Relacja ze 165. spotkania Dyskusyjnego Klubu Książki
- Szczegóły
- Kategoria: Relacje DKK przy PBP w Sieradzu
- Utworzono: niedziela, 12, styczeń 2025 17:06
- Zofia Olechnowicz
Pierwsze spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki w 2025 roku odbyło się 8 stycznia. Tematem spotkania był zbiór opowiadań "Talita" Pawła Huellego. Twórczość tego autora dobrze już znamy, bo w 2012 roku omawiałyśmy jego powieść "Castorp", a w 2014 roku pokusiłyśmy się o przygotowanie laudacji na wzór tych, które otrzymują laureaci prestiżowych nagród literackich. Pani Wiesława Kruszek napisała wtedy: "Ten niestrudzony piewca Gdańska i okolic zachwyca swoją prozą, w której tak pięknie splata świat realny z tajemnicą niedającą się wyjaśnić w sposób racjonalny." Zdanie to można odnieść też do zbioru "Talita". Właśnie pewien rodzaj metafizycznej tajemniczości oraz przepiękny styl uznałyśmy za największe zalety "Tality". Wśród dwunastu opowiadań każda klubowiczka wskazywała swoje ulubione i uzasadniała, co wyjątkowego ją w nim urzekło. Wszystkie panie zgodnie stwierdziły, że będą wracać do magicznych tekstów Pawła Huellego.
W spotkaniu uczestniczyło 8 osób.
Relacja ze 164. spotkania Dyskusyjnego Klubu Książki
- Szczegóły
- Kategoria: Relacje DKK przy PBP w Sieradzu
- Utworzono: poniedziałek, 09, grudzień 2024 10:24
- Zofia Olechnowicz
Ostatnie w tym roku spotkanie naszego Dyskusyjnego Klubu Książki odbyło się już w świątecznej atmosferze. Miałyśmy przyjemność rozmawiać w sali pięknie udekorowanej przez Żanettę Marzuchowską, której dziękujemy za życzliwość i wspieranie naszego klubu.
"Obudzę się na Shibui" czeskiej pisarki Anny Cimy zyskało uznanie wszystkich klubowiczek. Nie mogło być inaczej, skoro w powieści znajdują się liczne nawiązania do twórczości Harukiego Murakamiego - ulubionego autora naszego klubu. Podobały się nam oryginalne spostrzeżenia narratorki Jany na temat Japończyków oraz ciekawe połączenie kilku pozornie odrębnych historii. Na pochwałę zasługują też barwne postacie drugoplanowe. Sięgając po książkę, nie zawiodą się także ci, którzy liczą na czeski humor. Będziemy czekać na kolejne książki Anny Cimy.
Przed rozejściem się do domów składałyśmy sobie życzenia z okazji Świąt Bożego Narodzenia i Nowego Roku. Ponownie zobaczymy się 8 stycznia 2025 roku.
Spotkanie odbyło się 4 grudnia 2024 roku, uczestniczyło w nim 10 osób.
Relacja z dyktanda
- Szczegóły
- Kategoria: Relacje DKK przy PBP w Sieradzu
- Utworzono: poniedziałek, 25, listopad 2024 17:54
- Zofia Olechnowicz
Już po raz dziewiąty Wojewódzka Biblioteka Publiczna w Łodzi zaprosiła członków Dyskusyjnych Klubów Książki działających na terenie naszego województwa do udziału w dyktandzie. Tekst dyktanda kolejny raz przygotowała pani Wiesława Kruszek - polonistka z sieradzkiego klubu. Ortograficzne zmagania rozpoczęły się 22 listopada 2024 r. o godzinie 17:00. U nas tekst dyktowała oczywiście autorka dyktanda.
Wymyślona przez panią Wiesię historyjka zatytułowana została "Wieczór z Miłoszem". Znalazły się w niej nawiązania do twórczości Czesława Miłosza, który jest patronem bieżącego roku.
Trudne okazały się wyrazy: poniewczasie, zawczasu, nicnierobienie, stuipółletni. Trzeba było też uważać przy pisowni przymiotników opisujących kolory: biało-czarny, bladobłękitny, jasnozielony. Najwięcej problemów przysporzyło nam zdanie: "Wsłuchując się w piękne słowa wiersza Miłosza, nie usłyszała dźwięku powiadomienia, tak że dopiero wróciwszy do rzeczywistości, sprawdziła pocztę." Wyjaśnienia wymagało rozdzielne zapisanie "tak że".
Pani Wiesława przykłada dużą wagę także do poprawnej interpunkcji, więc w tekście znalazło się kilka zdań wielokrotnie złożonych, w których trzeba było w odpowiednim miejscu postawić przecinek. Rozmawiałyśmy o przecinkach fakultatywnych i cofnięciu przecinka. Szczegółowe wytyczne w tej sprawie można znaleźć np. na stronie internetowej Rady Języka Polskiego.
