest doskonały i każdy ma jakąś wadę. Gdy kolega z jej klasy nazywa Antosia debilem, dziewczynka bardzo to przeżywa. Przykro jest również rodzicom Zuzi, kochają wszystkie swoje dzieci i starają się stworzyć im bezpieczny, przyjazny świat.

Autorka w prostych słowach tłumaczy, jak to się dzieje, że niektóre dzieci rodzą się z wadami

i upośledzeniami i jak ważne są rozmowy na ten temat.

Opowieść o małym Antosiu wywołała ciekawą dyskusję wśród uczestników spotkania. Temat jest im bardzo bliski, ponieważ sami są osobami niepełnosprawnymi i miło im, gdy spotykają się tolerancję

i życzliwością ludzką.

Książka „Mój młodszy brat” klubowiczom bardzo się podobała, poruszony w niej temat obecnie jest bardzo popularny i jak sami stwierdzili, fajne jest to, że ludzie żyjące wokół nich są w stanie zmienić swój pogląd na osoby niepełnosprawne. Potrzebują tylko wyjaśnienia na czym ta niepełnosprawność polega, a osoby niepełnosprawne nie chcą współczucia tylko akceptację.

W spotkaniu wzięło udział 11osób – podopiecznych Środowiskowego Domu Samopomocy PSOUU Koło w Pabianicach wraz z terapeutką.

Na kolejnym klubowym spotkaniu 12 czerwca 2014 r. omawiać będziemy książkę Agnieszki Łaskiej

„Magiczna tajemnica”.

Ewa Pawlak

Relacja powstała na podstawie

wypowiedzi uczestników DKK F2 MBP

w Pabianicach

„Słup Soli”

Szczegóły: Kategoria: Relacje DKK przy MBP w Pabianicach FB 2 - Niepełn.; Utworzono: wtorek, 22, kwiecień 2014 09:36; Ewa Pawlak

„Stałem jak słup soli”

10 kwietnia 2014r. w Filii nr 2 Miejskiej Biblioteki Publicznej, na czwartym w tym roku spotkaniu Dyskusyjnego Klubu Książki dla niepełnosprawnych, czytana i omawiana była książka Elżbiety Zubrzyckiej „Słup Soli”.

Ja też jestem nowy, czy będę następny, - zastanawiał się bohater opowiadania.To pytanie pada często, gdy widzimy, jak silniejszy dręczy i upokarza młodszego lub słabszego. Każdy tylko patrzy i nikt nie reaguje. Boi się, że może być następny. „Słup Soli” to opowiadanie o obojętności i braku reakcji na krzywdę innych. O nieświadomej solidarności z dręczycielem, który dominując nad innymi poprawia sobie na chwilę samopoczucie. Autorka uświadamia nam, że bierne przyglądanie się przemocy jest jej nieświadomym poparciem i tchórzostwem, że musimy wspólnie się jej przeciwstawiać, że nie jesteśmy bezradni.Książka wywołała burzliwą dyskusję wśród uczestników spotkania, towarzyszyły im różne uczucia, pozytywne jak i negatywne.Klubowicze chętnie wypowiadali się na temat postępowania Guza – Gustawa, przytaczali własne przemyślenia i opowiadali o swoich spostrzeżeniach na temat przemocy. Stwierdzili, że w swoim codziennym życiu, sami wielokrotnie spotkali się z różnymi opiniami i zachowaniami wobec nich – osób niepełnosprawnych. Wszyscy byli zdania, że często jesteśmy bezradni wobec dręczyciela silniejszego od nas, ale gdy mamy poparcie w grupie dręczyciel przestaje być taki silny.

W spotkaniu wzięło udział 11 osób – podopiecznych Środowiskowego Domu Samopomocy PSOUU Koło w Pabianicach wraz z terapeutką.

Na kolejnym klubowym spotkaniu 15 maja 2014 r. omawiać będziemy książkę Moniki Krajewskiej "Mój młodszy brat”.

Ewa Pawlak

Relacja powstała na podstawie

wypowiedzi uczestników DKK F2 MBP

w Pabianicach

„Zuźka D. Zołzik dobrze się bawi”

Szczegóły: Kategoria: Relacje DKK przy MBP w Pabianicach FB 2 - Niepełn.; Utworzono: poniedziałek, 14, kwiecień 2014 13:36; Ewa Pawlak

Atrakcyjna kompozycja czapkowa. Polowanie na przyjaciół.

