Cały czas o bibliotece

Szczegóły

Kategoria: Relacje DKK przy MBP w Zduńskiej Woli

Utworzono: poniedziałek, 22, czerwiec 2009 01:00

Monika Wajman

Relacja z szóstego spotkania DKK w Zduńskiej Woli

22.06.2009r. o godz.16.15 w czytelni naszej biblioteki odbyło się spotkanie DKK, na które przybyło 6 osób. Było to ostatnie spotkanie przed wakacyjną przerwą, dlatego omówiliśmy aż dwa tytuły: "Cały czas" Janusza Andermana i "O bibliotece" Umberto Eco. Dyskusja rozpoczęła się od książki Andermana. Okazało się, że jest ona dość kontrowersyjna ze względu na treść. Klubowiczki dużo uwagi poświęciły głównemu bohaterowi charakteryzując go jako kłamcę, cwaniaka, manipulatora, karierowicza. Co do motywacji jego działań, zdania były podzielone. Przeważały opinie, że bohater działał rozmyślnie, z premedytacją, kalkulując korzyści z każdej znajomości i sytuacji. Ale pojawił się także pogląd, że bohater postępował tak, ponieważ okoliczności same podsuwały mu rozwiązania, a on to tylko wykorzystywał. Bez względu jednak na te spory wszyscy byli zgodni, że bohater jest antypatyczny i nie ma nic na jego obronę. Wywiązała się również ożywiona dyskusja na temat kobiet, które pojawiły się w życiu bohatera, o ich naiwności spowodowanej ogromną potrzebą miłości. Nasunęły się tu porównania do Nikodema Dyzmy, który również nic sobą nie reprezentował, a mimo to piął się po szczeblach kariery i cieszył się ogromnym powodzeniem u kobiet.

Sama wartość książki została oceniona również niejednoznacznie. Były głosy, że nie warto jej czytać, że trudno przez nią przebrnąć, ale były również opinie doceniające warsztat pisarski autora, a także atut tej książki, jakim niewątpliwie jest zarys współczesnej historii naszego kraju, ukazanie niuansów i struktur rządzących w środowiskach pisarskich i aktorskich.
W drugiej części spotkania omówiliśmy "O bibliotece" Umberto Eco. Ponieważ wśród klubowiczek są także bibliotekarki wywiązała się niezwykle ożywiona dyskusja na temat pytań postawionych przez Eco. Okazuje się, że to, co opisał znane jest każdemu bibliotekarzowi doskonale. Każdego dnia staje przed dylematem czy książkę chronić czy udostępnić, czy wypożyczyć czytelnikowi, który często książki niszczy bądź gubi. Jak stworzyć bibliotekę idealną, by zarówno użytkownik, jak i bibliotekarz czuli się w niej komfortowo. Przy tej okazji jedna z pań opowiedziała nam o bibliotece w małej angielskiej miejscowości, w której odnaleźć można książki napisanie w różnych językach (po polsku także), która pełni także funkcję ośrodka, gdzie przyjemnie można spędzić wolny czas, a nawet zostawić pod opieką dzieci. Po wysłuchaniu tej opowieści wszyscy westchnęli ubolewając, że u nas takiej biblioteki nie ma.

Spotkanie upłynęło nam w bardzo miłej atmosferze. Pożegnaliśmy się życząc sobie udanych wakacji i umówiliśmy się na spotkanie we wrześniu

