DKK dla dorosłych (spotk. 26)

Szczegóły

Kategoria: Relacje DKK przy MBP w Pabianicach FB 2 - Dorośli

Utworzono: piątek, 25, listopad 2011 04:53

Katarzyna Kuchler

Dnia 26 października br. w Filii nr 2 Miejskiej Biblioteki Publicznej w Pabianicach odbyło się dwudzieste szóste spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki dla dorosłych, na którym gościłyśmy szesnaście osób. 
Rozmawialiśmy o głośnej, choćby z uwagi na to, że głośny, i nominowany do wielu nagród, m. in. do najbardziej chyba znanej w świecie filmowym – Oscara, jest film, który stał się jej zaczątkiem, powieści p. Andrzeja Barta „Rewers”. Autor jest bardziej scenarzystą niż pisarzem, wobec czego najpierw pojawił się scenariusz, na podstawie którego reżyser Borys Lankosz nakręcił film, ze świetną notabene obsadą, wystąpili bowiem, m. in. Krystyna Janda, Anna Polony, Marcin Dorociński, Bronisław Wrocławski i Agata Buzek, później zaś, tj. jako „produkt” końcowy – książka.
Napisałam, że to powieść, ale to nieprawda, ponieważ „Rewers” właściwie jest nowelą filmową, tak zresztą został opisany na stronie tytułowej, przez wydawnictwo W. A. B.
Zdaniem ludzi pióra „przeróbka” scenariusza na książkę, nie zaś odwrotnie, jest szalenie trudna i po przeczytaniu „Rewersu” przyznać muszę, że coś w tym jest. To nie tylko moja subiektywna ocena, podobnego zdania była również większość obecnych na klubowym spotkaniu osób. 
Nie chodzi bynajmniej o to, że naszym klubowiczom książka p. Barta się nie podobała, ale raczej o specyficzną formę, jaką nadał jej autor. Byliśmy zgodni, co do tego, że czyta się ją tak właśnie, jak scenariusz i to nawet nie filmowy, ale teatralny. Rozdziały wyglądają, jak rozpisane na sceny i ujęcia, co lekko utrudniało naszym klubowiczom wczucie się w klimat i nastrój książki. Nawet narracja jest specyficzna, jakby „poszarpana” na drobne kawałki, a nie płynna, jak w większości książek. 
Z tego, co napisałam wydawać by się mogło, że klubowa lektura niespecjalnie się podobała, ale nie, to były właściwie jedyne zastrzeżenia dotyczące książki p. Barta, poza tym, bowiem „Rewers” zyskał uznanie w oczach naszych klubowych gości. Podobała się ta opowieść, wg ich opinii, „oparta na psychologii człowieka, historia pogmatwanych losów jednej rodziny”. Uznanie zyskały zwłaszcza czasy, tj. wczesne lata 50-te XX wieku, w których książkowa historia się zaczyna.
Większość obecnych na klubie osób widziała także sfilmowany „Rewers” i zgodnie przyznała, że najlepiej lekturę książki zacząć dopiero wtedy, gdy obejrzy się film. Na ogół jest odwrotnie, najpierw sięga się po książkę, by po jej przeczytaniu skonfrontować swoje odczucia i wyobrażenie postaci z filmowymi, ale ponoć w tym akurat przypadku, wg opinii naszych klubowiczów, zdecydowanie należy postąpić na odwrót. Dopiero wtedy opowiedziana historia jest pełna i można ją właściwie zrozumieć, choć jakoś specjalnie ich nie urzekła. Na zakończenie, bowiem nasi klubowi goście stwierdzili, że gdyby stworzyć ranking książek omówionych do tej pory na spotkaniach DKK, to „Rewers” znalazłby się, gdzieś pośrodku tej listy. Krótko mówiąc niezły, ale nie arcydzieło, do którego mieliby ochotę wracać. Ogólnie jednak opowieść p. Barta podobała się naszym klubowiczom, w związku z czym październikowy DKK można chyba uznać za udany. 
Mam nadzieję, że i następne klubowe spotkanie, na które umówiliśmy się na 30 listopada, jak zwykle o godz. 17.00, nie będzie gorsze. Porozmawiamy na nim, jakże stosownie, zważywszy na porę roku i najbardziej chyba ponury miesiąc, jakim jest listopad, o powieści Laury Lippman „Co wiedzą zmarli”.