Spotkanie DKK 08.02.2011 r.

Szczegóły

Kategoria: Relacje DKK przy MBP Łódź FB nr 17

Utworzono: czwartek, 24, luty 2011 11:22

Beata Bogusławska

Sprawozdanie ze spotkania DKK.

       Dnia 08.02.2011 roku w Filii nr 14 MBP Łódź-Bałuty przy ul. Powstańców Wielkopolskich 3 odbyło się spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki. Wzięło w nim udział osiem osób. Rozmawiałyśmy o książce Davida Toscany pt.”Ostatni czytelnik”.
       Ta cienka książeczka wywołała bardzo ożywioną i ciekawą dyskusję. Rozmawiałyśmy o postawie Lucia –bibliotekarza z przypadku, który zaistniałą w miasteczku Icamole sytuację porównuje do fabuły przeczytanych książek. Kiedy jego syn (Remigio) powiadamia go o znalezieniu w swojej studni martwej dziewczynki, Lucio kojarzy to z opisaną w powieści zbrodnią na tle seksualnym i radzi synowi zakopać zwłoki pod drzewem awokado, podobnie jak to zrobił bohater „Drzewa jabłoni”. Naszym zdaniem postępowanie Lucia wskazuje na to, że podświadomie zakładał winę syna, a przecież przyczyny śmierci dziewczynki mogły być zupełnie inne.
       Rozważałyśmy zachowanie  Remigia, który zamiast zgłosić policji znalezienie zwłok dziewczynki, idzie do ojca i słucha jego rad. Według nas wskazuje to na dużą nieufność mieszkańców  miasteczka do skorumpowanej policji, która szuka kozła ofiarnego a nie rzeczywistego sprawcy. Lucio opowiadając żandarmom fabułę książki „Śmierć Babette” Laffite’a, wskazuje im winnego w osobie woziwody Melaquisdeca, który z racji swej pracy często bywał w Villa de Garcia -  miejscu zaginięcia Anamarii,  skąd przywoził wodę do Icamole.
      Dyskutowałyśmy o dziwnej reakcji matki na zaginięcie  córki – była dziwnie spokojna  i w głębi serca przekonana o jej śmierci, chociaż według Czytelniczek w takiej sytuacji, każda matka ma nadzieję że dziecko odnajdzie się żywe. Dziwne wydała nam się jej aprobata wyjaśnienia Lucia, że Anamaria to w rzeczywistości Babette i tak jak bohaterka książki ginie w niewyjaśnionych okolicznościach.
       Rozmawiałyśmy o braku reakcji  mieszkańców Icamole  na aresztowanie Melquisedca – przecież znali go, był ich sąsiadem, a jednak z całkowitą obojętnością przyjęli jego los, nikt się za nim nie wstawił. Naszym zdaniem, to dziwna postawa, przecież sąsiedzi zazwyczaj bronią „swojaka” przed „obcymi” . Wydając woziwodę policji  jak kozła ofiarnego, mieszkańcy Icamole chcą zapewnić sobie spokój i nietykalność ze strony władz – zbrodnia wyjaśniona, winny złapany, sprawa zamknięta.
         Zastanawiałyśmy się nad rolą przypadku w naszym życiu – w gruncie rzeczy Lucio został bibliotekarzem nie dlatego ,że kochał książki, ale dlatego że jako jedyny w Icamole miał piętrowy dom, a rola bibliotekarza została mu odgórnie narzucona.  Według Czytelniczek brak odpowiedniego przygotowania do zawodu  przyczynił się do braku czytelników  - dobry bibliotekarz potrafi zachęcić do lektury, tymczasem Lucio był jedynym czytelnikiem i cenzorem dostarczonych mu książek.
         Dyskutowałyśmy o uczuciu jakie łączyło Lucia ze zmarłą żoną. Według nas świadectwem miłości Lucia do Herlindy było dobudowanie po jej śmierci piętra, tak by na parterze mógł powstać magazyn pasz dla kozłów o hodowli których marzyła.
        Mówiłyśmy o wpływie jaki miały na Lucia przeczytane książki – to wyciętymi z nich słowami napisze swój jedyny list do żony i dzięki nim zacznie z nią rozmawiać, tak jak nigdy tego nie robił za jej życia.
        Naszym zadaniem „Ostatni czytelnik” to książka wielowarstwowa i  bardzo interesująca.
Z żalem stwierdziłyśmy, że nasza niedostateczna znajomość literatury hiszpańskiej i meksykańskiej nie pozwala nam na pełne odczytanie wszystkich niuansów tej powieści, ale   i tak  warto ją przeczytać.


      Następne spotkanie DKK odbędzie się 15.03.2011 r. Będziemy rozmawiały o książce Katarzyny Grocholi pt.”Zielone drzwi”.

                                 Beata Bogusławska : moderator DKK przy Filii nr 14 MPB Łódź-Bałuty.