Uczestniczki spotkania były zadowolone z możliwości sprawdzenia swojej wiedzy z ortografii i interpunkcji. Autorkę dyktanda chwalono za umiejętne wplecenie trudnych wyrazów w interesującą opowieść. Dyktando stało się inspiracją do zadumy nad zawiłościami naszej mowy ojczystej. Już teraz klubowiczki zastanawiały się nad zapowiadanymi od 2026 roku zmianami w pisowni niektórych wyrazów.
Niespodzianką dla wszystkich były odczytane przez panią Ewę humorystyczne teksty o literaturze.
Na naszą prośbę Pani Wiesława Kruszek przygotowała zdania z zastosowaniem "także", "tak że" i "tak, że":
"Także" pisane łącznie w znaczeniu też, również, np. Ona także dostała piątkę z klasówki.
"Tak że" pisane rozdzielnie w znaczeniu tak więc, zatem, np. Jestem chory, tak że nie pójdę dziś do szkoły. Przecinek stawiamy przed tak, nie przed że.
Z kolei w zdaniach złożonych z podrzędnym okolicznikowym sposobu przecinek stawiamy przed że, np. Zrobił to tak, że wszyscy byli zachwyceni.
W dyktandzie udział wzięło 8 osób.
Relacja ze 163. spotkania Dyskusyjnego Klubu Książki
- Szczegóły
- Kategoria: Relacje DKK przy PBP w Sieradzu
- Utworzono: wtorek, 12, listopad 2024 10:19
- Zofia Olechnowicz
Tematem dyskusji 163. spotkania naszego klubu była książka "Hongkong. Powiedz, że kochasz Chiny" Piotra Bernardyna. Do takiego wyboru skłonił nas fakt, że jest to reportaż wydany nakładem Wydawnictwa Czarne. Autor poruszył w nim wiele ciekawych tematów. Poznałyśmy historię Hongkongu, współczesną sytuację polityczną, najsłynniejszych jego mieszkańców. Przytaczałyśmy opinię Piotra Bernardyna, że Hongkong pomyślany został jako miejsce do robienia biznesu. (s. 43) Podziwiałyśmy autora za zdobycie szczegółowych informacji - z pewnością docenią je osoby zainteresowane sytuacją polityczną regionu azjatyckiego. Nam zabrakło rozmów ze zwykłymi mieszkańcami.
Spotkanie odbyło się 6 listopada 2024 roku, uczestniczyło w nim 9 osób.
Relacja ze 162. spotkania Dyskusyjnego Klubu Książki
- Szczegóły
- Kategoria: Relacje DKK przy PBP w Sieradzu
- Utworzono: środa, 09, październik 2024 14:31
- Zofia Olechnowicz
Podczas spotkania, które odbyło się 2 października 2024 roku, rozmawiałyśmy o "Małej zagładzie" Anny Janko. Świadomie wybrałyśmy tę książkę, choć wiedziałyśmy, że będzie to trudna lektura. Autorka odtwarza w niej przebieg pacyfikacji wsi Sochy na Zamojszczyźnie w 1943 roku. Dziewięcioletnia wówczas matka autorki była świadkiem rozstrzelania swoich rodziców. Ten obraz na zawsze pogrążył ją w żałobie. W dorosłym życiu walczyła z nawracającą depresją, a ukojenia szukała w pisaniu wierszy i malowaniu. Anna Janko uważa, że odziedziczyła po mamie traumę. Poświęciła wiele czasu i pracy na poznanie historii rodzinnej wsi swojej matki. W książce znajduje się nawet wykaz nazwisk wszystkich mieszkańców. Dlaczego autorka zdecydowała się napisać tę książkę? Anna Janko przypomina, że mordercy z Soch nie zostali ukarani, a jej matka nigdy nie uwolniła się od bólu. Poetycko pyta: "Czy przepaść rozpaczy daje się zacerować?" (s. 95) Czy opisanie wszystkiego pomogło?
Klubowiczki uważają, że trzeba mówić o zbrodniach wojennych, żeby w ten sposób przestrzec kolejne pokolenia. Podczas spotkania panie opowiadały o swoich rodzinnych historiach związanych z okresem II wojny światowej. Mogłyśmy obejrzeć cenną pamiątkę - książeczkę pracy (Arbeitsbuch) mamy jednej z klubowiczek.
W spotkaniu uczestniczyło 6 osób.