20 marca 2014 r. w Filii nr 2 Miejskiej Biblioteki Publicznej, na spotkaniu Dyskusyjnego Klubu Książki dla niepełnosprawnych omówiliśmy ostatnie dwa opowiadania z książki „Zuźka D. Zołzik dobrze się bawi”

Barbary Park. Książka zawiera trzy historie z życia niezwykle żywiołowej, pełnej szalonych pomysłów,

ale zawsze wychodzącej cało z każdej opresji Zuzi D.Zołzik.

Zabawne rysunki dopełniają śmieszne dialogi i sytuacje .

W opowiadaniu „Zuźka D.Zołzik zostaje fryzjerką” mała bohaterka uparcie zdobywa umiejętności

fryzjerskie. Zaczyna od kapci z głowami króliczków, następnie futro traci pies Łasuch, a na koniec Zuźka

dobiera się do własnej grzywki. Chcąc ukryć nową fryzurę, do szkoły zakłada czepek kąpielowy, kominiarkę i jeszcze czapkę z diabelskim rogami.

Ostatnia historia opowiada o Dniu Zwierzaka w szkole, wszystkie dzieci miały przynieść swojego pupila

lub jego zdjęcie do klasy. Były zdjęcia piesków i kotków, króliczek, papuga, a nawet żaba i rybki,

ale nikt nie miał tak oryginalnego przyjaciela jak Zuźka.

Klubowiczom bardzo podobała się książka, wszyscy śmiali się do łez. Podobała się bohaterka książki,

dziewczynka pełna energii i zwariowanych pomysłów. Zgodnie stwierdzili, że tak śmiesznej książki dawno nie słuchali.

W spotkaniu wzięło udział 11 osób – podopiecznych Środowiskowego Domu Samopomocy

PSOUU Koło w Pabianicach wraz z terapeutką.

Na kolejnym klubowym spotkaniu 10 kwietnia 2014 r. omawiać będziemy książkę Elżbiety

Zubrzyckiej „Słup Soli”.

Ewa Pawlak

relacja powstała na podstawie

wypowiedzi uczestników DKK F2 MBP

w Pabianicach

Fusi i Jessika. Zuźka D. Zołzik ...

Szczegóły: Kategoria: Relacje DKK przy MBP w Pabianicach FB 2 - Niepełn.; Utworzono: środa, 12, marzec 2014 13:30; Ewa Pawlak

Fusi i Jessika. Wizyta u babci bogaczki.

13 lutego 2014 r. w Filii nr 2 Miejskiej Biblioteki Publicznej, na spotkaniu Dyskusyjnego Klubu Książki dla niepełnosprawnych omówiliśmy ostatnie dwa opowiadania z książki Martyny Wojciechowskiej

pt.„Zwierzaki świata”. Bohaterami tych opowiadań są mały słonik Fusi i hipopotamica Jessika.

Fusi jest dziewczynką, trafiła do ośrodka dla osieroconych słoni ponieważ jej mamę zabili kłusownicy.

Słoniczka pozostanie w ośrodku do czasu, aż będzie na tyle dorosła, by żyć na wolności.

Ona i inne osierocone słonie otoczone są troskliwą opieką. Żyjący na wolności wychowankowie ośrodka,

gdy potrzebyją pomocy często przychodzą do swoich opiekunów, których traktują jak rodzinę zastępczą.

Jessikę porwała od mamy rzeka i wyrzuciła na brzeg, skąd zabrał ją jej obecny tata.

Mieszka w domu wraz z ludźmi, którzy traktują ją jak córkę. Z mamą ogląda telewizję, leżąc pod kocykiem na swym materacu w kwiatki. Lubi słuchać, jak tata opowiada jej, jak piła mleko przez wielki

smoczek z ogromnej butelki. Opowiadania bardzo podobały się uczestnikom spotkania, współczuli

małej Fusi, że została bez mamy. Dobrze, że trafiła do ośrodka dla osieroconych słoni. Klubowicze potępili ludzi, którzy dla zdobycia pięknych ciosów słoni, skór dzikich zwierząt potrafią wjechać do chronionego parku i zabijać zwierzęta. Podobała się hipopotamica Jessika, ale nie chcieliby takiej maskotki w domu.

Wolą zdecydowanie mniejsze, bo mieć zwierzątko to nie tylko przyjemność, ale i odpowiedzialność.

Zaskoczeni byli, jak można trzymać tak ogromnego zwierzaka, która zjada sto kilogramów warzyw

dziennie, wypija ogromną ilość wody i niszczy wszystko dookoła.

