DKK dla niepełnosprawnych (spotk. 21)

Szczegóły

Kategoria: Relacje DKK przy MBP w Pabianicach FB 2 - Niepełn.

Utworzono: czwartek, 12, kwiecień 2012 15:12

Katarzyna Kuchler

Dnia 15 marca br. w Filii nr 2 Miejskiej Biblioteki Publicznej w Pabianicach odbyło się 21 spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki dla niepełnosprawnych, w którym udział wzięło 14 osób – podopiecznych Środowiskowego Domu Samopomocy PSOUU koło w Pabianicach wraz z terapeutami.

Ponieważ 27 marca przypada Międzynarodowy Dzień Teatru, marcowe spotkanie klubu poświęciliśmy rozmowom o teatrze właśnie, głównie zaś omawianiu przedstawienia duńskiego dramaturga Klausa Rifbjerga, pt. „Kantata o łożu”, które nasi niepełnosprawni mieli możliwość dwa dni wcześniej obejrzeć w naszej placówce, dzięki uprzejmości dyrektora II LO w Pabianicach p. Krzysztofa Zajdy oraz p. Przemysława Pałosza, nauczyciela języka polskiego, a zarazem opiekuna Koła Teatralnego działającego w II LO, ale także, a może przede wszystkim, dzięki zaangażowaniu i entuzjazmowi uczniów - aktorów z tegoż Koła z ww. szkoły. Wszyscy oni zgodzili się, w ramach obchodów Międzynarodowego Dnia Teatru, zaprezentować naszym niepełnosprawnym klubowiczom, przygotowane pod kierunkiem p. Pałosza, przedstawienie o wzlotach i upadkach życia małżeńskiego.

Mimo, iż „Kantata o łożu” okazała się sztuką trudną, to dzięki adaptacji p. Pałosza i, co bardzo ważne, doskonałej interpretacji młodych aktorów, nasi niepełnosprawni goście nie mieli najmniejszych problemów z jej zrozumieniem i to nawet do tego stopnia, że oglądając przedstawienie świetnie się bawili. W tym ostatnim stwierdzeniu nie ma absolutnie żadnej przesady, jakkolwiek bowiem sztuka Rifbjerga traktuje o poważnych sprawach, to jednak dotyczy i opowiada o codziennym życiu, a przecież w prawdziwym życiu nie zawsze jest tylko i wyłącznie bardzo poważnie i smutno (na szczęście), są przecież i chwile beztroskie i wesołe, ba nawet śmieszne. Dlatego właśnie nasi niepełnosprawni klubowicze bez żadnej przesady, czy posądzeń o nie zrozumienie tekstu przedstawienia, mogli w czasie jego oglądania beztrosko się śmiać. To było naprawdę genialne rozwiązanie, skądinąd trudnego problemu. Chociaż najcudowniejsze okazało się, to jak fantastyczny kontakt nawiązali z nimi młodzi aktorzy. I nie jest to moja przeegzaltowana opinia, wszyscy bowiem doskonale zdają sobie sprawę, jak trudne bywa nawiązanie relacji z młodzieżą, która jest grupą trudną i raczej hermetyczną. Natomiast młodzi adepci sztuki teatralnej podeszli do naszych niepełnosprawnych gości jak do równorzędnych partnerów i cierpliwie, z sympatią, leciutko i dużym poczuciem humoru odpowiadali na ich pytania, dotyczące przygotowań do zaprezentowanego przedstawienia oraz planów na przyszłość. Nasi klubowicze byli takim obrotem sprawy zachwyceni i na klubowym spotkaniu nie obyło się bez wyrazów uznania dla uroczych dzieciaków – aktorów.

Oprócz omawiania sztuki Klausa Rifbjera część klubowego spotkania poświęciliśmy rozmowom o innych przedstawieniach teatralnych, które nasi niepełnosprawni klubowicze mieli możność oglądać na scenach teatrów łódzkich, a także o tych, które przygotowują pod kierunkiem terapeutów i w których sami występują. Z ich opowieści wynikało, że jest to kilkumiesięczny, nader pracochłonny i bardzo dla nich wyczerpujący proces. Dodatkową trudnością zaś jest fakt, że w znakomitej większości są to osoby nie potrafiące czytać, w związku z czym nie mogą same nauczyć się tekstu, tak jak ma to miejsce, np. w przypadku młodych aktorów z Koła Teatralnego. Ale z pomocą terapeutów radzą sobie naprawdę dobrze, a występy są dla nich wielkim wydarzeniem, przed którym, jak najbardziej profesjonalni aktorzy, „obowiązkowo” mają tremę.

Ponieważ każda z osób obecnych na marcowym spotkaniu DKK chętnie wypowiadała się, jak najbardziej „zawodowo” o występach teatralnych, więc spotkanie potoczyło się nam żwawo, a gwaru i śmiechu na nim nie brakowało.

Myślę, że wobec tego można chyba spokojnie zaliczyć je do naprawdę udanych i tylko życzyć sobie dalszych równie sympatycznych. Czy tak będzie przekonamy się już 12 kwietnia, o g.10.00, kiedy to spotkamy się na kolejnym, na którym poczytamy i porozmawiamy o książce ulubionego autora naszych niepełnosprawnych klubowiczów, p. Grzegorza Kasdepke, pt. „Do trzech odlicz”.