"Lektor" Bernharda Schlinka

LEKTOR

Życie Michaela Berga zmienia pojawienie się znacznie starszej od niego kobiety o imieniu Hanna. Chłopak zakochuje się w niej bez pamięci, zaczyna bywać w jej domu, spędzają ze sobą większość czasu. Michael biegnie do swej kochanki prawie codziennie po zajęciach w szkole, podciąga się w nauce na jej prośbę, a wręcz rozkaz by podchodził do nauki poważnie. Hanna nie tylko staje się jego przewodniczką w młodzieńczej inicjacji seksualnej, ale jej charakter i piękno pozostawiają w chłopcu ślad na całe życie. W czasie tych bezustannych schadzek, on czyta jej powieści i opowiadania z klasyki literatury, które ona chłonie i wciąż go prosi o następne. 
Pewnego dnia kobieta znika bez pożegnania, okupione to zostaje łzami i nieznośną tęsknotą. Michael zmuszony jest ułożyć swoje życie bez tej uzależniającej znajomości, dorasta, staje się mężczyzną, zaczyna studia prawnicze. Po paru latach ich ścieżki życiowe znów się przecinają. Michael, student prawa, słuchacz seminarium profesora zajmującego się procesami dotyczącymi oprawców z wojennych obozów koncentracyjnych, uczestniczy w jednej z takich rozpraw. Jest jedynie obserwatorem, z kolei Hanna z grupą innych kobiet zasiada na ławie oskarżonych z bagażem przeszłości strażniczki z Auschwitz. Jako jedyna zostaje skazana na dożywocie. Jej wyrok byłby mniej srogi, gdyby przyznała się do skrywanej prawdy o tym, że jest analfabetką. Tak, jak niegdyś Michael czytał jej na głos dzieła klasyki światowej, tak teraz przesyła jej do więzienia kasety z nagraniami tychże dzieł. Dzięki nim Hanna uczy się samodzielnie czytać i pisać. Tuż przed wyjściem z zakładu, po kasacji reszty wyroku, Hanna popełnia samobójstwo. 
Miłość do Hanny, wpływ na życie, jakie miała owa kobieta, czyni z Michaela samotnika, niezdolnego obdarzyć podobnym uczuciem innej kobiety, co więcej: miłość do zbrodniarki wojennej owocuje u niego podjęciem chłodnej odpowiedzialności za to kaleczące uczucie.
„Lektor” jest powieścią, o której nie łatwo będzie zapomnieć. Opowiadając historię Hanny, autor zadaje trudne pytania, na które nie można udzielić jednoznacznej odpowiedzi. Gdzie zaczyna się odpowiedzialność za popełnione czyny? Czy należy przestać kochać kogoś, kto okazał się być zbrodniarzem? Jak żyć z ciężarem zbrodni, której dokonały poprzednie pokolenia?
Książka Schlinka ukazuje wiele osobliwości życia ludzkiego, jego nonsensów, choćby to czy wstyd i strach przed kompromitacją związaną z nieumiejętnością czytania i pisania może być tak silny, by w imię utrzymania tajemnicy poświęcić życie? 

Recenzja zbiorowa klubowiczów z DKK przy Filii nr 2 MBP 
w Pabianicach