Recenzje czytelników klubów DKK

Przerażajace 7 dni - Ogólnopolska dyskusja w DKK w Stróży

Szczegóły

Kategoria: Recenzje

Utworzono: wtorek, 27, październik 2015 09:05

Magdalena

Przerażające 7 dni

Z niezwykłą łatwością przychodzi ludziom krytyka młodszego pokolenia. Stwierdzają, że nie mają prawdziwych problemów, tylko jakieś wymyślone, bzdurne historie. „Ciągle tylko ten internet!”- można usłyszeć z ust każdego „specjalisty” zapraszanego do porannych programów telewizyjnych. Jednak ciągła pogoń za dobrem materialnym, powodująca brak czasu rodziców oraz ich ignorancja wobec środków masowego przekazu i mediów jakimi posługują się dzieci to coraz częstsza przyczyna domowych tragedii.

Książka Eve Ainsworth zatytułowana „7 Dni” jest przerażającym obrazem dorastania wśród obojętności dorosłych i podłości szkolnych kolegów. Napisana z perspektywy ofiary przemocy domowej, będącej jednocześnie szkolną dręczycielką Kez, oraz walczącej o przetrwanie wśród szkolnych sadystów Jess. Nie jest ważne gdzie znajdują się postaci - zarówno szkoła jak i dom nie dają żadnej z nich wsparcia, a przyjaciele nie zawsze okazują się prawdziwi. Dziewczyny pochodzą z zupełnie odmiennych środowisk – jedna ma piękny dom na „bogatym” osiedlu, druga mieszka w bloku, w ciasnym dwupokojowym mieszkaniu. Obie jednak maja podobny problem, problem z rodzicami. Jess wychowuje się w rozbitej rodzinie, ojciec zostawił ich dla innej kobiety, nie płaci alimentów i od kilku lat nie spotyka się z dziećmi. Za to Kez jest ucieleśnieniem znienawidzonego przez siebie agresywnego rodziciela. Nie potrafiąc poradzić sobie z rodzinnym dramatem ucieka w przemoc i pozerstwo, zostawiając pobitą, przerażoną matkę na pastwę zgorzkniałego, sadystycznego ojca, który po utracie pracy nie potrafi poradzić sobie z otaczającą go rzeczywistością.

Przemoc w szkole i rodzinie jest punktem wyjścia tej niepokojącej powieści. Autorka ukazuje w niej niezwykle traumatyczny obraz dorastania współczesnych nastolatków pozostawionych przez rodziców samych sobie. Tylko nieliczne postaci ukazujące się na kartach książki mają pełne ciepła i rodzicielskiej miłości rodziny. Co jednak nie chroni ich przed szkolna przemocą. Krytyka podstawowej jednostki społecznej nie jest jednak jedynym poruszonym w tekście tematem. Szkoła jako instytucja również nie zdaje egzaminu. Brak jakiegokolwiek zainteresowania problemami wychowanków niemalże doprowadza do tragedii. Nauczyciele i wychowawcy pozwalają się zbyć byle jakimi wymówkami i kilkoma naiwnymi zapewnieniami, że „nic się nie stało i nie ma o czym gadać”.

„7 Dni” nie jest jednak zwyczajną książką o szkolnych „znętach”. Porusza bardzo ważny w XXI wieku problem odpowiedzialności rodziców za sposób, w jaki ich dzieci korzystają z mediów społecznościowych. Pełne słownej agresji, podłych komentarzy, czy gróźb wpisy nazywane popularnie internetowym hejtem, dotyczą praktycznie wszystkich dzisiejszych nastolatków. Takie sytuacje są bardzo często po prostu lekceważone przez dorosłych, niezdających sobie sprawy, że social media są drugą rzeczywistością dla ich podopiecznych. Kreują tam swój wizerunek, zaczerpnięty z kolorowych magazynów, blogowych poradników, płytkich youtuberskich filmików czy ogłupiających reklam i teledysków. To właśnie wizerunek jest główną przyczyną kompleksów i szkolnych problemów Jess. W porównaniu do swoich rówieśniczek nie jest ani modnie chuda, ani odpowiednio wytapetowana. Ciuchów również nie ma odpowiednich. Książka Pani Ainsworth jest lekturą obowiązkową dla osób zainteresowanych wpływem, jaki ma na nastoletnie dziewczyny wykreowany przez media wizerunek kobiety. Można śmiało stwierdzić, że sam sposób wykreowania kobiecych bohaterek, może się pisarce nieźle oberwać od feministek.

Autorka stworzyła interesujący obraz młodocianej psychiki pokolenia mediów społecznościowych. Dzięki prostocie przekazu i lekkości pióra – a raczej klawiatury, Eve Ainsworth dała czytelnikowi powieść, którą mimo powagi tematu czyta się jednym tchem. Mimo niezwykle (jak dla mnie) optymistycznego zakończenia, z chęcią wezmę do ręki kolejną książkę pisarki.

Joanna Cieśla - uczestnik IV Ogólnopolskiej Dyskusji