Stuhrowie. Historie rodzinne - Jerzy Stuhr

Jerzego Stuhra nie trzeba nikomu przedstawiać. Jest jednym z najwybitniejszych polskich aktorów, zarówno filmowych jak i teatralnych. Przez 20 lat związany był z krakowskim Teatrem Starym, zagrał kilkadziesiąt ról filmowych, choćby w tak popularnych obrazach jak "Seksmisja", "Kingsajz" czy "Trzy kolory. Biały". Wyreżyserował kilkanaście filmów, m.in.: "Spis cudzołożnic", "Historie miłosne", "Duże zwierzę", a nawet użyczył swojego głosu sympatycznemu osłowi z filmu "Shrek". Jest rektorem i wykładowcą PWST w Krakowie, członkiem Europejskiej Akademii Filmowej.

"Stuhrowie. Historie rodzinne" Jerzego Stuhra jest książką, dzięki której po raz pierwszy możemy odwiedzić domowe pielesze znanego, polskiego aktora. Jerzy Stuhr rozpoczyna swoją opowieść w roku 1879. Wtedy to poznajemy jego pradziadków - Leopolda i Annę Stuhrów. Po ślubie wyruszają z rodzinnego Schrattenberga do Krakowa, gdzie postanawiają zamieszkać. Od tej pory dalsze dzieje rodziny Stuhrów są mocno związane z Krakowem. Tutaj przychodzą na świat ich  synowie - Rudolf, Oskar i Leopold. Z trzech synów pradziadka Stuhra najbardziej otwarty i pełen radości życia był Oskar. Oskar Stuhr, nazywany dziadkiem, brat prawdziwego dziadka Leopolda juniora, był bardzo związany z młodym Jurkiem. Właśnie z nim mały Jurek bawił się w& pogrzeb, co z pewnością miało wpływ na charakter i  poczucie humoru przyszłego aktora. Poznajemy także babcię Masię, śpiewaczkę, która jako pierwsza przedstawicielka rodu występowała na deskach Teatru Starego. Jerzy Stuhr barwnym i żywym językiem opowiada o swych przodkach i o trudnościach, które musiała pokonać rodzina. Rodzina Stuhrów ucierpiała w wyniku obu wojen światowych, na przestrzeni wieków
zdarzały się zarówno chwile szczęścia jak i niepowodzenia. W trakcie czytania nie czuje się zupełnie, że mamy do czynienia z historią jednego z kultowych polskich aktorów. Wszystko dlatego, że autor z ogromnym szacunkiem odnosi się do przeszłości, a swoją opowieść zabarwia ciepłem i miłością. Miłością, której okazywanie, jak zgodnie twierdzą jego dzieci, Maciej i Marianna, przychodzi mu niełatwo. Książka dodatkowo ubarwiona jest fotografiami z rodzinnego archiwum. Dużym atutem jest też rodzinne drzewo genealogiczne przygotowane przez córkę Jerzego Stuhra - Mariannę. Książka warta przeczytania.

"To dług, który spłacam rodzicom, dziadkom i pradziadkom, by przechowywana przeze mnie wiedza przetrwała w następnych pokoleniach, niezależnie od miejsca, gdzie zapuszczą korzenie" - Jerzy Stuhr.