"Sońka" Ignacego Karpowicza w pabianickiej bibliotece

Szczegóły

Kategoria: Relacje DKK przy MBP w Pabianicach

Utworzono: poniedziałek, 17, październik 2016 14:38

Dorota Dorawa

Wiejska droga na wschodnich kresach Polski, kurz i stara kobieta prowadząca krowę. Takim obrazem Ignacy Karpowicz rozpoczyna swoją powieść "Sońka". Jedną z postaci książki jest Igor Grycowski, młody, ale nie najmłodszy, reżyser teatralny na dorobku, który przez przypadek znajduje się na wspomnianej wcześniej drodze i spotyka tytułową Sońkę. W pierwszej chwili warszawiak nie spodziewa się po tym spotkaniu niczego ciekawego. Okazuje się jednak, że Sońka czekała na niego wiele lat. Czekała cierpliwie, by opowiedzieć historię swojego życia, które rozpoczęło się przed wojną, a w trakcie wojny rozkwitło i zgasło. We wspomnieniach Sonia znów staje się "wychowywaną" przez ojca, zajmującą się wyłącznie pracą w obejściu wiejską dziewczyną, w której życiu nagle pojawia się miłość. Oto, niespodziewanie, przed domem Sońki pojawia się oficer SS, który diametralnie różni się od znanych jej dotąd brutalnych mężczyzn. Wiejska dziewczyna postrzega go jako wrażliwego i dobrego, nie wiedząc, i nie chcąc wiedzieć, czym zajmuje się on naprawdę. Oczywiście ta historia miłosna nie może skończyć się zdaniem "żyli długo i szczęśliwie"...

Wiele tu trudnej historii oraz relacji międzyludzkich zabarwionych naturalizmem i realizmem magicznym. Kresy w "Sońce" są miejscem niewątpliwie pięknym, ale i niebezpiecznym. Życiem ludzi kieruje tu cykl wegetacyjny przyrody oraz popędy i wola przetrwania. Nikt nad nikim się nie lituje, a kobieta jest mniej wartościowa od kozy.

"Sońka" to również piękny język, precyzyjne metafory (np.: oddech nie może dogonić biegnącego człowieka, dlatego musimy przystawać i na niego poczekać) i nieco mniej udana konstrukcja, w której pojawia się wątek tworzenia spektaklu inspirowanego losami bohaterki. Czasy i miejsca przeplatają się tu utrudniając czytanie książki.

W spotkaniu, które odbyło się 12 października 2016 r. uczestniczyło 7 osób.