Recenzje czytelników klubów DKK

Recenzja książki "Rana" Wojciecha Chmielarza

Szczegóły

Kategoria: Recenzje

Utworzono: poniedziałek, 06, czerwiec 2022 12:45

Wiesława Kruszek

Recenzja powieści Wojciecha Chmielarza “Rana”

Wojciech Chmielarz umieścił akcję swojej powieści w prywatnej szkole na warszawskim Mokotowie. Właśnie zatrudniła się w niej nauczycielka matematyki Klementyna Jastrzębska. Nie zdąży poznać jednej z uczennic, bo ta ginie pod kołami pociągu. Tak wkraczamy w świat “Rany” odmierzany kolejnymi “lekcjami” (nazwy rozdziałów), w “przerwach” zaś poznajemy mroczną przeszłość Klementyny.

Kompozycja książki przypadła do gustu wszystkim klubowiczom, podkreślaliśmy zgodnie umiejętne budowanie napięcia i wartką akcję, niemożność odgadnięcia, kto jest sprawcą morderstw. Nie jest to jednak typowy kryminał, nie ma tu prowadzącego śledztwo komisarza czy detektywa. Funkcję tę przejmuje jeden z uczniów, Gniewko, zmuszając niejako do współpracy matematyczkę.

Gniewko to nastolatek z pewnymi dysfunkcjami, pochodzi z rozbitej rodziny. Jego klasowa koleżanka Karolina jest córką dyrektorki szkoły, jej rodzice jeszcze mieszkają razem, ale łączą ich tylko interesy - są właścicielami szkoły. Tu w naszej dyskusji była okazja do rozważań nad tzw. dobrymi domami, nad kondycją rodziny. Autor pokazuje samotność tych dzieciaków, brak zainteresowania ze strony rodziców, ograniczanie się do zaspokojenia potrzeb materialnych.

Osobny temat naszej rozmowy stanowiła główna bohaterka, jej traumatyczne dzieciństwo i przeniesienie swoich przeżyć na dorosłe życie. Mnie Klementyna przypomniała nauczycielkę z reportażu Mariusza Szczygła “Śliczny i posłuszny”. Inni klubowicze też mieli w pamięci tę bulwersującą sprawę z 1981 roku.

U Chmielarza jest oczywiście trochę inaczej. Problem przemocy w rodzinie niestety jednak wciąż powraca i co jakiś czas słyszymy o kolejnej takiej tragedii. Tu była okazja, by podzielić się naszymi nauczycielskimi doświadczeniami - mamy w naszym gronie emerytowane nauczycielki, a pani Ola wciąż dzielnie niesie “kaganek oświaty”.

Niewesołe refleksje budziły też kwestie afery reprywatyzacyjnej poruszone przez autora, łapówkarstwo, tzw. lewe interesy, chęć bogacenia się za wszelką cenę. Choć brzmi to wszystko dość ponuro, to czyta się powieść dobrze. Chmielarz pisze sprawnie, stara się pokazać w “Ranie” problem zła, skłania czytelnika do refleksji. Nasza ożywiona dyskusja jest tego dowodem.

Polecamy powieści Chmielarza, niebawem ukaże się kolejna część jego bardzo poczytnej serii z komisarzem Mortką.

Wiesława Kruszek – Dyskusyjny Klub Książki działający przy Powiatowej Bibliotece Publicznej
w Sieradzu