DKK 32 "Sto lat samotności" Marqeza i wieczór poetycki

Szczegóły

Kategoria: Relacje DKK przy MBP w Pabianicach

Utworzono: wtorek, 19, październik 2010 14:35

Dorota Dorawa

08 września 2010 r. w Galerii Ex Libris Miejskiej Biblioteki Publicznej w Pabianicach obyło się kolejne spotkanie DKK. Rozmawialiśmy o książce „Sto lat samotności” kolumbijskiego pisarza Gabriela Garcii Marqueza. Autor w 1982 r. został laureatem Nagrody Nobla w dziedzinie literatury. Nagrodę tę otrzymał za „powieści i opowiadania, w których fantazja i realizm łączą się w złożony świat poezji, odzwierciedlającej życie i konflikty całego kontynentu”. To uargumentowanie dotyczy również książki, która była powodem naszego spotkania. „Sto lat samotności” to przykład „realizmu magicznego”.

Realizm magiczny – określenie wprowadzone w Niemczech w latach dwudziestych XX w., odnoszące się do utworów tak plastycznych, jak literackich, bliskich ekspresjonizmowi, przedstawiających życie codzienne w sposób udziwniony. Cztery dziesięciolecia później kategorię r. m. zaczęto odnosić do doświadczeń prozy latynoamerykańskiej, łączącej problematykę społeczną i obrazy życia codziennego z kwestiami metafizycznymi, z symboliką odwołującą się m.in. do pierwotnych mitów, a także z groteską¹.

Książka opowiada niesamowitą historię rodziny Buendia, od jej założenia przez małżeństwo kuzynów Josego Arcadia Buendie i Urszulę Iguaran do narodzin i pożarcia przez mrówki ostatniego z rodu Aureliana, który urodził się ze świńskim ogonem. Akcja rozgrywa się przede wszystkim w fikcyjnej, odizolowanej od reszty świata miejscowości Macando. Do napisania książki zainspirowała Marqueza wizyta w Aracataca (Kolumbia), rodzinnym miasteczku autora. Czytając powieść łatwo można się pogubić kto jest kim, ponieważ imiona postaci powtarzają się. Dlatego podczas czytania pomocne może być drzewo genealogiczne rodu Buendia znajdujące się na na stronie internetowej http://pl.wikipedia.org/wiki/Sto_lat_samotności. Polecamy. „Sto lat samotności” to książka, w której rzeczy fantastyczne nie są niczym nadzwyczajnym dla jej bohaterów. I odwrotnie sprawy dla nas normalne okazują się nadzwyczajne dla mieszkańców Mocando. „Sto lat samotności” nie jest łatwą lekturą ale na pewno warto te książkę przeczytać. Chociażby ze względu na fakt, że jest zaliczana do arcydzieł literatury światowej.

Tym razem na dyskusji o książce się nie skończyło. Spotkanie połączone było z wieczorem poetyckim, na którym swoją twórczość zaprezentowały dwie uczestniczki DKK. Wiersze dotyczyły różnych spraw. Niektóre opowiadały o przyrodzie, mieście a inne były bardzo osobiste. Dziękujemy Paniom za to, że zdecydowały się na przeczytanie swojej poezji i opowiedziały nam jak te utwory powstawały.

Monika Gienszczak

relacja powstała na podstawie wypowiedzi uczestniczek
DKK w MBP w Pabianicach