Relacja ze 161. spotkania Dyskusyjnego Klubu Książki
- Szczegóły
- Kategoria: Relacje DKK przy PBP w Sieradzu
- Utworzono: wtorek, 10, wrzesień 2024 09:01
- Zofia Olechnowicz
To spotkanie rozpoczęłyśmy od gratulacji dla Pani Wiesławy Kruszek, która po raz szósty zdobyła nagrodę Instytutu Książki za najlepszą recenzję miesiąca. Doceniono recenzję książki "Ocalenie Atlantydy" Zyty Oryszyn. Jesteśmy dumne, że mamy w klubie pasjonatkę literatury, która lubi się dzielić z innymi swoimi przemyśleniami i spostrzeżeniami na temat literatury. Pani Wiesławie życzymy kolejnych sukcesów.
Na pierwszym po wakacjach spotkaniu rozmawiałyśmy o książce, której tytuł idealnie pasował do naszych obecnych warunków klimatycznych. Mowa o książce "Upał" Victora Jestina, francuskiego pisarza młodego pokolenia. Głównymi bohaterami również są młodzi ludzie, a akcja rozgrywa się w ostatnich dniach wakacji na nadmorskim kempingu. Dochodzi tam do tragicznego zdarzenia, o którym czytelnik dowiaduje się od prowadzącego w książce narrację siedemnastoletniego Léonarda. Tylko czy chłopak mówi prawdę? A może źle postrzega rzeczywistość? Zastanawiałyśmy się, co tak naprawdę wydarzyło się na kempingu. Dziwiło nas zachowanie rodziców, którym udzielił się beztroski nastrój wakacji i zapomnieli o opiece nad niepełnoletnimi dziećmi.
We Francji "Upał" uznano za bardzo udany debiut literacki Victora Jestina, na podstawie książki ma powstać film.
Spotkanie odbyło się 4 września 2024 roku, uczestniczyło w nim 10 osób.
Relacja ze 160. spotkania Dyskusyjnego Klubu Książki
- Szczegóły
- Kategoria: Relacje DKK przy PBP w Sieradzu
- Utworzono: niedziela, 07, lipiec 2024 09:14
- Zofia Olechnowicz
Z dużymi oczekiwaniami sięga się po kolejną książkę autora, którego twórczością zachwyciliśmy się już wcześniej. Tak było w przypadku Zośki Papużanki. W 2017 roku członkinie sieradzkiego Dyskusyjnego Klubu Książki omawiały jej zbiór opowiadań "Świat dla ciebie zrobiłem". Wtedy chwaliłyśmy przede wszystkim ciekawe nawiązania literackie. Podczas spotkania, które odbyło się 1 lipca 2024 roku, tematem naszej dyskusji była powieść "Przez" z 2020 roku. Zgodnie przyznałyśmy, że autorce udało się zbudować napięcie. Początkowe strony książki mogą sugerować, że rozegrają się jakieś dramatyczne zdarzenia. Bohater wywołuje negatywne uczucia i nie wiadomo, w jakim celu z ukrycia obserwuje swoją byłą żonę. Nie jest to jednak powieść sensacyjna. Można ją raczej zaliczyć do powieści psychologicznych. Czytelnik ma okazję obserwować historię pewnego małżeństwa. Dowiadujemy się, czym ten związek był dla niej, a czym dla niego. Małżeństwo musiało się rozpaść, bo on chciał kontrolować wszystko. Po latach mąż wraca, żeby zdobyć dowody na to, że żona bez niego sobie nie poradziła, bo przecież "on był jej najniezbędniejszy w świecie" (s. 35). Czy naprawdę tak było?
Zośka Papużanka ponownie obdarowała czytelników interesującymi nawiązaniami literackimi. Trzeba było sobie przypomnieć, co napisała ręka na uczcie Baltazara. Warto też zastanowić się, jakie konsekwencje może spowodować dzisiaj zaczytanie się w "Panu Tadeuszu".
W spotkaniu uczestniczyło 8 osób.
Relacja ze 159. spotkania Dyskusyjnego Klubu Książki
- Szczegóły
- Kategoria: Relacje DKK przy PBP w Sieradzu
- Utworzono: środa, 12, czerwiec 2024 08:38
- Zofia Olechnowicz
Tradycją już jest, że na czerwcowych spotkaniach naszego klubu delektujemy się smakiem truskawek. Tak było też tym razem, a truskawki ukryły się w serniku na zimno.
