Wyszukiwanie:

Logowanie:

Realizatorzy:

"Ptakon" Witold Horwath

Na ostatnim spotkaniu, za sprawą powieści Witolda Horwatha pt.: „Ptakon”, zgłębialiśmy problem winy i kary. Czytelnicy, po przebrnięciu przez trudny w odbiorze język i styl pisarza, po zmaganiu się z wyrwanymi i przeskakującymi wątkami, niespójną fabułą i brakiem interpunkcji, a także mnogością różnych myśli, skoków w czasie i przestrzeni, stwierdzili, że był to świadomy zabieg, mający na celu pokazanie schematu myślenia głównej bohaterki, osoby chorej psychicznie. Pomimo mrocznej problematyki powieści, książka wciąga. Z każdą stroną czytelnik pragnie dowiedzieć się, jak ta historia potoczy się dalej. A czy mogłaby się zdarzyć naprawdę? Niektórzy stwierdzili, że tak. Na zakończenie spotkania, uczestnicy zadali sobie pytanie: czy oni potrafiliby wybaczyć osobie, która popełniła zbrodnię i pragnie się zmienić? Czy można zapomnieć o ciążącej na kimś straszliwej winie? Pytanie „wybaczyć czy potępić”, tak jak zakończenie powieści, pozostało otwarte. Jako podsumowanie spotkania, obejrzeliśmy fragmenty filmu „Ogród Luizy”, do którego scenariusz napisał Witold Horwath, opowiadający również o losach dziewczyny chorej psychicznie. W spotkaniu, które odbyło się 13 maja, uczestniczyło 11 osób Następne spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki odbędzie się 10 czerwca. Do przeczytania wybrana została książka „Przedział dla pań” Anity Nair.

"Rozświetlone pokoje" Richard Mason

„Rozświetlone pokoje” - powieść omawiana na ostatnim spotkaniu Dyskusyjnego Klubu Książki wywołała niezwykłe emocje wśród Klubowiczów. Wielowątkowość książki sprawiła, że każdy z czytelników odnalazł w niej interesujące go kwestie, które z niecierpliwością pragnął poruszyć podczas spotkania. Wszystkie opinie popierane były cytatami, a niektóre wypowiedzi zadziwiały znajomością drobiazgowych szczegółów.

Richard Mason porusza problem traktowania osób starszych przez ich najbliższą rodzinę, a także personel „luksusowych” domów starców. Opowiada również o przyjaźni, jaka wywiązuje się pomiędzy starszą kobietą, a młodym chłopakiem. Mężczyzna okazuje wiekowej damie serce, a przede wszystkim zrozumienie, którego nie otrzymała nawet od swojej córki. Zgłębiając tekst towarzyszymy starszej kobiecie podczas wędrówki w głąb jej wewnętrznego świata, w którym przeszłość miesza się z teraźniejszością, a prawda z fikcją. Z powieści dowiadujemy się również niezwykłych faktów dotyczących wojny bursko-angielskiej oraz brytyjskich obozów koncentracyjnych powstałych na początku XX wieku.

W spotkaniu, które odbyło się 14 kwietnia, uczestniczyło 11 osób. Do grona miłośników literatury dołączyła nowa osoba. 

Kolejne spotkanie odbędzie się 13 maja i zostanie na nim omówiona książka „Ptakon” Witolda Horwatha.

"Imię w ciemności" Renata Serelyte

„Imię w ciemności” to powieść litewskiej pisarki Renaty Serelyte. Przedstawia świat zmierzający w kierunku degradacji. Główna bohaterka to postać tajemnicza, nie znamy jej imienia oraz nie wiemy, czym się zajmuje, gdyż każda napotkana osoba przedstawia ją inaczej (jako policjantkę, prokuratora, sędziego, adwokata, kryminologa). Narracja prowadzona jest z punktu widzenia wiecznie pijanej i mającej dziwne wizje kobiety, z której trudno wywnioskować, jakie zdarzenia są rzeczywistością, a jakie – wspomnieniami z przeszłości czy urojeniami. Wszystko to nadaje książce oniryczny, a miejscami nawet wariacki klimat. 

Pomimo to, powieść wywarła na uczestnikach ogromne wrażenie, rozemocjonowanej dyskusji nie było końca. Klubowicze wysnuli wniosek, że książka prawdopodobnie przedstawia różne stadia schizofrenii i rozdwojenia jaźni, a główna bohaterka przedstawiona jest w książce w kilku jej osobowościach. Jak zawsze swoje tezy poparli stosownymi cytatami.

Na spotkaniu, które odbyło się 4 marca, pojawiało się 8 osób.

Następne spotkanie odbędzie się 15 kwietnia i zostanie na nim omówiona książka „Rozświetlone pokoje” Richarda Masona.

