„A gdy by tak powrócić do dzieciństwa?!”

Szczegóły

Kategoria: Relacje DKK przy MBP Łódź-Widzew FB nr 5 Dorośli

Utworzono: niedziela, 28, październik 2012 01:08

Małgorzata Kowalska

16 stycznia 2012 r., kiedy zimowa aura za oknami w pełni, spotkanie dorosłego DKK w przytulnej, ciepłej Czytelni, nabierało rumieńców spowodowanych dyskusją o książce Hanny Bakuły „Hania Bania”. Jest to autobiograficzna, zabawna historia inteligentnej sześciolatki, która żyje w wymyślonym świecie, przyprawiając swoją rodzinę o palpitacje serca. Wychowywana w podwarszawskiej Zielonce pod czułym okiem Babci (zamieniającej się w potwora, gdy trzeba było wcisnąć we wnuczkę znienawidzony makaron), postrzelonego Dziadka, porywczego Ojca, któremu stale nadeptywała na odcisk, Mamy i służącej Stefy, wiedzie beztroskie dzieciństwo w PRL-owskiej rzeczywistości, obżerając się smakołykami a także generując wiele zabawnych przygód, które różnie kończą się dla Hani z piekła rodem. Wspólnie z bohaterką całe nasze dyskusyjne grono poznawało i jednocześnie porównywało jej świat ze światem własnych dziecięcych wspomnień. Hania wiedzie nas od śniadania do kolacji, od Wigilii po Wielkanoc, od lata do zimy, od wakacji aż po szkołę. W toku różnych zabawnych przygód poznajemy tajemnice rodzinne, postrzegamy okiem dziecka świat dorosłych, widzimy, jakie marzenia ma Hania, co jest dla niej ważne a co nie.

Autorka starała się utrzymać poziom rozumowania sześciolatki, co jest o tyle ciekawe, że jest to książka o dziecku pisana dla dorosłych. Czasem jednak, w ogólnym odbiorze ta dziecinność przeszkadzała i powodowała, że niektórym fragmentom nie poświęcało się większej uwagi. Niewątpliwym atutem „Hani Bani” jest jej sentymentalny charakter, pełen uroków sielskiego dzieciństwa, smaków przyrządzanych potraw, do których to przepisy stały się powodem równie ożywionej dyskusji. Dyskutantki przypomniały sobie wiele własnych smaków, zapachów z dziecięcej kuchni dziadków i rodziców. Przepisy, przekazane przez troskliwe babcie czy mamy stały się bazą dla przyszłej dorosłej kuchni, już we własnym domu.

„Hania Bania” wzbudziła w naszym gronie uśmiech, ciepło, ale też nie wywołała w żadnej z nas wielkich emocji. Doszłyśmy jednak do wniosku, że jest to pozycja, którą warto przeczytać w zimne styczniowe dni.