Rozpoczęliśmy omawiać także kolejną zaplanowaną powieść, pt. „Zuźka D. Zołzik dobrze się bawi”

Barbary Park .Tomik zawiera trzy bardzo śmieszne historie, których główną bohaterką jest

niezwykle żywiołowa Zuzanna.

Pierwsza historia pt. „Zuźka D. Zołzik baluje” opowiada o wizycie Zuzi i Grety u Lucynki mieszkającej

w bogatym domu swojej babci. Każdy ma jakąś babcie, ale dziewczynki mające zwykłe babcie

(nie bogaczki) były pod wielkim wrażeniem bogatej babci Lucynki.Bardzo chciały zobaczyć jak

mieszka. Zostały zaproszone do koleżanki na nocowankę i przekonały się, że bogata nie znaczy lepsza.

Oczywiście polubiliśmy wesołą Zuźkę, dwie kolejne wesołe historie z jej udziałem poznamy na kolejnym

klubowym spotkaniu.

W spotkaniu wzięło udział 10 osób – podopiecznych Środowiskowego Domu Samopomocy

PSOUU Koło w Pabianicach wraz z terapeutką.

Na kolejnym klubowym spotkaniu 20 marca 2014 r. powrócimy do książki pt. „Zuźka D. Zołzik dobrze się bawi”.

Ewa Pawlak

relacja powstała na podstawie

wypowiedzi uczestników DKK F2 MBP

w Pabianicach

„Zwierzaki świata”

Szczegóły: Kategoria: Relacje DKK przy MBP w Pabianicach FB 2 - Niepełn.; Utworzono: wtorek, 18, luty 2014 08:16; Ewa Pawlak

Carlito, Happy i Balgir

23 stycznia 2014 r. w Filii nr 2 Miejskiej Biblioteki Publicznej, na spotkaniu Dyskusyjnego Klubu Książki dla niepełnosprawnych, z przyjemnością omawialiśmy kolejną książkę Martyny Wojciechowskiej pt. „Zwierzaki świata”. Bohaterami opowiadań są zwierzęta zamieszkujące różne kontynenty. Carlito jest mrówkojadem z Wenezueli, który przyjaźni się z małpką Raszi. Happy, orangutan z Borneo, został zabrany z lasu przez kłusowników i sprzedany. Happy miał dużo szczęścia, z niewoli trafił do ośrodka dla orangutanów, w którym opiekunowie przygotowują je do życia na wolności. W Indiach w Radżastanie w świątyni szczurów mieszka Balgir, szczur albinos. Ma trzydziestu braci i osiem sióstr, mieszka z całą swoją rodziną i krewnymi. Tą dwudziestotysięczną gromadką opiekują się ludzie z rodu Depawat, mieszkają wśród nich i traktują jak krewnych. Świątynię Szczurów codziennie odwiedzają pielgrzymi z całych Indii, składają dary i modlą się do bogini Karni Maty, która zbudowała świątynię i wierzyła, że każdy jej krewny odradza się jako szczur.

A co o książce powiedzieli klubowicze?

Dowiedzieliśmy się wielu ciekawych rzeczy o zwierzętach, np. że mrówkojad ma długi, bo aż sześćdziesięciocentymetrowy język i nie ma zębów, bo nie są mu potrzebne, ponieważ swój pokarm połyka w całości. Przyjemnie rozmawiało nam się o przyjaźni, ponieważ my w grupie też staramy się być dla siebie przyjaciółmi, oczywiście pamiętamy o asertywności i o tym, że każdy jest inny, a prawdziwy przyjaciel potrafi tę inność uszanować.

Rozdział o orangutanie sprowokował nas do rozmowy o zwierzętach żyjących w niewoli. Wszyscy zgodnie stwierdziliśmy, że zwierzęta w niewoli są nieszczęśliwe. Zadziwiło nas, że w Indiach szczury mają wybudowaną świątynię i że posiadają tak liczne rodzeństwo. Matka za jednym razem może urodzić czternaście młodych. To była fajna książka i bardzo nam się podobała.

W spotkaniu wzięło udział 9 osób – podopiecznych Środowiskowego Domu Samopomocy PSOUU Koło w Pabianicach wraz z terapeutką.

Na kolejnym klubowym spotkaniu, 13 lutego 2014 r., powrócimy do opowiadań Martyny Wojciechowskiej, a potem rozpoczniemy lekturę książki Barbary Park pt. „Zuźka D. Zołzik dobrze się bawi”.

Ewa Pawlak

relacja powstała na podstawie

wypowiedzi uczestników DKK F2 MBP

w Pabianicach

"Entliczek, pentliczek..."