Monika Wajman
Moderator DKK przy MBP w Zduńskiej Woli

"Dziewczyna z pomarańczami" Gaardera

Szczegóły

Kategoria: Relacje DKK przy MBP w Zduńskiej Woli

Utworzono: czwartek, 14, maj 2009 01:00

Monika Wajman

Relacja z piątego spotkania DKK w Zduńskiej Woli

14.05.2009r. o godz.15.30 w czytelni naszej biblioteki odbyło się spotkanie DKK, na które przybyło 11 osób. Ponieważ trwa Tydzień Bibliotek, postanowiłyśmy, że będzie to wyjątkowe spotkanie Klubu. Został zamówiony specjalnie na tę okazję piekny tort z napisem Dzień Bibliotekarza. Tak oto świętowaliśmy przy słodkościach, dyskutując o książce J.Gaardera "Dziewczyna z pomarańczami". Wszystkie klubowiczki były zgodne, że książka jest piękna i warta przeczytania. Szczególnie zachwycił je sposób, w jaki autor opisał historię miłosną, jak baśniowo poprowadził wątek pokochania i zdobywania dziewczyny. Zwróciły także uwagę, jak ładnie została przedstawiona rodzina 15-letniego Georga, w której panują niezwykle silne więzi i ciepłe relacje nawet z ojczymem. Najdłużej jednak omawiany był wątek sensu życia, miejsca człowieka we wszechświecie, wartości najważniejszych. Wynika z książki, że rodzimy się po to, by umrzeć i pozostawić ukochane osoby. I choć w obliczu wszechświata życie człowieka to zaledwie chwila, to jednak klubowiczki swierdziły, że warto żyć, tym samym dając taką odpowiedź jak bohater książki na pytanie ojca: "... co byś wybrał, gdybyś miał taką szansę? Zdecydowałbyś się żyć na Ziemi przez krótką chwilę, aby po kilkudziesięciu krótkich latach zostać wyrwanym z tego świata i nigdy już tu nie powrócić? Czy też byś z tego zrezygnował? Masz tylko tę alternatywę. Takie bowiem są reguły. Jeśli wybierzesz życie, wybierzesz także śmierć."

Przeczytanie tej książki skłania do refleksji. Jedna z pań pod jej wpływem postanowiła odwiedzić swoją mamę, aby poświęcić jej więcej czasu. Zastanowienie nad wartością życia i rzeczami naprawdę istotnymi, pozostało we wszystkich, którzy tę książkę przeczytali.

Choć "Dziewczyna z pomarańczami" zawiera momenty dłużyzny, to jednak klubowiczki stwierdziły zgodnie, że książka im się podobała, wzruszyła i na pewno jest godna polecenia.

Monika Wajman
Moderator DKK przy MBP w Zduńskiej Woli

"Aleja samobójców" Czubaja i Krajewskiego

Szczegóły

Kategoria: Relacje DKK przy MBP w Zduńskiej Woli

Utworzono: poniedziałek, 20, kwiecień 2009 01:00

Monika Wajman

Relacja z czwartego spotkania DKK w Zduńskiej Woli.

20.04.2009r. o godz.16.25 w czytelni naszej biblioteki odbyło się spotkanie DKK, na które przybyło 7 osób. Przedmiotem dyskusji była książka Mariusza Czubaja i Marka Krajewskiego "Aleja samobójców". Tym razem nie było burzliwej dyskusji, gdyż wszystkie klubowiczki były tego samego zdania, że książkę czytały na siłę i gdyby nie spotkanie Klubu, to nie sięgnęłyby po nią. Jak na kryminał jest zbyt ospała, nie ma wartkiej akcji, nie pozostawia czytelnikowi miejsca na myślenie, nie ma intrygujących zwrotów akcji. Przy tej okazji panie zaczęły wspominać inne kryminały (np. Agathy Christie), które kiedyś czytały i bardzo im się podobały. "Aleja samobójców" na pewno im nie dorównuje. Poruszonych jest tu wiele wątków, ale są tylko jakby dotknięte, rozmywają się, nie wiadomo po co się pojawiają. Również postacie nie zachwycają. Są niedokończone i niewiarygodne. Pojawia się wiele nazwisk, ale nie ma ani jednego pozytywnego bohatera.

Pojawiły się głosy, że książka ta adresowana jest chyba do odbiorców serialowych. Tutaj padło kilka tytułów polskich produkcji kryminalnych, które są konstruowane wg. tego samego schematu. Komisarz policji musi być rozwiedziony, nieprzyjemny, z nałogami.

