Laudamus E.E Schmitt

Szczegóły

Kategoria: Relacje DKK przy GBP w Stróży

Utworzono: piątek, 03, kwiecień 2015 12:52

Magdalena

Majowe spotkania (2014) w związku z udziałem w konkursie Laudacja dla noblisty, to wspólna dyskusja o książkach E.E Schmitta i zredagowanie pracy konkursowej.

Praca konkursowa: „ Laudacja dla noblisty” / praca zbiorowa DKK w Stróży pod redakcją Justyny Kubiak

Komitecie Noblowski

nasz kandydat zasłużył na Nagrodę Nobla swoją twórczością, ponieważ jako:

Człowiek – doświadczył (jak sam podkreśla) Absolutu, którego żadna religia nie powinna przywłaszczać, dlatego w jego twórczości pobrzmiewają echa różnych filozofii i świętych tekstów wielkich religii. Wykracza poza światopoglądowe wzorce, dostrzega ponadczasowe wartości. Jego teksty tchną tolerancją, miłością i zrozumieniem do drugiego człowieka. Przybliża nam sposoby patrzenia na świat w różnych miejscach na ziemi i zawsze znajduje wspólny mianownik człowieczeństwa i dobra.

Filozof – podejmuje tematy egzystencjalne dotyczące: sensu istnienia, miłości, tęsknoty, pragnień, pisze o tym, co trudne, a czytelnik otrzymuje sporą dawkę ciepła i bodziec do przemyśleń.

Dramaturg – zdobył szereg nagród, w tym 3 Moliery, a jego sztuki są wystawiane w ponad 40 krajach. W ciągu dekady stał się jednym z najpoczytniejszych francuskojęzycznych autorów na świecie.

Prozaik – z autentyzmem, realizmem i rozmachem potrafi uchwycić specyfikę i wielopłaszczyznowość rzeczywistości. Budzi emocje i gra na emocjach, a o największych wartościach mówi w sposób najzwyklejszy. Są to utwory o małej objętości, ale niezwykle bogatej treści. Często przewrotnie i zaskakująco pisze o tym, co trudne, ale jednocześnie ujawnia pogodę ducha i daje nadzieję.

Eseista – swobodnie dzieli się z czytelnikiem swoimi refleksjami, traktując go jako równorzędnego partnera.

Charakterystyczny dla Schmitta styl wyróżnia jego twórczość spośród innych współczesnych pisarzy, dlatego uważamy, iż to najlepszy kandydat do literackiej Nagrody Nobla.

Nominacją tą oddajemy hołd i dziękujemy za czas zadumy i refleksji nad życiem i przemijaniem, akceptację tego, co nieuniknione oraz czas wzruszeń i przemyśleń.