Szczegóły: Kategoria: Relacje DKK przy MBP w Pabianicach FB 2 - Niepełn.; Utworzono: piątek, 20, grudzień 2013 12:48; Ewa Pawlak

21 listopada 2013 r. w Filii nr 2 Miejskiej Biblioteki Publicznej, na ostatnim w tym roku spotkaniu Dyskusyjnego Klubu Książki dla niepełnosprawnych, czytana i omawiana była książka pt. „Pan Pierdziołka spadł ze stołka”.Ta zabawna książka zawiera zbiór wyliczanek, śpiewanek i powtarzanek, które bawią kolejne pokolenia. Dzieci bardzo lubią je powtarzać, a rodzice i dziadkowie dzięki nim wracają pamięcią do czasów dzieciństwa. Książka łączy małych i dużych.Każdą powtarzankę i śpiewankę wzbogacają śmieszne ilustracje Katarzyny Cerazy.Książka podobała się uczestnikom spotkania. Wiele wyliczanek (np. „Entliczek, pentliczek...”, „Siała baba mak...”) pamiętali z dzieciństwa i powtarzali razem z prowadzącą. Było dużo śmiechu, niektóre wierszyki klubowicz Marcin słyszał od dziadka. Panie z sentymentem przypomniały sobie „Mam chusteczkę haftowaną, co ma cztery rogi...” .

W spotkaniu wzięło udział 11 osób – podopiecznych Środowiskowego Domu Samopomocy PSOUU Koło w Pabianicach wraz z terapeutką.

23 stycznia 2014 r. na kolejnym klubowym spotkaniu czytać i omawiać będziemy książkę Martyny Wojciechowskiej „Zwierzaki świata”.

Ewa Pawlak

"Dzieciaki świata" M.Wojciechowska

Szczegóły: Kategoria: Relacje DKK przy MBP w Pabianicach FB 2 - Niepełn.; Utworzono: piątek, 08, listopad 2013 13:06; Ewa Pawlak

Matina, Mebratu i Mali

22 października 2013 r. w Filii nr 2 Miejskiej Biblioteki Publicznej, na spotkaniu Dyskusyjnego Klubu Książki dla niepełnosprawnych, kontynuowaliśmy omawianie książki

Martyny Wojciechowskiej „Dzieciaki świata”.

Na poprzednim spotkaniu omówiliśmy historię opowiedzianą przez małego Zuzu, pasterza

z plemienia Himba i Lien, dziewczynki z zatoli Ha Long. Bohaterami kolejnych trzech opowieści są: Matina, żywa bogini z Nepalu, Mebratu, wesoły pucybut z Etiopii i Mali, dziewczynka, która chciała zostać żyrafą.

Każde z tych dzieci opowiada nam o własnym kraju i jego mieszkańcach, ale przede wszystkim o sobie, swoich obowiązkach, co je i w co się ubiera, swojej rodzinie i domu, w którym mieszka. Czytelnicy dowiedzieli się, że w Nepalu żyje dziewczynka o imieniu Matina, która jest żywą boginią. Mieszka w pałacu-świątyni i jest noszona na rękach, ponieważ samej nie wolno jej chodzić. Poza pałac wynoszona jest tylko w święta, musi być poważna i nie pokazywać żadnych emocji. Przez okno podgląda bawiące się dzieci i tęskni do takiej zabawy. Wszyscy jej usługują, ale będąc Kumari nawet posiłki je w samotności.

Według klubowicza Bogusia takie życie tylko z pozoru wydaje się fajne. W rzeczywistości jej życie jest bardzo trudne. Nikt z nas nie chciałby tak żyć. Trudne życie miał też chłopiec z Etiopii. W wieku dziewięciu lat musiał pracować. Kasia, uczestniczka spotkania, bardzo mu współczuła, że w tak młodym wieku czyści buty zamiast spędzać czas na zabawie.

Małgosia nie chciałaby nosić obręczy na szyi, tak jak Mali z Tajlandii, bałaby się ran i siniaków. Książka z pięknymi, kolorowymi zdjęciami bardzo się podobała klubowiczom, dowiedzieli się z niej wielu ciekawostek o życiu mieszkańców innych kontynentów.

W spotkaniu wzięło udział 12 osób – podopiecznych Środowiskowego Domu Samopomocy PSOUU Koło w Pabianicach wraz z terapeutką.

Na kolejnym klubowym spotkaniu, 21 listopada, omawiać będziemy książkę pt. „Pan Pierdziołka spadł ze stołka”.

Ewa Pawlak