Jedna z pań zwróciła uwagę, że autorzy traktują czytelnika jak niedorozwiniętego, powtarzając mu kilka razy to samo i nie pozostawiając miejsca na myślenie.

Szczególnie rozczarowuje zakończenie książki. Padła opinia, że chyba autorzy musieli ją skończyć, bo nadszedł termin oddania książki do druku, więc powieść nagle po prostu się kończy i już.

Podsumowując: "Aleja samobójców" nas nie zachwyciła, ma wiele niedociągnięć i nie polecamy jej państwa lekturze.

Monika Wajman
Moderator DKK przy MBP w Zduńskiej Woli

"Złoty pelikan" Stefana Chwina

Szczegóły

Kategoria: Relacje DKK przy MBP w Zduńskiej Woli

Utworzono: poniedziałek, 23, marzec 2009 00:00

Monika Wajman

Relacja z trzeciego spotkania DKK w Zduńskiej Woli.

23.03.2009r. o godz.16.10 w czytelni naszej biblioteki, odbyło się spotkanie DKK, na które przybyło 9 osób. Przedmoitem dyskusji była książka Stefana Chwina "Złoty pelikan". Na początku odczytałyśmy wywiad ( zamieszczony w miesięczniku Lampa nr1(22)/2006), jaki przeprowadziła ze Stefanem Chwinem Anna Dziewit. Słowa autora o jego pisaniu i postrzeganiu świata, były dla nas punktem wyjścia do dyskusji o "Złotym pelikanie". Wszystkim klubowiczkom książka ta bardzo się podobała, urzekał szczególnie poetycki język, piękne opisy przyrody, sformuowania typu:" wkroczył do krainy masek", "wspólnota cierpienia". Wywiązała się także dyskusja na temat depresji, z jakich powodów ludzie na nią cierpią, dlaczego nawet bliscy sobie ludzie nie potrafią ze sobą rozmawiać. Pojawił się także  głos o bezdomności, trzeba zejść do rynsztoka, by zobaczyć prawdziwe życie.

Jedna z pań zwróciła szczególną uwagę na tytuł książki. Złoto, wg. "Słownika symboli" W.Kopalińskiego, to symbol boskości, boskiej inteligencji, nieśmiertelności, niezniszczalności, doskonalenia i oświecenia duchowego, godności, majestatu, królewskości. Pelikan zaś symbolizuje wyrzuty sumienia, żal, ofiarę, pokutę, samotność, ukrzyżowanie, zmartwychwstanie, ofiarę Chrystusa na krzyżu. Z zestawienia tych dwóch symboli wyłania się ciekawy portret psychologiczny bohatera. Na początku idealny, prowadzący zdrowy tryb życia, dążący do doskonałości, stacza się w samotność, cirpienie, melancholię, wciąż pokutujący nie przyjmuje rozgrzeszenia.

Choć sam autor mówi, że nie prowadzi żadnych moralistycznych rozważań w swoich książkach, to jednak klubowiczki odebrały "Złotego pelikana" jako moralitet. Ogólne wnioski były takie, że Stefan Chwin to erudyta, wzbogacił nas duchowo i artystycznie i chętnie będziemy sięgać po jeszcze inne ksiązki jego autorstwa

