Każdy chciałby odkryć tajemnicę czasu. Nie tylko po to, żeby zatrzymać upływający czas ale przede wszystkim aby móc podróżować w czasie. Wielu naukowców próbowało zbudować, nie jeden wehikuł czasu, powstało mnóstwo filmów, które przenoszą nas za pomocą obrazu w przeszłość lub przyszłość. A odpowiedzieć jest moim zdaniem prosta. Każdy kto ma wyobraźnię i lubi czytać podróżuje w czasie. Raz jestem w mrokach średniowiecza, raz mam przed oczyma sztuczną inteligencję w 2200 roku n.e., a innym razem wspólnie z Marcinem bohaterem książki „Dom ośmiu tajemnic” Liliany Bardijewskiej przenoszę się do początku XX wieku. I kto mówi, że nie można podróżować, można a wręcz trzeba wystarczy dobra lektura i już jestem w cukierni pradziadka Anzelma. Książka Liliajany Bardijewskiej zawiera w sobie nie tylko tajemnicę ale mnóstwo mądrych przemyśleń. Marcin wprowadza się z rodzicami i psem Cezarem do domu pod numerem ósmy. Ale to nie jest zwyczajny dom, to gadający dom, zresztą jak cała ulica. To dom z duszą, z historią ale i nutką humoru. Dom bardzo szybko polubił nowych lokatorów a zwłaszcza Marcina, któremu odsłania swe tajemnice. To fantastyczna książka, która uczy jak być starszym bratem, jak dbać o środowisko, jak radzić sobie z własną poranną złością, jak pomagać innym a przede wszystkim dobrze się bawić.
"Tajemnica to nasza wyobraźnia, to sposób na nudę w długie wieczory, to wartość znana tylko tym, którzy sięgają dalej niż ekran telewizora, to dobra książka i radość z odkrycia, odkrycia tajemnicy czasu".