SPOTKANIE AUTORSKIE Z PANEM DANIELEM ODIJĄ

Szczegóły

Kategoria: Spotkania autorskie DKK przy MBP Łódź-Widzew-Grom.

Utworzono: środa, 06, październik 2010 15:43

Joanna Tomaszewska

            Spotkanie autorskie z Panem Danielem Odiją w deszczowe, piątkowe popołudnie 21 maja 2010 roku przeszło już do historii. O godzinie 17  w czytelni Działu Gromadzenia, Opracowania, Udostępniania i Informacji Miejskiej Biblioteki Publicznej Łódź-Widzew powitało pisarza zaledwie siedem osób.

            36-letni pisarz urodził się w Słupsku, tam mieszka, pracuje jako dziennikarz
w tamtejszym Oddziale Telewizji Polskiej, po tamtejszych ulicach spaceruje, przygląda się ludziom, przetwarza napotkane obrazy i zasłyszane rozmowy w głowie - tworzy i zapisuje…

           Absolwent Uniwersytetu Gdańskiego. Studiował polonistykę. Członek Klubu Literackiego przy gdańskim oddziale Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Początkowo publikował w takich magazynach literackich jak: "Autograf", "Ha!Art", "Sycyna"
i "Dekada Literacka". Jego poetycka proza znalazła się w antologiach: "Papiery wartościowe" i "Tekstylia. O rocznikach siedemdziesiątych".

           Talent literacki młodego twórcy docenił Wiesław Myśliwski, a pierwszą powieść wydał Andrzej Stasiuk, co wtedy dla pisarza było doświadczeniem z kategorii spełnienia amerykańskiego snu.

Pan Daniel Odija jest autorem dwóch zbiorów opowiadań: "Podróże w miejscu" (2000)  i „Szklana huta” (2005) oraz czterech powieści: "Ulica" (2001), "Tartak" (2003), „Niech to nie będzie sen” (2008) oraz „Kronika umarłych” (2010).

„Za swój debiut - powieść „Ulica” wydaną w 2001 roku otrzymał Pomorską Nagrodą Artystyczną, a także honorową nagrodą Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki. Natomiast powieść „Tartak” wydana nakładem wydawnictwa Czarne w kwietniu 2003 znalazła się na liście 9 najbardziej cenionych książek prozatorskich roku 2003. Odija został uhonorowany Nagrodą Artusa 2003. „Tartak” również zakwalifikował się do finału Nagrody Nike 2004 oraz został nominowany do Nagrody im. Józefa Mackiewicza. Młody prozaik brał udział w Festiwalu Polococktail, zorganizowanym w Berlinie w czerwcu 2005 roku przez Instytut Książki.” (www.kultura.wp.pl). Jest również stypendystą Willi Decjusza. To wyróżnienie sprawiło, że wraz z reżyserką Agnieszką Olsten, pisarz mógł pracować nad teatralną adaptacją „Tartaku”, co zaowocowało inscenizacją tej powieści w Teatrze Juliusza Słowackiego w Krakowie.

           Ponadto, okazało się, że nasz Gość jest również współtwórcą projektu  „Linie północne”.  „Daniel Odija – Emiter [przyp. J.L. Marcin Dymiter] to połączenie prozy z muzyką, ale nie tylko. To również braterstwo mentalne. Jesteśmy z tego samego miasta – Słupska. Proponujemy słowa i dźwięki, które pomagają nam w kontemplowaniu miejsca naszych narodzin, ujarzmianiu okrutnej siły czasu, poszerzaniu przestrzeni do oddechu. Dajemy muzykę i słowa, które pomagają nam zrozumieć rytm naszej krwi i jej pochodzenie. Pierwsza płyta, która nosi tytuł Linie północne to cykl pieśni do fragmentów prozy z nowej powieści Komedia [przyp. J.L. „Komedia” to roboczy tytuł „Kroniki umarłych”] Daniela Odiji. Pieśń okazała się najbardziej nośną formą, najbliższa tematyce, której tylko dotykamy. Żywioły, przemiany i metafizyka codzienności mieszają się dźwiękami niekończącej się północnej mantry. Osobiste i bezpośrednie, oddalone od teatralnych form i aktorskiej interpretacji. Bliżej nam do gospel i bluesa z delty. Surowe jak linia brzegu. Oto Linie północne.” (www.kultura.wp.pl)

Pisarz chętnie rozmawiał z czytelniczkami, bo obecne były tylko panie, o swoich książkach, czytał krótkie fragmenty swej prozy, by podjąć kolejną dyskusję na temat własnej twórczości.

            Spotkanie z Autorem zostało zorganizowane w ramach Dyskusyjnego Klubu Książki, dzięki Instytutowi Książki oraz Wojewódzkiej i Miejskiej Bibliotece Publicznej im. Marszałka Józefa Piłsudskiego W Łodzi, za pośrednictwem – wojewódzkiego, łódzkiego koordynatora  DKK – Pani Kingi Siekierskiej.

            Dziękując za sympatyczne, bardzo bezpośrednie spotkanie, obdarowałyśmy pisarza dwiema akwarelkami z prośbą, by kawałek Łodzi pojechał na Pomorze.

            Pan Daniel Odija pozostawił zaś ślad w bibliotecznej kronice: „Bardzo kameralne i intymne spotkanie, dzięki temu można powiedzieć trochę więcej niż zazwyczaj”.

            Cóż… Kto nie był, nie dowie się więcej…      

P.S.

 „Mam nadzieję, że nigdy nie będę się spieszył z wydawaniem kolejnych książek tylko dlatego, że tak trzeba, bo wymogi rynku. Dla mnie najważniejsze jest to,
że kilkaset osób poświęciło parę godzin własnego życia na przeczytanie moich słów".      
                                                                                                                   Daniel Odija