"Możliwość wyspy" Michel Houellebecq

„Możliwość wyspy”  autorstwa francuskiego pisarza Michela Houellebecqa to przerażające świadectwo naszych czasów. Opisuje świat pozbawiony emocji i uczuć, nastawiony na powierzchowne relacje oparte na cielesnym zaspokojeniu, w którym kult młodości i życia wiecznego to najważniejszy cel do osiągniecia, gdzie ludzie komunikują się przede wszystkim za pośrednictwem Internetu.  

Powieść napisana jest brutalnym, pełnym wulgaryzmów i anatomicznych opisów językiem, przeplatanym filozoficznymi i naukowymi relacjami.

Mimo wszystko książka podobała się uczestnikom i wywołała bardzo burzliwą dyskusję oraz skłoniła do wielu refleksji oraz dygresji odnoszących się do współczesnego świata i bieżącej sytuacji politycznej.

W spotkaniu Dyskusyjnego Klubu Książki, 28 stycznia, wzięło udział dziewięć osób. Na kolejne spotkanie wybrana została książka „Imię w ciemności”.

„Zielone dziecko” Herbert Read

Po raz pierwszy na spotkaniu Dyskusyjnego Klubu Książki zdarzyło się, że większość uczestników nie przeczytała zadanej książki. Już od pierwszych stron lektura nie zachęca. Opowiada o przygodach Oliviera, który, niezadowolony ze swojego życia, postanawia stworzyć własne, idealne państwo. Jednak i tu nie zaznaje satysfakcji. Przenosi się więc do świata rządzonego przez „zielonych ludzi”, gdzie też nie jest szczęśliwy. Powieść łączy w sobie elementy utopii i fantasy. W spotkaniu 10 grudnia uczestniczyło 9 osób. Następne spotkanie odbędzie się 28 stycznia, na które zaproponowana została do przeczytania książka „Możliwość wyspy” Michela Houellebecqua.

„Anioły stąd odeszły” Heidi Hassenmulle

„Anioły stąd odeszły” Heidi Hassenmuller ukazuje brutalną rzeczywistość XXI wieku, pozbawioną skrupułów młodzież oraz samotność w tłumie. Kiedy nastoletnią bohaterkę dotyka nieuleczalna choroba skórna, zostaje odsunięta przez rówieśników i staje się obiektem podłych żartów i drwin. Bezskutecznie próbuje szukać pomocy wśród rodziców i nauczycieli, którzy bagatelizują jej problem, a nawet obarczają ją winą. Książka, choć pozornie skierowana do młodzieży, powinna stać się obowiązkową lekturą każdego dorosłego. Klubowicze mieli podzielone zdania na jej temat, jednak na koniec spotkania zgodnie stwierdzili, że powieść ta zawiera wiele uniwersalnych problemów, które mogą dotknąć każdego z nas, bez względu na wiek. W listopadowym spotkaniu wzięło udział osiem osób. Na grudniowe spotkanie, które odbędzie się 10 grudnia, Klubowicze otrzymali do przeczytania książkę „Zielone dziecko” Herberta Reada.

"Języki i kolczyki" oraz "Dziewczyna o szklanych stopach"

Podczas październikowego spotkania Dyskusyjnego Klubu Książki omówione zostały dwie pozycje: „Języki i kolczyki” oraz „Dziewczyna o szklanych stopach”.

Pierwsza z nich to krótka opowieść, stworzona przez młodziutką japońską pisarkę Hitomi Kanehara o japońskich subkulturach młodzieżowych, fascynujących się modyfikacjami ciała, ze szczególnym uwzględnieniem uzyskania rozdwojonego języka. Dzięki nowemu uczestnikowi Dyskusyjnego Klubu Książki, interesującego się kulturą Japonii, problemy przedstawione w książce stały się zrozumiałe i inaczej odczytane, niż przed poznaniem kontekstu społecznego.

Po omówieniu tej pełnej w brutalne i wulgarne szczegóły książki uczestnicy przeszli do opisania swych odczuć po przeczytaniu „Dziewczyny o szklanych stopach” autorstwa brytyjskiego, również debiutującego pisarza. Powieść tę czyta się jak baśń. Towarzyszy jej aura tajemniczości, a magiczne stworzenia i fantastyczne wydarzenia przeplatają się z opisem smutnej rzeczywistości.

Pomimo, iż książki różnią się od siebie zarówno tematyką jak i sposobem opisu świata, uczestnicy Dyskusyjnego Klubu Książki po dokonaniu bardzo dokładnej i szczegółowej analizy stwierdzili, że znaleźć w nich można wiele podobieństw. Obie bowiem docierają do punktu, w którym bohaterowie zadają sobie pytanie: czy czeka mnie jeszcze przyszłość? I choć zdawać by się mogło, że dla obu z nich nie ma już nadziei, czytelnicy stwierdzili, że zakończenia niosą jednak za sobą ziarnko optymizmu.

