Eliza Piotrowska „Bajka o czasie”
Eliza Piotrowska „Bajka o czasie”
„Bajka o czasie” Elizy Piotrowskiej jak sam tytuł sugeruje opowiada o czasie. Czas dla każdego może być całkiem różny. Jedni mają go za dużo, innym go brakuje, a jeszcze inni potrafią mądrze
z niego korzystać. Autorka opisuje nam dwie rodziny, jedna mieszka w Zegarowie Dolnym, druga
w Zegarowie Górnym. Wydawałoby się że nic je nie różni, jest mama i tata, jest chłopiec i dziewczynka. Dzieci noszą nawet te same imiona, Hanka i Kuba.
W Zegarowie Dolnym w przeciwieństwie do Górnego nie było metra, kafejki internetowej,
telefonów komórkowych, ale jego mieszkańcy mieli czas. Do śniadania, które trwało zawsze długo zasiadała cała rodzina, każdy opowiadał co śniło mu się w nocy. Rodzice i dzieci z uśmiechem wychodzili z domu - dzieci do szkoły, rodzice do pracy. W domu zostawał tylko Bobik, czekał na
ich powrót, wiedział, że jak wrócą czeka go długi spacer. Hanka i Kuba lubili spacery, po drodze można było śpiewać, zbierać kolorowe liście. Można było zabrać przyjaciółkę do kryjówki zrobionej w konarze starego dębu. Razem grać w różne gry, pisać bajki, ponieważ mając dużo czasu można snuć fantazje i wymyślać historię. Wieczorem, kiedy wszyscy przygotowali się do
następnego dnia, po kolacji, było jeszcze dużo czasu na zabawę, czytanie książki lub inne zajęcie.
Po dobrze spędzonym całym dniu, przychodziła noc, a z nią sen, dobry i spokojny.
W Zegarowie Górnym były telefony komórkowe, kafejka internetowa, każdy miał samochód
i telewizor, było nawet metro, ale jego mieszkańcom brakowało czasu. Zabierały go właśnie programy telewizyjne, internet i długie rozmowy przez telefon. Rano budzik wyrywał wszystkich ze snu, każdy się spieszył, szybko śniadanie i szybko do szkoły, do pracy. Nie było czasu na wspólne rozmowy, na popołudniowy spacer z psem, nie było psa. Dzieci po powrocie ze szkoły
oglądały do wieczora filmy w telewizji, zajadając zamiast obiadu orzeszki i chipsy, a rodzice najczęściej byli poza domem. Gdy nadchodziła noc Hanka nie miała jeszcze odrobionych lekcji.
Po przeczytaniu książki nasuwa się pytanie – która rodzina jest tą szczęśliwą, bogatą w rzeczy
te najbardziej ważne.