Tematem naszej dyskusji była książka "Ocalenie Atlantydy" Zyty Oryszyn. Powieść wywołała u nas skojarzenia z literaturą i filmami, które odwołują się do powojennych przesiedleń Polaków z Kresów na Ziemie Odzyskane. U Zyty Oryszyn nie jest jednak tak zabawnie jak było w filmie "Sami swoi". Autorka ukazuje przede wszystkim dramat tych, którzy musieli opuścić swoje rodzinne strony i zamieszkać w domach pozostawionych przez uciekających Niemców. Do śmiechu (i to tego przez łzy) skłaniają jedynie opisy absurdalnych sytuacji. Bohaterowie książki uważają jednak, że warto ocalić od zapomnienia to, co wydarzyło się w powojennej Polsce.
Spotkanie odbyło się 5 czerwca 2024 roku, uczestniczyło w nim 12 miłośniczek literatury.
Relacja ze 158. spotkania Dyskusyjnego Klubu Książki
- Szczegóły
- Kategoria: Relacje DKK przy PBP w Sieradzu
- Utworzono: poniedziałek, 13, maj 2024 12:11
- Zofia Olechnowicz
158. spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki odbyło się 8 maja 2024 roku - w Dniu Bibliotekarza i na początku Ogólnopolskiego Tygodnia Bibliotek. Musiało więc rozpocząć się od życzeń nie tylko dla pracowników biblioteki, ale także dla klubowiczek, które kiedyś pracowały jako bibliotekarki. A takich pań w naszym DKK jest kilka.
Głównym tematem rozmowy była książka "Warto mimo wszystko". Jest to wywiad rzeka dziennikarza Wojciecha Szczawińskiego z aktorką Anną Dymną. Pierwsze wydanie ukazało się w 2006 roku, wydanie drugie poszerzone trafiło do księgarń w 2017 roku. We wstępie do drugiego wydania Wojciech Szczawiński przyznał, że któryś z recenzentów książki nazwał go prowokatorem, a inny zarzucił mu, że wobec interlokutorki bywał impertynencki. Klubowiczki nie były aż tak krytyczne w ocenie prowadzonego przez Szczawińskiego wywiadu. Uważały, że umiejętnie pokazał liczne rodzaje działalności aktorki. Podobały się nam jej wypowiedzi na temat pracy w teatrze i na planie filmowym. Z wypowiedzi Anny Dymnej: "(...) aktorstwo to najpiękniejszy zawód świata, ponieważ zajmuje się wszystkimi tajemnicami serca i duszy człowieka." (s. 23). Tak może mówić tylko człowiek, dla którego praca jest pasją i powołaniem. Podziw budzi także zaangażowanie aktorki na rzecz osób niepełnosprawnych. Sympatię widzów Anna Dymna zyskała też za serdeczność i skromność. Zawsze z szacunkiem traktuje wszystkich ludzi i nie zabiega o sławę. Zamiast spędzać czas na bankietach woli wykorzystać go na pracę w Fundacji "Mimo Wszystko".
Jako wielbicielki literatury zwróciłyśmy uwagę na te fragmenty wywiadu, w których aktorka opowiada o czytaniu. Jej ulubioną postacią literacką jest Małgorzata z dzieła Michaiła Bułhakowa. Miała przyjemność występować w roli Małgorzaty.
W spotkaniu udział wzięło 12 osób.
Relacja ze 157. spotkania Dyskusyjnego Klubu Książki
- Szczegóły
- Kategoria: Relacje DKK przy PBP w Sieradzu
- Utworzono: niedziela, 07, kwiecień 2024 12:08
- Zofia Olechnowicz
W 2012 roku Marek Bieńczyk otrzymał Literacką Nagrodę Nike za zbiór esejów "Książka twarzy", w 2019 roku do tej samej nagrody nominowany był za "Kontener". Ksiżżki te dowodzą, że autor jest mistrzem esejów i że potrafi w krótkim tekście zaprezentować swoje arcyciekawe spostrzeżenia i przemyślenia. Chętnie wypowiada się na temat literatury i ujawnia swoje rozterki, z jakimi musi się mierzyć jako tłumacz literacki. Autor z takim interesującym dorobkiem literackim musiał zwrócić uwagę Klubowiczek. Na temat 157. spotkania naszego klubu wybrałyśmy rozdział "Książki pierwsze" ze zbioru "Jabłko Olgi, stopy Dawida". Wszystkie panie zachwyciły się erudycją pisarza i pięknym językiem. Podobały się nam przemyślenia Bieńczyka i fragmenty humorystyczne. Eseje skłoniły nas do przypomnienia sobie lektur omawianych w szkole i przeanalizowania naszych obecnych wyborów czytelniczych. Rozmawiałyśmy też o przywołanych w książce niemodnych już wyrazach: serwus, gibki, ordynus. Większość Klubowiczek zadeklarowała, że chętnie sięgnie po kolejne książki tego autora.
Spotkanie odbyło się 3 kwietnia 2024 roku, uczestniczyło w nim 8 osób.