W październikowym spotkaniu Dyskusyjnego Klubu Książki, 22 października, uczestniczyło 9 osób. Następne spotkanie odbędzie się 12 listopada i zostanie na nam omówiona książka „Anioły stąd odeszły” Heidi Hassenmuller.

"Szwaczka" Frances de Pontes Peebles

10 września odbyło się pierwsze powakacyjne spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki. Uczestniczyło w nim sześć osób w tym dwie nowe osoby. Podczas wakacji klubowicze zmagali się z przeczytaniem ponad sześćset stronnicowej książki brazylijskiej pisarki. Tytułowymi szwaczkami są dwie rozdzielone siostry, których losy przedstawione są na tle społeczno-historycznym Brazylii na początku XX wieku. Choć kobiety żyją w skrajnie odmiennych warunkach, wciąż czują ze sobą podświadomą więź. Według czytelniczek, powieść jest trudna w odbiorze, czyta się ją niełatwo, mnogość opisów, literacki język oraz przeplatające się historie sióstr sprawiają, że nad książką trzeba się dłużej pochylić, poświęcić czas na jej zgłębienie. Niemniej jednak książka jest tego zdecydowanie warta. Pozostawia po sobie ślad i na długo nie pozwala o sobie zapomnieć.

Serdecznie zapraszamy na kolejne spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki, które odbędzie się w środę 22 października o godzinie 17:15. Zostaną na nim omówione dwie książki: Języki i kolczyki  Hitomi Kanehara oraz Dziewczyna o szklanych stopach Ali Shaw.

"Dzieci bohaterów" - Lyonel Trouillot

Dzieci bohaterów to krótka powieść dziejąca się w slumsach na przedmieściach Haiti, opowiedziana z punktu widzenia małego chłopca, który wraz z siostrą zabija swojego ojca. Z tej historii dowiadujemy się, co doprowadziło dzieci do podjęcia takiej decyzji oraz co działo się z nimi w trakcie trzech dni wolności, które postanawiają podarować sobie po dokonaniu zabójstwa, zanim oddadzą się w ręce władz. Czytając tę powieść odnajdujemy podobieństwo do Betonowego ogrodu. W obu przypadkach choć wszyscy wiedzą o patologicznej sytuacji, jaka ma miejsce w domach głównych bohaterów, zainteresowanie ze strony dorosłych przychodzi dopiero wówczas, gdy dochodzi do tragedii. Historię tę można by było osadzić we wszystkich realiach, w których dominuje bieda i przemoc. Porusza ona problemy stale aktualne, obecne w każdym zakątku świata. W książce Dzieci bohaterów czytelników zachwycił styl pisarstwa haitańskiego autora. Przede wszystkich zadziwia fakt wyrażenia tak wiele treści i emocji w niewielu, prostych słowach, krótkich, pozornie pozbawionych uczuć zdaniach, przedstawiających suche fakty. W spotkaniu Dyskusyjnego Klubu Książki w dniu 4 czerwca wzięło udział sześć osób. Następne spotkanie odbędzie się po wakacjach, 10 września o godzinie 17:15. Zostanie na nim omówiona książka Szwaczka Frances de Pontes Peebles.

"Rury" - Etgar Keret

7 maja podczas spotkania Dyskusyjnego Klubu Książki po raz pierwszy omówiona została książka izraelskiego pisarza. Rury Etgara Kereta to zbiór krótkich opowiadań. Każde z nich, choć składa się z nie więcej niż pięciu stron, czasem jest to nawet pół strony, zawiera najważniejsze przesłania dotyczące ludzkiej natury. Lakoniczny język sprawia, że czytając ma się wrażenie niedosytu. Podążając za autorem przez cały zbiór opowiadań, czytelnika nie opuszcza niepokój. Na pewno nie jest to książka, którą można przeczytać jednym tchem: nad każdym tekstem bowiem, choćby najkrótszym, ma się ochotę zatrzymać na chwilę. Mistrzostwem można nazwać zawarcie tak wiele istotnych treści i wartości w tak minimalistycznych tekstach. Na członkach Dyskusyjnego Klubu Książki twórczość Etgara Kereta zrobiła ogromne wrażenie. Nawet po zakończeniu spotkania, uczestnicy długo jeszcze nie mogli przestać dzielić się odczuciami po przeczytanej lekturze. W spotkaniu wzięło udział pięć osób. Następne spotkanie odbędzie się 4 czerwca o godzinie 17:15, na którym zostanie omówiona książka Dzieci bohaterów Lyonela Trouillota.

Statystyki działalności

Wykaz zakupionych ksiażek

Jak założyć lub dołączyć?

KONTAKT

Koordynatorkami wojewódzkimi DKK są:
Danuta Wachulak i Dorota Jankowska
(Dział Metodyki, Analiz i Szkoleń WBP w Łodzi).

tel. 42 663 03 53
42 63 768 35

adres e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

Deklaracja dostępności

2011 WiMBP w Łodzi