Monika Wajman
Moderator DKK przy MBP w Zduńskiej Woli

"Hermańce" Barbary Kosmowskiej

Szczegóły

Kategoria: Relacje DKK przy MBP w Zduńskiej Woli

Utworzono: poniedziałek, 23, luty 2009 00:00

Monika Wajman

Relacja z drugiego spotkania DKK w Zduńskiej Woli. 23.02.2009r. o godz.16.15 w czytelni naszej biblioteki odbyło się spotkanie DKK, na które przybyło 11 osób(wyłącznie panie). Przedmiotem dyskusji były Hermańce Barbary Kosmowskiej. Panie przeanalizowały powieść w dwóch aspektach-pod względem formy i języka, jak i treści. Opinie były zgodne co do tego, że Kosmowska jest świetną pisarką i warsztatowo książka jest perfekcyjna. Autorka bawi się językiem, który jest i humorystyczny i metaforyczny.Duże wrażenie zrobiła na czytelniczkach umiejętność połączenia w jednej książce elementów powieści detektywistycznej, psychologicznej, epistolarnej, społeczno-obyczajowej. Bardzo dobrze zarysowane są sylwetki bohaterów, którzy żyjąc w Hermańcach pragną się z nich wyrwać, wieść lepsze życie, a jednocześnie wciąż tkwią w tym samym miejscu. Dyskutantki podkreśliły, że nie są to postaci ani z gruntu pozytywne(z wyjątkiem babki Antosiowej,którą wszyscy kochali) ani negatywne.Budzą przede wszystkim litość i współczucie.Ich życie ogranicza się jedynie do picia alkoholu, uciech cielesnych, mszy niedzielnych i od czasu do czasu leczenia odwykowego u doktora Rocha.

Hermańce wywołały także wiele skojarzeń z innymi książkami(np.Raz w roku w Skiroławkach, Konopielka), reportażem Arizona czy serialami Ranczo, Plebania.

Co do treści panie nie były już tak entuzjastycznie nastawione jak do warsztatu pisarki.Temat powieści oparty jest na pewnym schemacie, który często jest wykorzystywany w książkach lub filmach.Nie skłania do głębszej refleksji i nie wnosi wyższych wartości.Książka została określona jako czytadło dla relaksu.

Wśród dyskutantek pojawił się także głos o znaczeniu literatury i o jej roli w naszym życiu. Jaki ma przybrać kształt, aby posługa słowa pisanego była prawdziwą, tj. odzwierciedlała rzeczywistość, kondycję psychiczną, osobowościową współczesnego człowieka.Dyskutantka postawiła pytania dokąd zmierza literatura, czy powinna tylko z fotograficzną dokładnością odzwierciedlać świat ludzkich zmagań i ich postaw moralnych, czy nie ma już kształtować sumienia, spełniać twórczej roli, tworzyć człowieka bogatego wewnętrznie? Podkreśliła, że nawet przy takiej książce jak Hermańce powinniśmy zwracać uwagę na sposób przekazu i wartości zawarte w tekście.

Jak widać dyskusja była burzliwa, trwała ponad godzinę. Ogólne wnioski były takie że książkę czyta się sprawnie, głównym atutem jest język i forma, natomiast treść nie jest porywająca i nie zapada w nas na dłużej.

Kolejne spotkanie zaplanowałyśmy na 23.03.2009 o godz. 16:15.

Spotkanie organizacyjne

Szczegóły

Kategoria: Relacje DKK przy MBP w Zduńskiej Woli

Utworzono: wtorek, 27, styczeń 2009 11:31

Monika Wajman

22 stycznia 2009r. w czytelni dla dorosłych Miejskiej Biblioteki Publicznej w Zduńskiej Woli odbyło się pierwsze spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki. Bardzo pozytywnie zaskoczyło mnie duże zainteresowanie naszą nową formą pracy. Na spotkanie przybyło 15 osób (14 kobiet i 1 mężczyzna). Miało ono charakter organizacyjny. Przedstawiłam uczestnikom zasad działania klubu i opowiedziałam o wspólnym projekcie Instytutu Książki i bibliotek wojewódzkich. Zebrani wyrazili ogromne zadowolenie z podjętej przez nas inicjatywy i wyrazili chęć uczestnictwa w kolejnych spotkaniach klubu. Wywiązała się dyskusja na temat jaką literaturę lubimy czytać, czego od niej oczekujemy, a także w jakich miejscach czytamy (najczęściej padająca odpowiedź - w łóżku). Ustaliliśmy także jakiego rodzaju książki chcielibyśmy dyskutować.