Dotknij Teatru 2, Stróża
- Szczegóły
- Kategoria: Relacje DKK przy GBP w Stróży
- Utworzono: wtorek, 03, kwiecień 2012 14:58
- Magdalena
Zabawa w teatr trwa. W niedzielę została wystawiona sztuka „Chrystus połamany”. Wystąpili w niej członkowie Stowarzyszenia Rozwoju Kultury i Zachowania Dziedzictwa Kulturowego Wsi Stróża, dzieci z naszej szkoły oraz klubowicze DKK.
Rozpięty na ramionach
Jak sokół na niebie
Chrystusie, Synu Boga Spójrz proszę na ziemię
Sztuka powstała na podstawie książki „ Mój Chrystus Połamany” – hiszpańskiego Jezuity ojca Ramon Cue Romano. Jest opowieścią o tym jak wielka jest miłość Chrystusa, przede wszystkim do tych, którzy upadają i są daleko od Niego. Skłania do zastanowienia się nad życiem, nad tym co tak naprawdę jest dla nas istotne, nad szczególną miłością właśnie tych, których tak trudno nam pokochać. Uświadamia, ze w każdym z nas jest „Chrystus Połamany”, bo zranienia nie omijają żadnego człowieka. Ból jest tak samo obecny w naszym życiu, jak każde inne doświadczenie. I tylko od nas zależy, czy pozwolimy mu nami zawładnąć.
Autor „Mojego Chrystusa Połamanego”, bardzo lubił sklepy z antykami. Wraz z przyjacielem potrafił spędzać w nich godziny. Pewnego dnia w „Czwartku” natrafił na szczególny przedmiot – na Chrystusa połamanego. Figura ta była bardzo zniszczona. Chrystus nie miał krzyża, prawego ramienia, nogi a nawet twarzy. Ojciec Cue zaszokowany i zafascynowany znaleziskiem nabył figurę.
Papież Jan Paweł II dziękując za otrzymane w darze od ojca Ramona Cué utwory "wyraził uznanie dla treści utworów tak natchnionych i sugestywnych" i określił je jako "chwalebną formę apostolstwa" (źródło : fragment powitana gości)
Zdzisława zagrała rolę żony biznesmena , natomiast dziewczynki – Kamila i Klaudia śpiewały w chórze. Wszyscy aktorzy spisali się na medal. Amatorzy a bardzo profesjonalnie przygotowani. Wszystko bardzo dobrze zorganizowane : zaproszenia, foldery informacyjne, scenografia, oprawa muzyczna. Nad całością czuwała Pani Stella Brocka. Zgromadzona w Sali OSP publiczność (ok 250 osób) doceniła trud włożony w realizację tego przedstawienia owacją na stojąco. Gratulacje. Mnie osobiście zabrakło słów, łzy popłynęły mi po policzkach. Doznałam katharsis.
