Spotkanie autroskie z p. Barbarą Kosmowską

Szczegóły

Kategoria: Spotkania autorskie MBP w Pabianicach FB2 Niepełn.

Utworzono: czwartek, 17, luty 2011 15:41

Katarzyna Kuchler

W pochmurną środę 17 listopada 2010 r. Filia nr 2 Miejskiej Biblioteki Publicznej w Pabianicach miała zaszczyt i zarazem wielką przyjemność gościć w swoich progach, znaną i bardzo cenioną przez czytelników, pisarkę – p. Barbarę Kosmowską. Autorka, m. in. „Terenu prywatnego”, „Niebieskiego autobusu”, „Gobelinu” czy „Hermańców” zechciała odwiedzić naszą placówkę, jako prezent dla klubowiczów z DKK dla niepełnosprawnych, a także celem spotkania się z innymi osobami zainteresowanymi jej twórczością. Przygotowywaliśmy się na tę wizytę od kilku miesięcy i wszystko wydawało się być „dopięte na ostatni guzik”, ale niestety życie zdecydowało się pokrzyżować nasze plany i na długo wyczekiwanym spotkaniu z p. Basią zabrakło uczestników DKK dla osób niepełnosprawnych. Nie stało się tak, uchowaj Boże, z powodu zlekceważenia osoby pisarki przez naszych niepełnosprawnych klubowiczów, ale niestety z tej smutnej przyczyny, że po długiej i ciężkiej chorobie odszedł jeden z ich grona, a fatalny pech sprawił, że zbiegło się to z terminem spotkania autorskiego z p. Kosmowską. Innymi słowy odbyło się ono w dniu pogrzebu ich kolegi, na którym po prostu nie mogło ich wszystkich zabraknąć. Tak, więc z tej właśnie bardzo ważnej przyczyny nie byli na spotkaniu z p. Basią, która szczęśliwie okazała się pełną zrozumienia, cudownie ciepłą osobą i, mimo że nie udało się jej z nimi spotkać (na co, jak mówiła bardzo czekała), odniosła się z pełną wyrozumiałością i... współczuciem do tej tragedii, która przecież ich też, a może przede wszystkim, dotknęła. Mimo tego smutnego wydarzenia, spotkanie z p. Basią Kosmowską okazało się rewelacyjnie udane, a pisarka tak uroczą, przesympatyczną, ciepłą osobą, że było na nim nawet wesoło, co zresztą okazało się chyba najlepszą terapią dla nas wszystkich, choć początek wydawał się tak mało, pod tym względem, obiecujący. Było fajnie, miło i dzięki temu, jaka okazała się p. Basia – domowo, a wszyscy, którzy na spotkanie z nią przybyli, czuli się, wobec jej bezpośredniości i brakowi dystansu w rozmowie, tak jakby byli wieloletnimi, dobrymi znajomymi pisarki. Pani Basia cierpliwie odpowiedziała, podczas wizyty w naszej bibliotece, na „drobne kilkaset” pytań, które zadali na spotkaniu z nią niepełnosprawni podopieczni Warsztatu Terapii Zajęciowej, działającego przy pabianickim szpitalu oraz młodzież z gimnazjum w Ksawerowie. Bałam się wprawdzie połączenia dwóch, tak różnych grup czytelników, ale gimnazjaliści okazali się młodymi ludźmi, o których myślałam, że nie mogą istnieć w dzisiejszym świecie. Zachowywali się bez zarzutu, wykazując się dużym taktem i w najmniejszym nawet stopniu nie uchybiając w rozmowie osobom niepełnosprawnym, obecnym na naszym spotkaniu. Być może ktoś poczuje się lekko zdziwiony moim zachwytem nad kulturą gimnazjalnej młodzieży, ale zanim sobie na to zdziwienie pozwoli, niechże zastanowi się przez chwilę, jak uszczypliwa i, nie bójmy się tego określenia, złośliwa potrafi być młodzież, wobec osób, bądźmy szczerzy, „innych niż inni”. A na spotkaniu z p. Kosmowską nie było żadnych różnic między naszymi gośćmi, to po prostu była jedna grupa osób zainteresowanych poznaniem pisarki. Jak, więc z tego wynika wszystko się udało i to nawet do tego stopnia, że p. Basia przedłużyła swoją wizytę w naszej bibliotece, żeby jeszcze przez chwilę pobyć z zaproszonymi na spotkanie z nią gośćmi, choć czas naglił, bo jechała na kolejne spotkania z czytelnikami. Na zakończenie obiecała, że jeszcze kiedyś z pewnością nas odwiedzi i może wtedy uda jej się poznać naszych niepełnosprawnych klubowiczów z DKK.