DKK dla dzieci (spotk. 35)

Szczegóły

Kategoria: Relacje DKK przy MBP w Pabianicach FB 2 - Dzieci

Utworzono: czwartek, 17, styczeń 2013 15:16

Katarzyna Kuchler

Dnia 9 stycznia 2013 r. w Filii nr 2 Miejskiej Biblioteki Publicznej w Pabianicach rozpoczęliśmy czwarty rok działalności Dyskusyjnego Klubu Książki dla dzieci. W tym dniu, bowiem odbyło się 35 spotkanie tegoż klubu, na którym „odliczyło się” sześcioro młodych miłośników czytania. Tym razem rozmawialiśmy o „zadanej” do przeczytania na ostatnim, w roku ubiegłym, książce p. Barbary Gawryluk - „Moje Bullerbyn”. Wprawdzie przeczytało ją „tylko” troje z klubowej młodzieży obecnej na styczniowym „spędzie”, ale to z uwagi na to, że miło nam było powitać na nim 3 nowe osoby, które zadeklarowały chęć uczestniczenia w spotkaniach DKK od tego roku, w związku z czym nie mogły klubowej lektury przeczytać.

Niemniej pierwsze w tym roku spotkanie i tak okazało się udane, ponieważ nasza „stara” kadra klubowiczów opowiedziała szczegółowo nowym „nabytkom” DKK treść książki p. Gawryluk, w dodatku na tyle zajmująco, że mimo iż nowe osoby powieści nie czytały, bardzo się zainteresowały perypetiami Natalki, głównej bohaterki historii i zadawały całkiem dociekliwe pytania, które sprawiły, że klub był naprawdę ożywiony i zdecydowanie nienudny.

Naszym „starym” klubowiczom książka p. Gawryluk „nawet się podobała”, chociaż mieli do niektórych wątków i postaci, wykreowanych przez autorkę, lekkie zastrzeżenia. Ale więcej, na szczęście, było wrażeń pozytywnych. Podobał się im, np. wątek klubu hip – hopowego, na którego zajęcia główna bohaterka książki uczęszcza w Polsce, a później w Szwecji, gdzie młodzi tancerze osiągają na tyle dobre wyniki, że w konsekwencji wygrywają nawet konkurs i dostają się do krajowej czołówki, która ma wystąpić w finale programu w rodzaju „Mam talent”. Ponieważ okazało się, że nasi klubowicze polską wersję programu o utalentowanych ludziach oglądają, więc ten wątek powieści bardzo im się podobał.

Poza tym dziewczyny były bardzo przejęte sprawą rozwijającego się zauroczenia Natalki i „takiego fajnego chłopaka, Matsa, którego poznała w szwedzkiej szkole”.

Zainteresowanie wzbudził także wątek znajomości, a w efekcie przyjaźni, między Natalką, a niepełnosprawną Kariną, która w wyniku wypadku samochodowego porusza się na wózku inwalidzkim. To, m. in. postać Kariny była, oprócz Natalki i Matsa, tą, która najbardziej przypadła do gustu naszym klubowiczom.

Podobała się także, o dziwo, bohaterka niejako drugoplanowa i to, co jeszcze dziwniejsze, początkowo przedstawiona przez autorkę, jako niezbyt sympatyczna. W toku opowieści okazuje się, że była kiedyś baletnicą i występowała na słynnych scenach teatralnych wielu krajów, a nawet na dworach królewskich. Opowiada o swoim barwnym, ciekawym życiu, Natalce i jej szkolnym koleżankom, które odwiedzają starszą, jak się okazuje wcale nie groźną, ale wręcz przeciwnie, bardzo miłą, panią w jej domu. Selma, bo tak ma na imię była tancerka, tak polubiła dziewczyny, że nawet ofiarowuje Natalce, jako talizman, bransoletkę, którą kiedyś dostała od perskiej księżniczki, w podzięce za występ w jej pałacu.

Nasze klubowe dzieciaki skomentowały książkę „Moje Bullerbyn”, jako „fajną i pokazującą, że wszędzie można znaleźć dom, przyjaciół i swoje miejsce na ziemi i to nie tylko wśród rówieśników, bo Selma mogłaby być przecież babcią Natalki, a okazuje się, że można się z nią dogadać, tak samo łatwo, jak z koleżankami z klasy”.

Cieszę się, że klubowa lektura nie okazała się zbyt nudna (jak się to czasem zdarza, niestety) i nasi klubowicze bez problemów i niechęci o niej rozmawiali.

Zdecydowana krytyka spotkała właściwie tylko szatę graficzną, okładka oceniona została zupełnie negatywnie, ponieważ, jak stwierdzili „gdyby patrzeć tylko na okładkę, to w ogóle nie chce się po książkę sięgnąć. Jest nieciekawa i ma bardzo źle dobrane kolory, które zniechęcają do czytania”.

Na szczęście nasi klubowicze, to wyrobieni czytelnicy, lubią książki (a nie zawsze jest to oczywiste dla wszystkich czytelników) i nie zrażają się pierwszym wrażeniem, dzięki czemu spotkania DKK są bardzo fajne, ciekawe i... zabawne. Tak było i tym razem, a „klub książki” udał się nam, co, mam nadzieję, dobrze wróży na cały nowy rok.

I tak, na fali tego optymizmu, następną klubową „nasiadówkę” umówiliśmy sobie na 6 lutego, o godz. 15.00. Tyle tylko że, z uwagi na nowych klubowiczów, którzy są o kilka lat młodsi, porozmawiamy na nim o dwóch tytułach: dla młodszych będzie to książka p. Anny Onichimowskiej - „Krzysztofa Pączka droga do sławy”, a dla tych ze „starego” składu, powieść p. Barbary Ciwoniuk, pt. „A jeśli zostanę...”, bo jak stwierdzili nie są już dziećmi i tytuł autorstwa p. Onichimowskiej, to nie dla nich.

A ja mam nadzieję, że ten drugi tytuł będzie proroczy na tyle, że nasi młodzi klubowicze nie zniechęcą się do spotkań ich klubu książki i zostaną z nami...